1.Bölum : Kayran

1.2K 44 17
                                    

Soğuk metal tenine değiyor ve gittikçe daha'da üşüyor'du . kendine gelmeye çalışıyordu . Neredeydi , ne işi vardı bu karanlık yerde neden hiç bir şey hatırlamıyordu . Etrafa korkuyla bakıyor ve ayağa kalkmaya çalışı yordu ama kalktığı anda tekrar yere düşüyor ve bu canını yakıyor'du.

Metal kutu olan şey hareket etmeye başlamıştı bu kızı daha'da korkmaya yetiyordu ama " bu ben değilim ben bu kadar zayıf biri değilim " dedi kendine güç verircesine . Bu sefer başarmıştı ayağıya kalkmıştı etrafa bakınıyor'du . Asansör durunca kırmızı bir ışık belirdi birden çaresizce etrafına bakındı belki saklana bileceği bir yer olmalıydı ama yoktu . Yere çömelip sırtını metale yaslayıp bekledi .

Asansöre aniden giren güneş ışığıyla, gözlerinin acısını hafifletmek için sıkıca kapattı . Gözleri ışığa alışırken etrafındaki sesler sinirini bozuyor'du genç kızın

" Bu bir kız "

" Tanrım çok güzel "

" Kız mı benimdir "

" hayatımda gördüğüm en güzel kız "

" Salak bundan önce hiç kız gördün mü "

" Kesin sesinizi " birisi asansöre atladı kafamı kaldırıp atlayan kişiye baktım . İnce kaşları vardı git gide yaklaşıyordu , elini uzattı ve bana baktı . Bir eline bide ona bakıyordum.

Bir adım daha atacakdı' ki geriye gitmeye çalıştım ama bu metalin ses çıkarmasından başka hiçbir işe yaramamıştı " hey onu korkutma " demişti aralarından biri yavaşça ayağa kalktım. Elini uzatan çocuk kafasını sesin geldiği yöne doğru çevirdi. Dikkatinin dağılmasını fırsat bilip bileğini ters çevirdim ve onu ters çevirip beline yapıştırdım ve tam poposuna sert bir tekme attım.

O sendelenip düştü " nasıl devirdi gally' i iki dakikada " " hiç boşuna bakmayın o benim " bunlar benim damarıma basıyordu . Vurduğum çocuk ayağıya kalkmaya çalışınca az önce yeni fark ettiğim kutulara basıp yukarı çıkmıştım . Kalabalığı yarıp koşmaya başladım. Arkamdan gülüyor ve konuşuyorlardı.

Önüne siyahi bir çocuk çıkmıştı durdu kız " sakin ol bak biliyorum korkuyorsun ama sadece sakin ol " diğer çocuklarda yanımıza yaklaşmış ve çember olmuşlardı . Sarışın çocuk bana yaklaşınca iki adım geriye gittim . Elini kaldırıp " bak korkma tamam mı evet biliyorum herşey sana saçma geliyor ama inan bana her şeyin bir açıklaması var " bu çocuk ciddimiydi.

Tekrar koşacağım sırada iki kişi kolumdan tutmuştu onlardan kurtulmaya çalışıyordu ama olmuyordu " bu böyle olmayacak onu çukura götürün " dedi siyahi çocuk . beni bir yere atmışlardı ve gitmişlerdi

Labirent : Denek A3Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin