Labirent : Denek A3

9.Bölüm : Kalbimdeki acı

Minho'nun Anlatımıyla

Buraya geldiğim günden beri Ava'nın kim olduğunu hatırlamaya çalışıyordum. Önceki hayatımda ne gibi bir önemi vardı bilmiyorum .

Ama ona her baktığımda bakışlarımın yumuşadığını hissediyordum . Her baktığımda kalbimin durduğunu hissediyordum . Her baktığımda beynimin, kalbimin, vücudumun, ruhumun nasıl duylar barındırdığını artık anlayamıyorum .

Aşk'mı ? Nefretmi ?

Birinden nefret eden insan hiç o kişiye doya doya bakmak ister mi ? Doya doya sarılmak, doya doya saçlarını, tenini, kalbini sevmek ister mi ?

Hayır

Peki ya Aşk ? Aşk neyin göstergesiydi . Az önce anlattıkları şeyler aşk mıydı ? Eğer aşksa Minho deli gibi aşık olmuştu bu kıza, deli gibi sevmişti bu kızı ve deli gibi korkuyordu.

Ava'nın başkasına aşık olmasından korkuyordu. Öyle korkuyordu ki Ava'nın bir başkasıyla beraber olma düşüncesi bile ruhani bir varlığın gelip boğazını sıkıyor ve Minho'yu nefessiz bırakıyordu .

Bazen düşünüyordu hiç bilmediği, görmediği, tanımadığı ailesini düşünüyordu . Ama bu düşüncenin duygusu sadece boşluktu... Koca bir boşluk . Ama  Ava'yı düşünürken bir yere dalıyor ve saatlerce o yerden çıkmak istemiyordum .

Yine o düşüncelerden birindeydim . Önünde birkaç lokma yiyilmiş olan yemek tabağına dalmış Ava'yı düşünüyordu . Mutfağın kapısı sertçe açılırken bir an kendimi toparlayıp dikleştirdim.

Newt, Ava'nın kolunu tutmuş Jeff'tin yanına götürmüştü. Kaşlarım olabildiğince çatılırken Ben'nin sesini duymuştum " ne oluyor " cevap vermeyip dikkatle Ava'ya bakıyordum .

Newt, Ava'yı zorla masaya oturtmuş'du. Ne konuştukları anlaşılmıyor du. Bir süre sonra ikisininde sesleri yükselirken daha fazla dayanamayıp yanlarına doğru yürüdüm. " Newt ne oluyor dostum? " dedim merakla . Ava o her gördüğümde kalbimin ritimleriyle oynayan gözlerini bana çevirdi .

" Olan şu Minho, Newt her zamanki gibi birşeyleri yanlış anlıyor " Ava'nın sertçe çıkışı kaşlarımı daha'da çatmama sebep oluyordu . " Yanlış anladığım bir şey yok ! Ya görmüyor musun halini ! " Newt ve Ava neredeyse kavga derecesine gelmişlerdi .

Newt, Ava'nın kolu tutup gene kaldırmış ve mutfaktan dışarı çıkarmıştı . Peşlerinden gidecektim ki Alby kolumu tutmuş ve gitmemi engellemişti . Kolumu Alby den kurtarırken mutfaktan çıkmış ve Newt'un odasının önüne gelmiştim .

Derin bir nefes alarak kapıyı açtım . Durmuştu... Her şey durmuştu az önce aldığım nefes ciğerimi yakıyordu . Kalbimin acısı gittikçe artıyordu bir bıçak yarası gibi daha da kanıyordu .

Newt'un bakışları bana döndü . O bana bakıyordu ben ise önümdeki manzaraya. Yanağıma süzülen yaşı sertçe silip kapıyı kapattım . Ormana doğru yürümeye başladım.

Yürüdüm yürüdüm, nefes alamıyordum sanki, ruhani varlık gelmiş nefes almamı engellemişti . Bir ağacın altına oturdum . Kafamı ellerimin arasına aldım .

Bir damla daha düştü gözümden . Silmedim bu sefer çünkü silersem yenileri gelirdi . Sesiz ağlayışım artık hıçkırıklara dönmüştü . Canım yanıyordu hiç olmadığı kadar canım yanıyordu .

Omuzumda hissettiğim elle yerimden kalkmıştım ." Minh - " daha sözünü bile tamamlamayan Newt'e sert bir yumruk atmıştım . Kafası yana düşerken bir iki adım geriye doğru sendelendi .

" Ben sana güvendim be !. Ben sana Ava'yı anlatıyordum . Ona aşık olduğumu anlatıyordum ama sen Ava ile kuca - " suratıma atılan yumruk ile kafam yana dönmüştü.

Ama milim bile kıpırdamamıştım yerimden . " Saçmalamayı kes hemde hemen !" Susmuştum .

" Bana bak seni gerizekalı !. Ava ile aramızda abi kardeş ilişkisinden başka hiçbir şey yok. Ava kaç gündür yemek yemiyor. Nasıl olduğunun sende farkındasın !" Başımı evet anlamında salladım .

Dudağımdaki acı, ağzıma gelen metal tat ile dudağımın patladığını anlamıştım . " Ona neyi olduğunu sordum . Günlerdir ailesi ile aynı anıları görüyor. Bitik durumda ama bunu hiç kimseye yansıtmıyor. " Derin bir nefes alarak devam etti .

Bu nefese ihtiyacı vardı sanki " orada gördüğün manzara tamamen yanlış anlama Ava ağlıyordu krize girmek üzereydi . Eğer onu sakinleştirmeseydim Ava şuan kriz geçiriyor olabilirdi !. " Newt cümlesini bitirip suratıma baktı .

Öne atılıp Newt'e sarıldım . Bir kaç saniyeden sonra oda bana sarılmıştı . Ayrıldığımızda utanç içindeydim . Ondan nasıl şüpelenirdim .

Üstelik gay' ken

" Dostum ben - " sağ kaşımın üzerine yumruk yediğimde bir kaç saniye şoka girdim . " Lan ne yapıyon manyak !" Dedim sinirli bir sesle " seni kurtarıyorum hala bana çimkiriyor " kaşlarım anlamamazlıkla çatılırken ne yaptığını çözmeye çalışıyordum .

                                            🍀

Mutfak kapısından içeri girmiştik . Ava anında yanımıza gelirken endişeli gözlerle bize bakıyordu . " Ne oldu size !? Kavgamı ettiniz !? " Cevap vermedim. Ava hala bir cevap bekliyordu ikimizdende ses çıkmayınca mutfaktan çıkıp bir yere gitmişti .

Büyük ihtimalle revine gitmişti . Bir kaç dakika sonra geri dönmüştü. Sinirli olduğunu belli eden çatık kaşları benim için tatlı duruyordu .

" Oturun !" Sinirli çıkan sesiyle onu daha fazla sinirlendirmemek için oturmuştuk . Ava karşıma oturup çatık kaşlarıyla suratıma baktı .

Jeff ise Newt'e yönelmişti . Beni biliyordu hissettiğim duyguları görmemek elde değildi ona bakarken içim gidiyordu ama kimse bana tek kelime laf edemiyordu .

Çünkü çoğu sinirimi biliyordu sinirlenince gözümün döndüğünü biliyorlardı . Bana bulaşmak onlar için büyük bir hataya mal olurdu .

Bu sinir sadece Ava'ya işlemiyordu . O güzel gözleriyle bana baksa, içten bir şekilde gülümsese ona dünyaları veriridim . O güzel gülümsemesini tekrar görmek için canımı verirdim .

Selam arkadaşlar biliyorum çok uzun zaman oldu haklısınız .

Kafam allak bullak yaşadığım sitresin hala içindeyim ve kolay kolay geçeceğini sanmıyorum.

O kadar çok yoruldum mi artık ne yapacağımı bilmiyorum.

Yeni bir bölümde görüşürüz kendinize iyi bakınnnn