Alışveriş yaptıktan sonra Beyza gitti ve bende eve geldim.
Kapıyı çaldım, hizmetliler biri kapıyı açtı. Hizmetli: Bay holland erken geldi. Çalışma odasında. Bilmek istersiniz diye düşündüm. Dedi elimdeki poşetleri alırken. Kristen: a, teşekkürler
Neden erken geldiğini öğrenmek ve geldiğimi göstermek için yukarıya çıktım ve Tom'un odasına girdim. Kristen: erken gelmişsin Tom: işim vardı. Neredeydin? Kristen: niye sürekli bir yere gidince nerede olduğumu soruyorsun anlamıyorum.
Tom: ben bir yere gitsem sen sormayacak mısın Kristen: o farklı. Senin ki sanki bana güvenmiyor muş gibi. Zaten güvenseydin şimdiye evlenirdin. Tom: ne? Kristen: yok bir şey. Tom: daha 17 yaşındasın biliyorsun değil mi?
Kristen: ah, evet onu bile hatırlamıyorsun. Dedim ve odadan çıktım.
~
Yarım saat sonra Tom odama girdi. Tom: hazırlan. Bir davet var Kristen: gelmiyorum. Tom: 20 dakika sonra aşağıda ol. Dedi ve odadan çıktı.
İsteksiz bir şekilde yataktan çıktım ve üstüme bir şeyler giyip saçımı ve makyajımı yapıp odadan çıktım
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
~
Davetin olduğu yere geldik. Çoğu kişi bahçede olduğu için bahçeye çıktık. Tom birileri ile konuşurken Beyzalar gelmiş mi diye etrafa baktım ama yoktu.
~
Yaklaşık bir saattir buradaydık ve şimdiden sıkılmıştım. Ben boş boş ortalığa bakarken Tom elimden tuttu ve beni herkesin görebileceği bir yere - bahçenin ortasına - getirdi.
Noluyor der gibi ona baktım. Tom ise konuşmaya başladı. Tom: aslında çoğunuz biliyorsunuz ama aranızda bilmeyen varsa diye. Sevgilim Kristen. Aslında artık sevgilim değil.
Diyince şaşkın şaşkın ona baktım. O ise yüzünü bana döndü ve cebinden bir kutu çıkarıp kutuyu açtı.
Ben şaşkınlık ile ona bakarken herkes alkışlamaya başladı. Kristen: diz çökmezsen kabul etmem. Çok fazla alkış sesi olduğu için beni sadece Tom duyuyordu.
Tom: ne? Hayır. Kristen: evlenmiyorum o zaman. Tom bir anda diz çökünce herkes daha da aşık olmaya başladı. Ve sonra Tom o klasik cümleyi söyledi. Tom: benimle evlenir misin.
Evet diye bağırdım. Yani biraz çığlık olabilirdi ama olsun. Tom ayağa kalktı ve boynuna atladım. Kristen: karşımda ikinci diz çöküşün. Dedim kulağına. Tom kulağıma yakın olduğu için gülüşünü duyabiliyordum.
Tom: doğum günün kutlu olsun. Evet. Yarın, yani saat on iki yi geçtiği için bugün oluyor, benim doğum günümdü. Bir kaç saat önce "ah, evet onu bile hatırlamıyorsun" derken doğum günümden bahsediyordum.
