و اما این منم و چنین باشم
ز آینده بی خبر و مخبری اطراف ندارم
توان بهبود؟ دارم...حال اینکه نیازمند یک لیوان نه... یک قاشق انگیزه ام.
روند تلاطمم نزولی و صعودم معکوس باشد و اگر چنین ماند؟...
خب نمی‌دانم...
هرچند شاکر باشم به آنچه که علم امروزی سکون آموخته شده خواندش و فردائیان...
شاید اصلا نیایند و نباشند؟
که داند؟
سلام
ایام به کام...
اومدم اینا رو نوشتم(میدونم چرته) که فقط بگم سعی کنیم این روزا دچار درماندگی آموخته شده نشیم
-حتما راجبش مطالعه کنید-
اگه خواستین جایی درد و دل کنید میتونید از کامنت استفاده کنید. :]
