سفید دستانِ سياهی

31 6 1
                                    

من،هرزه پاک دامنِ رویای بهشتی مان

پرده ی حقیقی ترین مجاز را به روی چشمانت میکشم

عطتش آتش بهشت را طعم همیشگی دهانت
سخن حرام را حلال ترین ورد زبانت
و زهر عشق را دوای تنفر قلبت خواهم کرد

__________

opacityDonde viven las historias. Descúbrelo ahora