واقعیت به هنگام تابش نور حقیقت آشکار و هویدا میشود
جسم در تاریکی وجود دارد
ولی سیاهی نه از ذات خبر میدهد و نه از سایه
هنگام تابش حقیقت،سایهٔ ذات به دیده راه میابد پس ذات همان سایه است
و عشق، گل رزی است سرخ فام؛با سایه اسلحه ای مملو از هجر و سکوت ، بیداری و چشمان بسته،فریاد و نزدیکئ ناپیدا
و عشق، گلبرگی است متکی به ساقه و ریشه؛
با سایهٔ خنجری برّنده به سختی فولاد که خود به چوبی تکیه کرده که توان بریدنش را دارد
