12

9 2 0
                                    

Unicode

   "ကျွန်မကို မှတ်မိလား မသိဘူးရှင့်"

   "ဟို sorryပါ ကျွန်တော်"

"အယ် လေဆိပ်မှာ တိုက်မိတဲ့ တစ်ယောက်လေ"

   "အော်ဟုတ်ကဲ့"

"အဲ့တာ လာနှုတ်ဆက်တာပါ ကျွန်မနမည်က Jung Hominပါ။
ရှင့်နာမည်ကရော"

"ခဏ ကျွန်တော်တို့ လေဆိပ်မှာပဲတွေ့ဖူးတာလေ။နာမည်မိတ်
ဆက်လောက်ရတဲ့ အထိ မရင်းနှီးဘူးထင်တယ်နော်"

"အို နောက်ဆို ရင်းနှီးတော့မှာပဲကို oppaကလဲ"

"တဆိတ်လောက် ခွင့်ပြုပါအုံး"ထို့နောက်Hominကိုကျော်ကာ
ကိုယ့်အခန်းကိုယ် ဆက်သွားသည်။Homin တစ်ယောက်ကြောင်
အသွားသည်။

"ဟွန့် အရမ်းချေနေတာ" မကျေမနပ်နဲ့ ဒုတိယနှစ်Engမေဂျာ
အခန်း(3) (B)ကိုသာ ဦးတည်သွားလိုက်တယ်။ပြီးတော့ သူ့
သူငယ်ချင်း ဘေးခုံမှာဝင်ထိုင်လိုက်တယ်။ထိုနောက် သူ့သူငယ်
ချင်းအား လေဆိပ်မှာဝင်တိုက်ခဲ့တဲ့ ကိုလူချောအကြောင်းအား
ပြောပြလေနေသည်။

   Kim Taehyungရဲ့school first dayပေမဲ့ ပေါ့ပေါ့ပါးပါးနဲ့ခင်ပေး
တဲ့အတန်းဖော်တွေကြောင့် မရှိနေတော့။သဘောလဲကောင်းကြ
တဲ့ဘေးခုံကသူငယ်ချင်းတွေကြောင့်အဆင်ပြေသည်။ထိုနောက်
အခန်းထဲဝင်လာတဲ့ ကောင်မလေးအား သူကြည့်မိသည်။ခနသူ့
ကိုမြင်ဖူးသလိုပဲ ဘယ်သူပါလိမ့်။သိပြီ လေဆိပ်မှာသူ့ကို
ဒူးထောက်ခိုင်းတဲ့ သူပဲ။ဟက် တွေ့ကြသေးတာပေါ့။ကမ်ထယ်
ယောင်းက ဘာလဲဆိုတာ ပြရမယ်။

"ဆရာ လာပြီဟေ့"ကောင်လေးတစ်ယောက်ရဲ့ အော်သံအဆုံး
တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်သွားတဲ့ သူတို့အခန်း။အပ်ကျသံတောင်
ကြားရလောက်တဲ့ အနေအထား။

"ဆရာ မင်္ဂလာပါ"

"အေထိုင်ကြ"

"ဟုတ်ကဲ့"

"ဒီနေ့ ကျောင်းသားသစ်တစ်ယောက် ရောက်တယ်။ကျောင်း
သားသစ်အရှေ့ကို ထွက်ခဲ့ပေးပါ"Taehyungလဲ အတန်းအရှေ့
ကိုထွက်လိုက်တယ်။အခန်းထဲက ကောင်မလေးတစ်ချို့က
တော့ သူ့ကိုအတန်းမစခင်ကတည်းက တွေ့ပေမဲ့ အော်နေကြ
တယ်။

TRAVEL LØVEWhere stories live. Discover now