FANGIRL'S DIARY

14th Blog- The Green-eyed Monster

I haven’t finished blogging for my birthday month. Well, I’m going to continue it here on my 14th blog. Boohoo!! I got 14 blogs already! I must change the mood this time! I cried a lot on my past blogs. Haggard na koooo! Masyado ko ng naipakita ang pagiging sentimental ko. Amp >.< Just expect that it’s kinda looooooooooong kasi mula mid-Feb to April na ito. Please bear! Gumawo! ^_^

P.S. everything was translated here ^_^ TAG-LISH or ENG-ALOG whatever. Just no HANGGUL or NIHONGGO for now. I’m tired translating eh… or not? Haha yaan niyo na! ^_^

Anyway, since matatapos na ang February… ibigsabihin magma March na *sigh* may pagka stupid talaga ako noh? Malamang March ang susunod sa February. Augh!! Ibig sabihin malapit na ang totoong birthday ni Hong Ki (March 2). Doon pa din ako sa dorm nila nagsstay at alam niyo bang iniiwasan niya ako!!! Akalain mong iwasan niya ang beauty ko!! Sabi ko maging friends kami pero di ko sinabing maging enemies kami. Talaga yun!!! Pasalamat siya nako!

Ano kayang ibibigay ko sa mokong na yun? Hmm… naging busy din kasi sila dahil sa album launch nila eh. Hmm… isip isip…

Aha!

Tama! Tama!

Umalis ako para bumili ng regalo kahit hindi ko talaga alam yung bibilhin ko. Bahala na si batman!

While strolling in the mall, may lumapit sa akin na pamilyar ang mukha.

“Sky?”

teka?? I knew her!!

“Ms. H?!”

“Ako nga! Sky namiss kita!”

*HUG* *BESO* namiss ko siya!!!

“Likewise ma’am! Ano pong ginagawa niyo dito sa Korea?”

“Ay oo nga pala, narito ako para kunin ka.” Tama ba yung narinig ko? Kukunin niya ako? Bakit?

“Po?”

O_O

“Kukunin na kita, anak.”

ANAK?? Sinabi niya saken na pwede ko siyang tawaging mommy at anak ang tatawag niya saken pero bakit ang awkward ng feeling ngayon nung tinawag niya akong anak? I mean, Inampon na ba niya ako??? HOMAYGAHD!

“P… po? Bakit naman po?”

Hinawakan niya yung kamay ko at dinala niya ako sa park. Umupo kami sa bench. Hindi ko maintindihan kung bakit ganito siya kumilos. Namiss lang ba niya ako o ginawa siyang kasalanan saken? Ang gulo kasi!

“Ms. H… hindi ko po maintindihan kung bakit pero bakit nga po ba? Bakit niyo po ako gustong kunin? Ililigtas mo po ba ako sa mga Hapones na humabol saken?”

“Oo. Anak, patawarin mo ako.”

“Wala naman po kayong ginawa sa akin eh. Bakit po kayo humihingi ng tawad?”

“Naalala mo ba nung tinanong kita tungkol sa mommy mo? Kung naaalala mo pa ba siya at kung galit ka ba sa kanya?”

“Don’t tell me, nakita niyo na po si mommy? Kilala niyo po ba siya? Friends po ba kayo? Enemies? Ano po?" sorry may pagka slow ako eh… nakakabigla kasi ang lahat.

“Kapag ba nalaman mo kung sino siya, magagalit ka ba sa kaniya?”

a tear fell from my eye.

“Bakit naman po ako magagalit? Ms. H, mahal na mahal ko po si mommy. Siya nalang yung meron ako ngayong wala na si daddy. Kung alam niyo lang po kung gano ko kagustong Makita siya. Ms. H, alam mo po ba kung nasaan siya?”

naiiyak na din siya tas hinawakan niya yung mukha ko.

“Anak… gustong gusto ka na rin niyang makita, mayakap at makasama. Kaya nga ako nandito eh.”