◇
song mingi; müzikal topluluğunun baş tacı, her yıl defalarca sahnelenen müzikallerin yıl boyunca dillerden düşmeyen ve çevre kampüslere kadar taşan şarkılarının bestecisi, kulüp üyelerinin deyişiyle de sahnedeki eski piyanonun efendisiydi.
bir şar...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🎵
"Kalbimi kıran sensin."
Mingi bu sözlerin ağzından nasıl çıktığını bile bilmiyordu açıkçası. Düşünmeye bile fırsatı olmadan söyleyivermişti.
Yunho'nun çatılmış kaşlarının gevşeyip yukarı kalktığını gördü, genç adam kafası karışmış bir ifadeyle ona baktı bir an.
"Mingi..." dedi sonra ve durdu bir an. "Ne demek bu?"
Mingi hiçbir şey söyleyemedi. Ne diyecekti ki yani? Paniğin tüm bedenini sardığını hissederken öylece Yunho'ya bakmaya devam etti.
"Bir şey demeyecek misin?"
Mingi konuşmak için kendini zorluyordu ama tek kelime çıkmıyordu ağzından. Tam yine bir şeyler söylemeyi deneyecekti ki birden Jisung'un içeri dalmasıyla sözüne başlayamadan vazgeçti konuşmaktan.
"Sizi arıyordum ben de. Dans ve tiyatro bölümünden koçluğumuzu yapan hocalar geldiler, onlar da provayı izlemek istiyorlar. Hemen gelin haydi."
Yunho bir an durup kararsız bir ifadeyle Mingi'ye baktıysa da Jisung'a dönüp başını salladı.
"Tamam."
Mingi onu kurtardığı için Jisung'a içinden defalarca teşekkür ederek salona yürürken bu konunun burada kapanmayacağının da farkındaydı. Ne halt etmeye böyle bir şey demişti ki? Nasıl toparlayacaktı şimdi bunu?
Belki de toparlamamam gerekiyordur, diye düşündü sonra, belki de artık konuşmanın vakti gelmiştir.
Ama bunun düşüncesi bile genç adamın kalbinin göğsünü delecek gibi gümbür gümbür atmasına yetiyordu.
Bunları düşünerek sahneye yürüyüp piyanonun başına geçti genç adam ama tüm prova boyunca ne yaptığından haberi bile yoktu açıkçası, her şeyi otomatiğe alınmış gibi ezberden yapmıştı.
Prova bittikten sonra hocalar oyuncularla, özellikle ve Yunho ve Sohee ile konuşmaya başladığında Mingi hızlı adımlarla provayı izlemeye gelmiş olan San'ın yanına koştu. "Acil çıkmamız lazım."
Genç adam kaşlarını çattı. "Ne oldu be?"
"San, ben bir bok yedim. Ne yapacağım bilmiyorum ne olur hemen çıkalım, anlatacağım çıkınca."
San daha da kafası karışmış bir ifadeyle arkadaşına baksa da bir şey demeden başını salladı ve ikisi hızlı adımlarla çıkışa yöneldiler.
