SEN BENİM ŞARKILARIMSIN, yungi

3 🎵 birinin şarkılarının ilhamı olabilmek

[Bölüm içerisinde, bölümün başına eklediğim ilk şarkıyı açmanızı istediğim bir kısım var. Oraya bir kulaklık emojisi iliştirdim, gördüğünüzde açın 💖]

🎵

🎶 chevy ── I KNOW A PLACE

🎹 frédéric chopin ── NOCTURNE, no. 20
in C-SHARP MINOR (LENTO)
mozart ── PIANO CONCERTO no. 23
in A MAJOR

MINGI, saatlerdir piyanonun başındaymış gibi hissediyordu.

Öyle de sayılırdı aslında.

Müzikalin solo şarkılarından birini önceki gece tamamlamıştı ve sabahın köründen beri provadalardı. Gergin hareketlerle şakaklarını ovuşturdu genç adam ve biraz ilerisinde ayakta duran kıza döndü.

"Fa diyez majör, Sohee." dedi bahsettiği sesi verecek tuşlara dört beş defa üst üste basarken, "Bunun nesi bu kadar zor?"

Sahnede dikilip durmaktan bunalmış olan genç kız ağırlığını diğer ayağına verdi ve önüne düşmüş mavi kaküllerini geriye attı sinirle. "Mingi, sesime oturtamıyorum şarkıyı!" diye çıkıştı sonra. "Seninle üç müzikal yaptık, artık sesimi tanıyor olmalısın. Bu şarkının bu notayla sesime uymayacağını bilmeliydin!"

Mingi ellerinden birini alnına götürüp bir defa daha başını ovdu. Ağrıdan delirecekti şimdi.

En öndeki koltuklardan birinde oturmakta olan Wooyoung atıldı. "Gün içerisinde sürekli cırladığın için Mingi gerçek ses tonunu unutmuş olabilir, belki ondandır hayatım."

Sohee ona bakıp gözlerini devirdi ve abartıyla genç adamı taklit ederek cevapladı onu. "Sen bu konuda yorum yapacak son kişisin, hayatım."

Mingi derin bir nefes alıp verdi. Kafasını piyano tuşlarına vursa çok mu abartı olurdu? "Notaları düzenleyebilirim, o sorun değil. Ama şarkıya giremiyorsun, melodiyi doğru anladığından bile emin değilim."

"O zaman düzenle de öyle çalışalım!" diye atıldı genç kız.

Wooyoung "Ay ben buna katlanamayacağım daha fazla." dedi ve yanında oturan San'a döndü. "Bizim daha işimiz yok nasılsa gidelim n'olur."