Αν νιώθεις και εσυ ημιτελής, διάφανος , αδύναμος
Μια μαύρη σκιά που απλά υπάρχει μέσα σε μια μάζα από ίδιους ανθρώπους
Αν νιώθεις και εσύ ανύπαρκτος και διαφορετικός ίσως και συναισθηματικός
Αυτό το ποίημα είναι για σένα που κατάφερες να φτάσεις ως εδώ
Για αυτό να θυμάσαι η ζωή μπορεί να φαντάζει σαν μια κατά μαύρη πόρτα
Όμως στα χέρια εσυ κρατάς το κλειδί να την ανοίξεις και εξαφάνισις τις μαύρες σκέψεις από το μυαλό σου
Και θα με εδώ να θάψουμε έναν έναν τους φόβους σου
Μέχρι την τελευταία σελίδα του ματωμένου ημερολόγιου
Δεν είσαι σαν τους άλλους
Δεν είσαι μια μάζα που απλα επέλεξε να επιβιώνει
Είσαι φτιαγμένος από αστερόσκονη που ποτέ δεν φθείρεται
Η διαφορετικότητα δεν είναι ντροπή, είναι αντίσταση σε αυτήν την μαζοποιημενη κοινωνία
Που το μόνο που την νοιάζει είναι να κάνει τα παιδιά πιο αδύναμα
Για αυτό Σταμάτα να ακους ανθρώπους που δεν έμαθαν ποτέ τι σημαίνει ζωή
Κρατά μου το χέρι και έλα να χορέψουμε το βαλς των ξεχασμένων
VOCÊ ESTÁ LENDO
Το ημερολόγιο των πονεμένων
PoesiaΑυτη είναι μια συλλογή ποιημάτων αφιερωμένη σε όλους τους εφήβους που νιώθουν αλλά δεν μπορούν να εκφραστούν. Αν αμφιβάλεις για ότι δήποτε, μικρό η μεγάλο , κρατά μου το χέρι και έλα να ξεφυλισουμε το ημερολόγιο των πονεμενων #1 poetry 30/9/22 #2 πο...
