Σταγόνες που στάζουν , ξεχειλίζουν
Και γίνονται καταρράχτης
Αστερόσκονη που ξεθωριάζει
Χάνοντας την μαγιά της
Καράβι που βούλιαξε μια κρύα νύχτα του Οκτώβρη στην μέση της φουρτουνιασμένης θάλασσας
Δωμάτιο σκοτεινό που βρίσκω πλέον συντροφιά στο άδειο μου κρεβάτι
Στην Αγκαλιά μου ένα κεντητό μαξιλάρι
Και στα όνειρα μου ένας άγγελος που μου λέει να συνεχίσω να ελπίζω
Για ποσό όμως ;
Βγάλε με από εδώ
Από αυτό το κλουβί που με διαλύει
Και σκοτεινιάζει
Από το μυαλό μου που το μόνο που σκέφτεται είναι πως να ξεφύγει
και η αστερόσκονη γίνετε κάρβουνο
Ξανά .
YOU ARE READING
Το ημερολόγιο των πονεμένων
PoetryΑυτη είναι μια συλλογή ποιημάτων αφιερωμένη σε όλους τους εφήβους που νιώθουν αλλά δεν μπορούν να εκφραστούν. Αν αμφιβάλεις για ότι δήποτε, μικρό η μεγάλο , κρατά μου το χέρι και έλα να ξεφυλισουμε το ημερολόγιο των πονεμενων #1 poetry 30/9/22 #2 πο...
