Περιμένω μέχρι να μπορώ να δω τον εαυτό μου στον καθρέφτη και να μην κλαίω
Μέχρι να μπορώ να φάω χωρίς τύψις
Μέχρι να μπορώ να κοιμηθώ χωρίς να βλέπω σκιές
Μέχρι να μπορώ να νιώσω πως ειναι η ζωή
Και να μην είμαι απλα ένας διαβάτης που παρακολουθεί
Αλλά μου τελειώνουν τα τσιγάρα
Δεν κατάλαβα ποτέ τον κόσμο
Πως είναι και πως είναι χαρούμενοι όλοι εδώ
Είναι παράδεισος
Η απλα μια επίγεια κόλαση εδώ που περπατώ ;
Όταν θα πω και τα τελευταία λόγια μου
Και το τσιγάρο μου σβήσω θα νε αργά για να το καταλάβω
Αλλά για πάντα έτσι θα ζω
STAI LEGGENDO
Το ημερολόγιο των πονεμένων
PoesiaΑυτη είναι μια συλλογή ποιημάτων αφιερωμένη σε όλους τους εφήβους που νιώθουν αλλά δεν μπορούν να εκφραστούν. Αν αμφιβάλεις για ότι δήποτε, μικρό η μεγάλο , κρατά μου το χέρι και έλα να ξεφυλισουμε το ημερολόγιο των πονεμενων #1 poetry 30/9/22 #2 πο...
