Matem Dansı +18

1.Bölüm| Sarp Ezgi

Herkese merhaba! Yeni kurguyla geldim. Umarım beğenirsiniz.

Başlama tarihinizi buraya alayım.

Not: Psikolojik sorunlar, katillerin düşünceleri gibi şeyler içereceği için katlanamayacak olanların başlamadan okumayı bırakması önerilir.

Devam edecekler için keyifli okumalar.

***
Fake Smile,  Ariana Grande

1.BÖLÜM| SARP EZGİ

Gökyüzünde yıldızlar, inci taneleri gibi parlar,
Rüzgarın melodisiyle dans eder, hafifçe sallanır,
Gece, karanlığına gizem katarken,
Yıldızlar arasında hayaller dolaşır, yürekler aydınlanır.
____
Cerrahlar çok düzgün kesik atarlar Arya.
Senin vücudunda da atabilir. Tabi benim kadar olmasa da çok başarılı bir katil olabilir. Ve kimse ondan şüphelenmez.

Bir kadını dizlerinden öpmek, adeta bir masalın en derin kuytularında kaybolmak gibidir. Dudaklar, geçmişin tozlu sayfalarını aralayarak, unutulmuş hikayeleri yeniden canlandırır. Her öpücük, bir zaman yolcusunun izlerini taşır ve geçmişin gizemli perdesini aralayarak ruhları birleştirir.

Diz kapaklarının dikişsiz yüzeyi, bir zamanlar atılan adımların hikayesini anlatır. Her bir öpücük, geçmişin kırılganlıklarını ve kahramanlıklarını kabullenir ve onları sevgiyle sarar. Sessizlik, bir öpücükle boğulur ve gözyaşları, öpücüklerin izlediği yolu izler. Her biri, kalplerin en derin köşelerine dokunur ve duyguların en gizli sırlarını açığa çıkarır.

Aşk, sadece romantik bir serüven değil, aynı zamanda bir kadının gücünü ve zarafetini yansıtan bir destandır. Her bir öpücük, bir kadının cesaretini, dayanıklılığını ve inceliğini kutlar. Yerle bir olmuş bedenlerin içindeki savaşçı ruh, her bir öpücükle onurlandırılır ve yüceltilir.

Bu öpücükler, bir kadının geçmişin yükünden kurtulmasına ve geleceğe umutla bakmasına yardımcı olur. Her biri, bir masalın en güzel bölümlerini yeniden yazmak için bir fırsat sunar ve ruhların sonsuz bir dansına davet eder.

Dans, içimizdeki kelimelere sığmayan duyguların en saf ve dokunaklı şekilde dışa vurulmuş halidir. Siyah Kuğu dansı da tam olarak bu ruhu yansıtır; içsel çatışmaları, acıları ve zaferleri, zarif hareketlerle ifade eder. Beden, kelimelerin yetişemediği yerlerde bir dil olur ve dans, bu sessiz dili en etkileyici şekilde kullanır.

Dans ederken, içimizdeki derin duyguları ifade etmek için bedenimizle bir diyalog kurarız. Her adım, her kıvrım, içsel dünyamızın bir parçasını dışa vurur ve izleyiciye bir hikaye anlatır. Siyah Kuğu dansı da, içindeki acılarla savaşırken, bunları dansın büyüsüyle anlatmanın ve yaşamanın bir yoludur.

Acının ve mücadelenin dansı olan Siyah Kuğu, sadece duyguları ifade etmekle kalmaz, aynı zamanda onları dönüştürür. Her bir hareket, içsel karanlığın bir parçasını aydınlatır ve umudu yeniden doğurur. Dansçının bedeni, sadece bir sahne değil, aynı zamanda içsel dünyasının bir aynasıdır; izleyici, onun dansıyla kendi içsel yolculuğuna çıkar.

Siyah Kuğu dansı, sessizliğin en derin ve en etkileyici dilidir. Her bir figür, bir duygu denizinde yüzer ve her bir hareket, bir hikaye anlatır. Dans, içsel çatışmaları ve zorlukları dışa vurmanın, acıyı dönüştürmenin ve içsel zaferi kutlamanın bir yoludur..

Hayatın kendi de böyle değil mi zaten?

Canın yansa da her zaman iyi görünmüyor muyuz?

İçimizde fırtına kopsa dahi bunu dışarıya yansıtırken hafif şiddetli esen meltem rüzgarı olarak göstermiyor muyuz?