Beyza'ya geldiğimde Samet çoktan gelmişti. Beyza kapıyı koşarak açtı. Şuna bak! Dışardan koşusunu bile duyabiliyordum.
-Hoşgeldin şekerim.
-Hoşbuldum.
Ayakkabılarımı çıkarıp içeri girdim. Samet buz mavi gömleğiyle çok karizmatik duruyordu. Samet'e doğru yaklaşıp sımsıkı sarıldım.
-Nasılsın aşkım?
Duyduklarıma inanamamıştım. Bana ilk defa aşkım demişti! Ben hala çocuk gibi ondan utandığım için sarılamıyordum bile!
Kendimi toparlayıp "iyiyim,sen" diyebildim.
- Bende iyiyim.
Beraber koltuğa oturduk. Beyza mutfağa gidicem diyip kalktı. Sonunda Samet'le başbaşa kalmıştık. Samet gözlerini bana çevirdi.
-Çok güzel olmuşsun.
-Şey.. Teşekkür ederim.
O sırada kapıdan bizi izleyen bir çift göz gördüm. Bu gözlerin sahibi Beyza bana kaş göz işareti yaparak mutfağa gelmemi söylüyordu.
-Samet ben geliyorum. Beyza'ya bir bakıyım.
Hızla mutfağa gittim.
-Ne oldu?
-Sana birşey söylemem lazım.
-Ne söyleyecen?
-Birazdan biri buraya gelecek.
-Kim?
-Şeyy.. Efe!
-Efemi? Onun burada ne işi var?
-Biliyorum bana çok kızacaksın. Bunu sana daha önceden söylemeliydim. Ama ne olur kızma.
-Söz veremem söyleyeceğin şeye bağlı.
-Herşey dün akşam oldu. Telefonuma Efe'den mesaj geldi.
-Mesajda ne yazıyordu?
-şey.. Mesajda seni çok seviyorum benimle çıkarmısın yazıyordu.
-Ne! Ciddimisin?
-Evet.
-Sonra?
-Sonra,tabii çok şaşırdım ve ve.. Kabul ettim.
-Ciddimi bu?
-Evet. Ciddiyim.
-Sana inanamıyorum. Önceden söyleseydin ya.!
-Napıyım? Söyleyemedim.
Kapını çalmasıyla irkildik. Beyza koşarak kapıyı açtı. Bende içeri girdim.
-Hoşgeldin.
-Hoşbuldum.
Samet'ten
Onun burada ne işi vardı? İnci'ye soran gözlerle baktım. Beyza bize döndü.
-İşte benim sevgilim!
Yuh yani! Bunlar sevgili mi olmuşlar! Aman! Efe umrumda filan değil. İnci'den uzak dursun yeter!
İnci'den
Gözlerimi Samet'e çevirdim. Efe'ye sanki kırk yıllık düşmanı gibi bakıyordu.
Umarım bugün sorunsuz geçerdi. Yoksa işler bayağı karışır gibiydi.
Hep beraber koltuğa oturduk. Beyza mutfağa geçince hemen peşinden gittim.
-Kızım sen ne yapıyosun ya!
-Ne yaptım ki ben?
-Beyza Efe'yle sevgili nolmuşsunuz haberim yok, onu buraya çağırıyosun insanda haberim yok..
-özür dilerim. Söylemeliydim
-Evet söylemeliydin.
Beyza'yla bir müddet bakıştıktan sonra salona geçmek için ayaklandım. O sırada Samet'in sesini duydum.
-Ne işin var senin burada?
-Hiiç. Biricik aşkım çağırdı geldim. Sorun mu var?
-Senin ne yapmaya çalıştığını anlıyorum.
-Ne yapıyormuş? Samet bu iş fazla uzadı artık!
-Efe! Defol git buradan! Çık hayatımızdan!. Hayatımızı zehir etmene izin veremem!
-Şiştt! Yavaş ol. Amacını anlamış olmana sevindim. Ama bana söylermisin benim amacım ne?
Ne amacı ya? Ne oluyor burada? Kendimi toparlayıp içeri girdim. Ben içeri girince konuşmayı kestiler.
******
Gece saat 11.30 gibi çıktık. Samet'le beraber yürümeye başladık. Ek
imi tutan sımsıcacık eliyle kendimi çok güvende hissediyordum. Çok yorulmuştum. Başımı omzuna koydum. Evin önüne geldiğimizde ise zor ayrılmıştım.
