İlk defa öğle arası bu kadar uzun gelmişti. Hâlâ Samet'i düşünüyordum. Neden böyle davranmıştı?
Beyza'ın beni sarsmasmasıyla kendime geldim.
-Kızım noldu yine ya?
-Ya birşey yok.
-Eminim öyledir.
Bakışlarımı okul kapısına yönelttim. Samet geliyordu. Sesimi çıkartamdım. Biraz sonra yanımıza geldi.
-İnci, biraz konuşabilir miyiz?
-Olur.
Biraz ilerledik. Bir ağacın altına oturduk. Samet'in birşey söylemesini bekliyordum.
-Biraz sert davrandım galiba özür dilerim.
-Sorun yok.
-Efe'yle yakın olmanız beni rahatsız etti.
-Ama neden?
-Çunkü, çünkü...
-Evet?
Sadece bana bakıyordu. Hâla anlamamıştım.
-Neden olduğunu söyleyecekmisin?
Efe'nin sesiyle irkildim.
-Pardon, İnci sana bakmiştım.
Samet'e anlamlı anlamlı baktım.
-Bekle geliyorum.
Samet'in ağzından;
İlk defa Efe'nin bir yerden çıkmasına bu kadar çok sevinmiştim. İnci'ye ne diyecektim?
Yürümeye başladım. Off Efe nerden çıkmıştıki? Ama bir yandan da iyi olmuştu. Onları yan yana görmeye dayanamıyorum! Sınıfa çıktım. O sırada İnci geldi.
-Evet seni dinliyorum.
Öff aslında söyleyip kurtulabilirim. Ama ne tepki verecek? Ya terslerse?
-İnci bence Efe'de birşey var. Çok ilginç biri gibi.
İnci bana sadece baktı. Yalan söylediğimin farkındaydı.
-İyi.
Bir dakika. Niye uzatmadı? Galiba oda pes etti...
İnci'nin Ağzından;
Tabiki de mal değilim. Yalan söylediğini anladım. Ama çok merak ediyorum acaba ne diyecekti?
Bu bölüm kısa oldu. Ama sınav haftasındayız yazamıyorum. Malum seneye teog var.. Lütfen beğenin. Teşekkürler...♥♥♥♥
