FEBRUARY 16

1💔

Zawgyi

"အဲ့တာ ရွင့္အမွားေၾကာင့္ျဖစ္တာ!"

"မင္း အသံကိုအရင္ပိတ္ထားလိုက္"

"မပိတ္ေတာ့ ရွင္က ဘာလုပ္ခ်င္လို႔လဲ"

"Kim YoonJae!!"

အလြန္တရာ ေအးစက္ေသာ ေဆာင္းညတစ္ည။ အိမ္ေခါင္မိုးနဲ႕ ၿခံဝန္းထဲက အပင္ေတြမွာလည္း ကပ္တြယ္ေနတဲ့ ႏွင္းျဖဴျဖဴေတြကအျမင္တဆုံးကိုအျပည့္။

အိပ္ခန္းထဲက 5ႏွစ္အ႐ြယ္ ကေလးငယ္တစ္ဦးဟာ ဆူညံသံေတြေၾကာင့္ ေလးေလးပင္ပင္နိုးလာခဲ့သည္။ ခါတိုင္း ေမေမတိုက္သည့္ ႏြားနို႔တစ္ခြက္ေသာက္ၿပီးတိုင္း မိုးလင္းထိ ႏွစ္ႏွစ္ခ်ိဳင့္ခ်ိဳင့္ အိပ္ေပ်ာ္တက္ေပမယ့္ ဒီေန႕မွာေတာ့ ေပ်ာ္ပြဲစားထြက္သည့္ အိမ္ကိုေရာက္ေနတာျဖစ္လို႔ ေသာက္ခ်င္စိတ္မရွိသည့္အတြက္ အခန္းျပတင္းေပါက္ကေန မမွီမလွမ္းႏွင့္ ေျခဖ်ားေထာက္ၿပီး သြန္ခဲ့ရေသးသည္။

ဤသည္ေၾကာင့္လည္း ယခုအခါ မအိပ္ေပ်ာ္ဘဲ စကားသံေတြေၾကာင့္ သန္းေခါင္းယံအခ်ိန္ Kim SeokJin နိုးလာခဲ့ျခင္း။

ဂြမ္းေစာင္ထူအားဖယ္ကာ ကုတင္ေအာက္သို႔ ယိုင္တိုင္တိုင္ဆင္းလာၿပီး အခန္းတံခါးကို အသံမျမည္ေအာင္ဖြင့္ရင္း စကားသံေတြထြက္လာရာေနရာ မီးဖိုခန္းသို႔ ဆင္းလာခဲ့သည္။

ပိန္ပိန္ပါးပါးကေလးငယ္မွာ ဒီရက္ပိုင္းအတြင္း ယခင္ထက္ ပိုပိန္သြားသေယာင္။ ညအိပ္ဝတ္စုံအဝါႏုရယ္ ပါးေဖာင္းေဖာင္းေလးရယ္နဲ႕မို႔ ကေလးငယ္ဟာ မ်က္ႏွာျမင္ ခ်စ္ခင္ပါေစဟူေသာ ဆုေတာင္းေတြ အလ်ံအပယ္ ျပည့္ေနသည့္ႏွယ္။

မီးဖိုခန္းတံခါးကို ခပ္ဟဟဖြင့္၍ ေခ်ာင္းၾကည့္မိေတာ့ စကားလုံးၾကမ္းေတြႏွင့္ ရန္စကားေဆာင္ေနသူမွာ Kim SeokJin ၏ အေဖႏွင့္ အေမဆိုသူေတြသာ။

~ခြမ္း~

ေခ်ာင္းၾကည့္ေနသည့္ တံခါးႏွင့္ ထိ၍ အစိတ္အမြာမြာကြဲသြားေသာ ဖန္ခြက္ေၾကာင့္ အကြယ္ေနရာမွ ကေလးငယ္ဟာ ထိတ္လန႔္၍ ငိုေႂကြးမိေတာ့သည္။

ကေလးငိုသံေၾကာင့္ ျပာယာခက္သြားသည့္ အေမႏွင့္အေဖဆိုသူမွာ ကေလးငယ္အား မီးဖိုခန္းအတြင္းသို႔ ေခၚသြင္း၍ ေခ်ာ့ေမာ့ေနသည္လားေတာ့မသိ က်ယ္ေလာင္စြာ တုန္ခါေနသည့္ ႏွလုံးခုန္သံႏွင့္ နားထဲထိ အူဆူေနမႈေၾကာင့္ စကားသံေတြအား ၾကားရတာမပီျပင္ေတာ့ေခ်။