Zawgyi
ၿပိဳင္ကားအနက္ေလးမွာ ေတာင္ပတ္လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ အႏွေးဆုံးအရွိန္ျဖင့္ေမာင္းလာေန၏။
တမင္တကာမဟုတ္ေသာ္လည္း လမ္းမွာမ်ားဆုံအုံးမလားဟူေသာအခ်က္ျဖင့္ လူတစ္ဦးကိုရွာေနမိသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ထင္သလို မေတြ႕ခဲ့ပါ။
ေက်ာင္းကိုေရာက္ေတာ့ အထဲမဝင္ေသးဘဲ ေက်ာင္းအဝကနံရံမွာ ရပ္ေနတုန္းပင္။
"Kim NamJoon ေက်ာင္းတက္ခ်ိန္နီးေနၿပီေနာ္ ဘာရပ္လုပ္အုံးမလို႔လဲ"
"ခဏပဲ"
စိတ္တူ ကိုယ္တူႏွစ္ေယာက္မို႔ Jimin လည္း NamJoon ေဘးတြင္ဝင္ရပ္လိုက္သည္။ အခုခ်ိန္တစ္ေယာက္တည္းဝင္လ်င္ စည္းကမ္းစစ္မည့္ဆရာလက္မွ လြတ္မည္ဆိုေသာ္လည္း NamJoon တစ္ေယာက္တည္းက်န္ခဲ့မည္စိုးေသာေၾကာင့္ အျပစ္ခံရလည္း တူတူေပါ့။
ေက်ာင္းတက္ခ်ိန္ 15မိနစ္သာ လိုေတာ့သည့္အခ်ိန္မွ စိတ္ေလ်ာ့ရင္း ႏွစ္ေယာက္သား ေက်ာင္းဝင္းအတြင္း ဝင္လာခဲ့၏။
စည္းကမ္းစစ္မွာကို ခန႔္မွန္းထားေသာ္လည္း
ဆရာဝူရွစ္အား ျမင္သည့္အခါ NamJoon ေရာ Jimin ပါ က်စ္တက္လိုက္သည္။
ပုံမွန္ စည္းကမ္းစစ္ဆရာသည္ ဆရာဒယ္ေယာင္း ျဖစ္ၿပီး သေဘာေကာင္းလြန္းတာေၾကာင့္ ေလသံေအးေအးျဖင့္ ဆူဆုံးမ႐ုံသာရွိသည္။
ဆရာဝူရွစ္မွာေတာ့ ေက်ာင္းသားအေတာ္မ်ားမ်ား မ်က္မုန္းက်ိဳးလည္းက်ိဳးခ်င္စရာ၊ အျပစ္မရွိအျပစ္ရွာၿပီး ဒဏ္ေပးတက္တာေၾကာင့္ ဤဆရာ စည္းကမ္းစစ္မည့္အခ်ိန္ကို သူတို႔အမုန္းဆုံးပင္။
"ေက်ာင္းတက္ခ်ိန္နီးမွ လာၾကတာ လုံ႕လမရွိၾကတာဘဲ ဒီကိုလာ ႏွစ္ေယာက္လုံး"
ဆရာဝူရွစ္ ေဘးတြင္ လက္ျမႇောက္ထားသည့္ ေက်ာင္းသား/သူ တစ္ခ်ိဳ႕ရွိေနၿပီး အေပၚယူနီေဖာင္း မပါသည့္ ေယာကၤ်ားေလးမ်ားကေတာ့ ေမွာက္ရက္ကုန္းထားရသည္။
"ဒီဆံပင္ေတြ အေရာင္မေဖ်ာက္ေသးဘူးလား.....ဟိုတစ္ေယာက္ေရာ ဆံပင္ေကာက္လာျပန္ၿပီ ဒါအထက္တန္းေက်ာင္း အလွျပၿပီး ရွိုးထုတ္ရမယ့္ေနရာမဟုတ္ဘူး"
"ဆရာ တကယ္ဘဲ ဘယ္ႏွစ္ခါရွင္းျပရမလဲမသိေတာ့ဘူး.....ဒီမွာၾကည့္ ေသခ်ာၾကည့္ နဂိုဆံပင္အညိုဗ်"
YOU ARE READING
FEBRUARY 16
Fanfictionမှတ်ဉာဏ်တချို့ ထည့်ပျိုးထားတဲ့ ပုံပြင်တွေဆို မောင်ကမကြိုက်ဘူး။ ~NamJin~
