~Kırılan Kol~

136 15 45
                                    

  •duyuru•
Bu bölüm bir tık uzun olacak haberiniz olsun ^^

                     "Herşey yolunda anne.."

Saat 16:00 gibi tüm dersler bitmişti.
Herkes kendi yurt odasına dönmüştü.

Beomgyu yatağına oturmuş öylece duruyordu. Ne telefona bakıyor ne de başka bişey ile uğraşıyordu. Odadaki diğer 4'lü durmadan birşeyler konuşmaktaydı. Beomgyu ise onları duymayacak kadar dalgındı. Bugün yaşananları düşünüyordu. Jeong denen o pisliğin yaptıklarını... Ve sonra aklına Yeonjun'un dedikleri geldi:

"Neden kendi boyundakilere sataşmayı denemiyorsun Jeong?"

Kendi boyundakiler? Şimdi Yeonjun; Kai, Taehyun ve en önemlisi 'kendisine' küçük mü demişti! Ya da güçsüz olduklarını mı ima etmişti?

Beomgyu bunları düşünürken Kai şöyle dedi.

-"Dünyadan Beomgyu'ya, dünyadan Beomgyu'ya. Bizi duyuyor musun?"

-"Ha, ne, şey n'oldu?"

-"2 saattir seninle konuşmaya çalışıyoruz, sonunda tepki gösterdin." dedi Kai sırıtarak.

-"Konu ne?" diye sordu Beomgyu.

-"Ohooo bunun daha dünyadan haberi yok." dedi Soobin.

-"Akşam yine kaçmayı planlıyoruz, normalde 2 gün arka arkaya kaçmayız. Bu riskli olur. Ama bu kez değişiklik yaptık. Sen ne dersin?" dedi Taehyun.

Beomgyu bir süre düşündükten sonra şöyle dedi:

-"Erken gidip erken dönelim. Bu sabah olduğu gibi derslerde uyuya kalmak istemiyorum." dedi

Soobin,"Öyle yapacağız zaten akşam yemeğinden 2-3 saat sonra gitmeyi düşünüyoruz." dedi.

-"İyi o halde." diye yanıtladı Beomgyu.

Uzun bir zaman sonra sonunda saat 22:00'dı. Çocuklar hazırlanmaya başlamıştı bile. Fakat Beomgyu ve Yeonjun birşeyler konuşmakla meşguldüler.

Beomgyu, "Yeonjun sana birşey soracağım." dedi.

Yeonjun ise bakışlarını ona yöneltti ve, "Sor?" dedi.

-"Bugün öğle yemeği esnasında yaşanan olay hakkında..." dedi Beomgyu.

-"Eee?" dedi Yeonjun bir yandan telefonuyla ilgilenirken.

-"Dikkatini buraya ver." dedi Beomgyu sertçe. Yeonjun'un onu umursamaması cidden Beomgyu'yu sinir etmişti.

-"Ne diyeceksen de! Sabaha kadar seni mi bekleyeceğim!?" diye çıkıştı Yeonjun.

Beomgyu kaşlarını çattı. Bir kez olsun kendisine normal davranamaz mıydı?

-"Öğle yemeğinde... Neden öyle dedin?" dedi Beomgyu.

-"Ne dedim, açıkça söylesene şunu!" diye gereksiz yere haykırdı Yeonjun.

-"Ona kendi boyundakilerle uğraşmasını söyledin! Kendinden küçük ve kısalarla uğraşmamasını söyledin!"

-"Evet bunda yanlış olan ne?"

-"Beni küçük, kısa ve güçsüz olarak gösterdin!" diyerek ağzındaki baklayı çıkarmış oldu Beomgyu.

-"Zaten öylesin!"

Tamam... Evet, Beomgyu bunu beklemiyordu.

Soobin, "Hadi çocuklar, aşağı atlama vaktimiz geldi. Tartışmayı bırakın." dedi araya girerek.

5 KᗩᗪEᖇ~ // T᙭THikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin