5 KᗩᗪEᖇ~ // T᙭T

~Onarılan Kalpler~

                   Dünyada sadece beşimiz...

-"Çünkü sana hiçbir zarar vermeyecektim sersem!?" dedi bağırırcasına.

-"NASIL?" diyebildi sadece Beomgyu.

-"Ben sadece seni korkutmak için yapmıştım. Amacım sana zarar vermek değildi!" dedi Yeonjun.

-"A-ama ben sanmıştım ki sen elini kaldırınca-"

-"Sana tokat atcağımı sanıp panikledin! Ama ben kimseye durduk yere vurmam. Hele sana asla. Fakat senin gözünü çok korkutmuşum anlaşılan. Daha elimi kaldırır kaldırmaz savunmaya geçtin seni ödlek!"

-"Neden öyle birşey yaptın! O an yüreğimi ağzıma getirmiştin biliyor musun? Taehyun'dan önce benden özür dilemelisin bence!" dedi Beomgyu kızgınca.

-"Sende beni sinir etmeseydin, seni korkutmaya çalışmazdım!" dedi Yeonjun.

-"Ama bana KIZ KILIKLI VELET dedin! Bu hiç hoşuma gitmiyor! Sana desem hoşuna gider mi?" diye çıkıştı Beomgyu.

Yeonjun birden bire "Sus!" dedi ve eliyle Beomgyu'nun ağzını kapadı. Beomgyu kaşlarını çatıp, "Çek elini!" dedi. Yeonjun ise tedirgince etrafına bakınarak fısıldadı: "Bir ses duydum." ve yavaşça elini Beomgyu'nun ağzından çekti. Daha sonra bir telsiz sesi duyuldu. Bu kez Beomgyu da duymuştu. Yeonjun ayağa kalktığında Beomgyu da telaşlanıp ayağa kalktı. Yeonjun Beomgyu'nun kolundan çekiştirerek yangın merdivenin arka tarafına doğru koşturdu. Yeonjun tarafından sürüklenen Beomgyu, "Kendim koşabilirim, bırak." diye huysuzlandı.

Yangın merdivenin arkasındaki duvara saklandıklarında Yeonjun Beomgyu'nun kolunu bırakıp"Şşt" dedi.

Biraz oldukları yerde kaldılar.

Beomgyu, "O ses de neydi?" diye sordu sessizce.

-"Bir telsiz. Sanırım buralarda bir güvenlik var."

Bir süre sonra etrafta hiç ses kalmayınca eski oturdukları yere geri döndüler.

-"Bir an yakalanacağımızı sandım." dedi nefes nefese Beomgyu.

-"Yalan söylemeyeceğim, bende öyle sandım." dedi Yeonjun.

Beomgyu ise sessizce güldü. Ama aklına gelen şeyle yüzü donuklaştı.
Şöyle dedi:
-"Ee, artık özür dileyecek misin?"

Yeonjun sadece omuz silkmekle yetindi. Beomgyu devam etti.

-"Bak, o kadar da zor birşey değil. Sadece iki kelime. Bu kadar basit. Bu iki kelime sana üç dostunu geri verecek." dedi.

-"Üç?" dedi Yeonjun sorgularcasına.

-"Beni arkadaşın olarak görmüyordun. Klinikteyken söylemiştin, unuttun mu?" dedi.

-"Ha doğru." dedi Yeonjun hatırlayarak.

-"Şimdi cevabın ne? Onlardan özür dileyip dostlarını geri kazanmak mı, yoksa onlardan uzak durmaya devam ederek yalnız başına kalmak mı?"

Beomgyu duraksadı ve şöyle ekledi.

-"Eğer 2. seçeneği seçersen benden yine kurtulamazsın, bu sefer de farklı planlar yaparım." dedi sinsice sırıtarak.

Yeonjun derin bir nefes aldı ve; "Onlarla barışabileceğime emin misin? Özür dilersen küçük duruma düşmekten başka birşey olmayacak gibi hissediyorum." dedi sıkıntıyla.