Zeki ve yetenekli bir mimar olan Balca ülkesine geri döner ve bir ünlü şirkette çalışmaya başlar. Geçmişte hayatını mahveten iki insan bir anda tekrar hayatına girer...
Tedirginlikle dudaklarımı kemirdim. Benimle konuşmamaları için içimden resmen tüm Kuranı hatim ederken kolumda bir el hissettim. Bismillah diyerek arkama döndüm. Kolumu tutan Asil'di.
"Sizi hiç burada görmedim yeni misiniz?"
Tanıdığımı çaktırmadan cevap verdim. "Evet bugün başladım."
"Asil ben memnun oldum."
Ladin "Ladin Kor." diyerek kısaca kendini tanıttı.
Şirketin Kor ailesinin olduğunu hatırladım. Ama internette başında Adin Kor olduğu yazıyordu. Bunu araştırmam gerektiğini aklıma yazdım.
"Balca" diye mırıldandım.
Ladin'in beni tanımamasına şaşırmamıştım çünkü lisedeyken de adımı bilmezdi. Benimle konuşmazdı bile. Ama Asile pes yani yalandan bile olsa çıkmıştık bir münasebetimiz vardı.
Asil "Araban var yoksa seni bırakabilirim. Bir kahveni içeriz."
Bu kadar rahat olması beni sinir ederken kapı açıldı ve asansörden çıktım. Onlar otoparka gitmek için bir kat daha ineceklerdi.
Beni bırakmasına gerek yok desemde ısrar edip beni asansöre geri çekti. Bir kat daha inince beni belimden tutarak arabaya doğru yönlendirdi. Telefonu çalmaya başlayınca belimdeki elini çekip cebine attı. Telefonu açarken kimin aradığını gördüm. Arayan Ladindi. Az ileride kendi arabasına yaslanmış telefonu kulağına koyan Ladini gördüm.
Püh gençlerin hâline alt tarafı on adım atıp yanına gelecen.
Asil kısa bir konuşmadan sonra özür dileyen bakışlarla bana dönüp "Kusura bakma Balca hemen gitmem gerek."
Ladin arabasıyla yanımıza gelip durdu.
"Balcayı ben bırakırım sen git." dedi.
Gerginliğimi çaktırmadan onayladım. Akil telafi edeceğini söyleyerek gitti.
Ladin ben dikilmeye devam edince "Hadi atla." dedi.
Ladinin yanına kuruldum. Kendimi camdan onu süzerken buldum. Lacivert bir takım giyinmişti. Hafif uzun sarı saçları nı, güzel fiziğini iyice inceledim. Bir anda ne yaptığımı fark edip silkelendim.
Bir daha ona aşık olmak gibi bir hata yapamazdım. Bu defa Ayzer beni gebertirdi.
Adı olan ladin ağacı rengi gözlerini bana çevirerek "Biliyorum fazla yakışıklıyım." dedi.
Göz devirerek ona baktım ama cevap vermedim çünkü doğruydu. Asili neden arayıp gönderdiğini düşündüm ama bir cevap bulamadım.
Evimin adresini söylemem dışında konuşmadık. Kapının önünde durduğumuzda teşekkür ederek arabadan indim. Ama o gitmek yerine benimle arabadan indi.
"Buraya kadar gelmişken bir kahveni içerim."
Aklıma Ayzer'in bugün bana uğrayacağı geldi. Eğer Ladini benim evimde görürse neler olacağını düşündüm. Gözümün önüne Ayzer'in yatağımı kaldırıp bana fırlattığı ve kafamın koptuğu bir sahne geldi. Ya da işkence ederdi. Yapardı.
Ladin "Ee girmiyor muyuz eve?" dedi.
Kendimi toparlayıp cevap verdim. "Bugün olmaz ama sözüm olsun."
"Yarın görüşürüz o zaman."
Görüşürüz diyerek eve girdim.
Akşama doğru Ayzer geldi. Bugün olan her şeyi anlattım.
"Of Balca ben olsam ağızlarına tükürmüştüm."
"Napayım Ayzer adam patronumun kardeşi." Eve gelir gelmez araştırdım.
"Sende haklısın. Neyse gel The Vampire Diaries izleyelim."
"Kaç defa izleyeceğiz hatim ettik resmen."
"Sus vurucağım ağzına."
"Tamam be."
Cips ve kola eşliğinde dizimizi izledik.
🍉
Oy ve yorumlarınızı bekliyorum. :)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
