Ander hoofdstuk | Mabbie

10. Breken & storten

Pov Matthy:
Vandaag is de eerste dag ooit dat ik werk heb afgezegd voor iets of iemand. Voor Robbie heb ik werk afgezegd. Koen vertelde mij gewoon te komen, want liefde maakte blind volgens hem. Ik heb niet naar hem geluisterd. Ik rij nu al in Eindhoven.

Vanochtend kreeg ik appjes van Robbie. Hij voelde zich echt kut. Daardoor besloot ik werk voor hem over te slaan en naar hem toe te komen. In de hoop hem te kunnen op vrolijken. Ik heb in ieder geval alle ingrediënten mee voor een kopje depresso.

Robbie <3: De deur is open, kom maar binnen als je er bent.

Ik doe wat hij zegt en ik loop naar binnen. Ik tref hem op de bank aan, in zijn pyjama. Voorzichtig ga ik naast hem zitten en haal ik mijn hand door zijn haar heen. Ik probeer de klitten eruit te halen. Hij kijkt mij aan. Hij ziet er moe uit en waarschijnlijk heeft hij net gehuild. Ik trek hem in mijn armen. Ik voel zijn lichaam aanspannen. "Als je wilt praten, dan mag dat," laat ik hem weten. Hij knikt in mijn borst. Hij ontspant.

We blijven precies zo liggen voor een poos. Hij in mijn armen. Af en toe hoor ik snikken uit zijn mond komen, maar er word geen woord gezegd.

"Kopje depresso?" fluister ik. Hij knikt in mijn borst, maar hij laat mij niet los. Ik concludeer dat hij dat waarschijnlijk ook niet snel gaat doen, dus loop ik met hem in mijn armen naar zijn keuken. Daar zet ik hem dicht bij mij op het aanrecht. Ik maak een kopje voor hem en hij neemt hem dankbaar aan. Ik sta voor hem, mijn handen strelen geruststellend over zijn bovenbenen heen.

"Ik weet het gewoon niet," zegt hij dan. "Ik weet niet wat ik moet. Ze is pas net weg en ik weet gewoon niet wat ik moet voelen."

Verwarring ontstaat in mijn hoofd. Wie is zij? Is hij vreemdgegaan?

"Jamie, mijn ex. Ze maakte het uit één week voordat ik jou leerde kennen. Ik zat, en zit, nog vol verdriet door de breakup, maar toen leerde ik jou kennen. Het voelde zo goed en speciaal met jou dat ik er in mee ben gegaan. Ik heb echt geen spijt van alle momenten met jou, maar als ik dan weer alleen was dan spookten er zoveel dingen door mijn hoofd heen. Kan ik jou wel bieden wat je verdient? Ben ik eigenlijk wel klaar voor een relatie? En ik wil je echt geen pijn doen Matt, dat maakt het zo moeilijk. Ik meende echt elk woord wat ik zei."

Ik ben stil. Ik weet niet wat ik moet zeggen, iets wat ik nog nooit eerder bij hem heb gehad. Mijn hoofd slaat op tilt en alle momenten met hem vliegen weer door mijn hoofd heen.

Hij praat verder. "Weet je nog die keer dat ik mij kut voelde en naar jouw werk kwam?" Ik knik. "Dat was de laatste keer dat ik haar gezien heb, want ik moest haar spullen bij haar inleveren. Ik wil echt volledig voor jou gaan, maar dat kan ik niet op dit moment. En godsamme wat had ik dat wel graag gewild."

Ik breek. Mijn ogen beginnen te wateren en niet veel later beginnen de tranen te stromen. Ik trek Robbie in een stevige knuffel. De stevigste die ik hem ooit gegeven heb. Alsof hij elk moment kan verdwijnen en dit de allerlaatste knuffel is. Een situatie die voor het eerst niet ondenkbaar is. Robbie houdt mij vast en hij laat mij alle emoties eruit gooien.

Ik breek harder. Mijn wereld stort in.