Strong like super hero

15 Całe szczęście

Dobry wieczór wszystkim!
Co powiecie na krótki rozdziału irondada przed snem?

Miłego czytanka <3

Steven nie był zbyt zadowolony, że przerywano mu herbatę, a już w szególności że przerwał mu akurat Tony Idiota Stark.

Ale kiedy usłuszał, że tu nie chodzi o milionera, a jakiegoś dzieciaka, uznał, że jeśli nie pomoże to wyrzuty sumienia będą go zrzerać do śmierci. A więc się tam zjawił. Chwilę potem przyszedł także Bruce i oboje słuchali papalaniny przerażonego Tonego. Jedyne co byli w stanie jednak zrozumieć z tego potoku słów to coś o Spidermanie, starzyście i niejakim Peterze.

Finalnie udało im się uspokoić nieco Tonego i dowiedzieć się kto potrzebuje pomocy. Więc Steven poszedł zająć się dzieciakiem, a Bruce próbował ogarnąc Tonego choć tak naprawdę nie wiedzieli kto z nich dostał trudniejsze zadanie.

Strang wiedział że to wszystko jest dziwne. Nie wiele bardziej normalne niż on sam co prawda ale jednak.

Klęknął przed dzieciakiem sprawdzając czy w ogóle życje bo Tony był w takim szoku, że sprawdzając mógł się pomylić. Ale tym razem akurat miał rację, młody żył.

Był w stroju Spidermana choć na jego twarzy brakowało już maski. Miał bronzowe loki i które opadały mu na twarz i jasną cerę. Natomiast ramię przecinała mu sporą rana najpewniej od szabli czy czegoś w tym rodzaju.

Steven opatrzył mu ramie uprzednio je dezynfekując i wyszedł z pomieszczenia.

Tony siedział niewiele dalej od niego trzymając twarz w dłoniach, a obok klęczał Bruce prubując go uspokoić.

-Reczej przerzyje - mruknął Steven chcąc dać miliarderowi do zrozumienia, że jest w miarę okej.

Tony uniusł na niego wzrok. Miał mokre od łez policzki i czerwone oczy. Otarł jednak szybko łzy i odetchnął głęboko.

-To dobrze - odparł cicho ściskając w rękach nieśmiertelnik - Całe szczęście...

Oto koniec dzisiejszego rozdziału!

Jak się podoba? Liczę że całkiem całkiem! To tyle na dzisiaj

Miłego wieczorku,
LitteAilaEvans