pisi pisi, hyunho

pisi pisi

"Kalk artık! Domuz gibi uyuyorsun!"

"Rahat bırak beni!"

"Okulun ilk günü geç mi kalacaksın? Buna izin vermem, kalk çabuk!"

Üstümden çekilen çarşaf ile gözlerimi yavaş yavaş açtım. "Hyunjin kalk!"

"Of tamam be git başımdan!"

"Aşağı iniyorum, teyzem sofrayı hazırladı ve seni bekliyor. Çabuk ol!"

"Tamam."

Yavaşça yataktan kalktım ve etrafı sorgulamaya başladım. Sabah sabah güzel uykumdan aynı genleri taşıdığım bir orosbunun sesiyle uyanmıştım, daha ne kadar sinirli olabilirim ki?

"Hyunjin, elimde sürahi ile geliyorum. Ya kalkarsın ya da kalkarsın!"

Aşağıdan bağıran abimin sesiyle ayaklandım, tavşanlı pofuduk terliklerimi giydim ve esneyerek odadan çıktım.
Elimi yüzümü yıkayıp aynada kendime bakarak gülümsedim.
Yine mükemmelim.
Koşarak aşağı indim ve mutfağa girdim.

"Günaayydınnnn!" neşeli neşeli bağıran teyzeme bakıp gülümsedim.

"Günaydın teyze. Abim olmasa daha güzel ayardı bu günler."

"Benimle gelmek isteyen sendin."

Haklı.
Abim üniversiteyi burada kazanmıştı, bende onunla gelmek istemiştim ve sonuç olarak teyzem, ben ve abim birlikte aynı evde kalıyorduk. Çok kötü.

"Çay içecek misiniz?"

"At suratlıya ver teyze, bu günü güzel geçmeli."

"İstemez, domuz."

"Ne dedin? Bir daha söyle!"

Elindeki çatalı bana uzatan abim yüzünden geriye çekildim ve isyankar şekilde

"Demedim birşey, uzak dur benden!" diyerek bağırdım.

"İyi, derslerini dinle ve başarılı ol."

"Okulun ilk günü abi, biraz sakin mi olsan diyorum?"

"Deme birşey, ye."
Elindeki ekmeği ağzıma tıktı ve güldü, salak amk.

Kahvaltımız kavgalı dövüşlü bittiğinde kalkıp hızla odama gelmiştim ve kıyafetlerimi giymiştim.
Daha yeni sarıya boyattığım saçlarımı tarayıp ellerimi saçlarıma geçirdim ve biraz karıştırdım. Müdür umarım boya olduğunu anlamaz, bir daha siyaha boyatmak istemiyorum.

Çantamı omzuma fırlattım ve koşarak aşağıya indim, "Ben çıkıyorum!" evdekilere seslenip kapıya geldim ve ayakkabılarımı giydim. Hızla kapıyı kapatıp yavaş yavaş evin bahçesinden dışarı çıktım. Telefonumu elime aldım ve mesajlara girdim.

Jisung

Nerdesin amk

Ciktim disari
Asil sen nerdesin

Ben okuldayim
Gelmedin uc saat seni bekledik
Sonra gittik

Sizin ben aminiza koyim tamam mı

Lan Jeongin domates oldu sicaktan
Erken ciksaydin bize ne

Ya geberin

Jisung'a attığım son mesajla telefonu kapatıp cebime koydum. "Köpekler, domates olmuşmuş, yalan amk." kendi kendime, söylene söylene okula yürümeye başladım.

Duyduğum hapşırma sesi ile durdum, etrafa baktım ama kimse yoktu. Bir daha hapşırma sesi geldi.

"Of, amına koyayım ya."
sesin olduğu yere bakmak için birkaç adım yürüdüm, ara sokakta önündeki kediler ve kedi mamaları ile oturan genç çocuğa baktım. Bir daha hapşırdı.

"Pisi pisi, alerjin var sanırım. Bu kadar yakınlaşma kedilere."
Genç çocuk kafasını kaldırıp bana baktı ve göz devirdi. Ne dedim ben şimdi amk? Herkes çok gergin.

Kedilerle oynamaya devam etti, bir daha hapşırdığında kendimi tutamadım ve kıkırdadım. "Neye gülüyorsun?"

"Hiiiç, öylesine." dudaklarımı birbirine bastırdım ve gülmemeye çalıştım ama genç çocuğun kırmızı burnu ve sürekli hapşırması beni zorluyordu.

"Gülmesene!"

"Tamam tamam, özür dilerim." yine kıkırdadım, bu sefer genç çocuk ayağa kalktı ve üstünü silkeledi. Yerdeki çantasını alıp, bana baktı. Samimi bir şekilde gülümsedim, "Özür dilerim, gerçekten. Buradan bakınca çok komik ve sevimli görünüyorsun." samimi bir şekilde kıkırdadım. Bu sefer o da gülünce yüzümde bir zafer gülümsemesi oluştu.

"Peçeten var mı?"

"Ah evet, var." Çantamı önüme aldım ve bir paket peçeteyi çantadan çıkardım, genç çocuğa uzattım. Elimden peçeteyi aldı ve gülümsedi.

"Teşekkür ederim."

"Rica ederim, bu arada ben Hyunjin." elimi uzattım ve gülümsedim.

"Senin ben amına koyayım tamam mı! Gerizekalı, yürü çabuk, geç kalıcaz."

"Tamam be, sus."
Sinirle gelen siyah saçlı çocuğa oflayarak cevap verdi pisi pisi arkadaş.

Yanımdan geçerken gülümsedi ve "Sonra görüşürüz Hyunjin!" diyerek el salladı ve hızla uzaklaştı. Arkasından gülümsedim ve ara sokaktan çıktım. Okula doğru yavaş yavaş yürümeye devam ettim.

ARKAFASLAR SELAM
NABER

BEN İYİYİM
SİZDE İYİ OLUN
NEYSE
UZATMİCAM
YENİ FİC İSTE

HER AN HERSEY DEGİSEBİLİR BU FİCTE O YUZDEN HAZİRLİKLİ OLUN
AYRİCA
obur fice bolum yazicak psikolojiye sahip degilim
yasadigim birtakum minik(?) olaylar yuzunden iyi hissetmiyorum

Ayrica koronayim amk

Zaten ayin 29 gunu hastayim bide korona oldum
Bu ikinci amk
Ama suan iyiyim

Neyse
Olmayan degerli okuyucularim
Sizleri seviyorum
GORUSURUZZ 🐧🔥

🍄