pisi pisi, hyunho

cebinde para mı var lan köpek?

"Hyunjin, uyan artık orosbu çocuğu!"

Yine kafamda bağıran bir Han Jisung ve aralıksız uyumuş olan ben.

"Lan insan hiç mi rahatsız olmaz? Bir uyan dünyayı gör amk. Hadi 2 ders uyusan neyse, 8 DERS UYUNUR MU LAN, TENEFUSLERİ SAYMIYORUM BİLE!"

"JİSUNG, BAĞIRIP DURMA!"

"İyi tamam, kalk hadi zil çaldı. Eve gidiyoz."

Ayağa kalktığımda tüm eşyalarımı çantamda görünce bir mutluluk hissi ile Jisung'a baktım. "Yürü salak, topladım ben."

Jisung'a sarıldım ve yürümeye başladık. "Ya seni yerim, sen nasıl bir arkadaşsın?"

"Yapışma, sülük."

Yol boyu Jisung'a sarılıp yalakalık yaptım. Jisung'un evinde kimse olmadığı için benimle gelmişti, bizde yemek yiyecekti şerefsiz.

"Teyze!"

"Ne var lan?" Abimin sesini duyunca yüzüm düştü, ben bu ayıyı her gün görmek zorunda mıyım? Evet.

"Biz geldik canım abicim."

"Siz?"

"Jisung ve ben."

"Niye gelmiş Jisung bey, gitsin evimden."

"Bayım, ayıp oluyor. Eğer gidersem bir daha gelmem." Jisung sahte bir alınganlık ile konuşup salona gitti.

"Gelme." abim konuşunca kahkaha attım.
Jisung ve abim çok yakınlardı, bu da birbirleriyle istedikleri gibi konuşmalarını sağlıyordu. Ben abimle Jisung gibi konuşsam, bu evden ölü bedenim çıkardı. Nerde adalet?

Fark ettim de, hiç abimden bahsetmemişim. Evet, ben de fark ettim.

Abim 19 yaşında, 2003 doğumlu. Üniversiteyi tekte kazansa da lise 3. sınıfta, kaldı. Dersler yüzünden de değil, devamsızlık ve disiplin yüzünden, kavgacı bir tipmiş lisede. Abim sayısalcı ve abim diye söylemiyorum, cidden çok zeki.
Neyse onun akademik başarısı bizi ilgilenmiyor, benden zeki olması önemli bir şey değil.
Benden zeki olsa ne yazar, benim IQ beş buçuk.

Abimle Jisung konuşmaya devam ediyorlarken Jisung'un aklına teyzem yeni gelmişti.
"Bay Inyoup, bayan Yoon teyze nerede?"

"Dağa kaçtı."

"Dağ nerede?"

"İnek içti."

"İnek, dağı mı içti?" Bir şeye de atlama Hyunjin.

"Evet Hyunjin, bir sorun mu var?"

"Hayır abi, sen dediysen öyledir." Amına kodumun suriyelisi.

"Aferin, akıllı ol."

"Abim, o senin gibi olamaz." Bu Jisung balık mı? Her oltada o var?

"Teyzem nerde cidden, AÇIZ BİZ!"

"Zıkkım ye Hyunjin, bana ne?".

"Geber, salak."
Abim yanındaki yastığı alıp bana fırlattı. Ona dil çıkardım, sonra işime yarayacağını düşündüğüm fikirle gülümsedim. "Abiiii!" Abime yaklaştım ve sarıldım. "Hayır Hyunjin, sana ve Jisung'a yemek almam."

"Of, niye? Açız biz, o kadar ders işledik, yorulduk?"

"8 saat uyuyarak mı ders işledin?"

Jisung'a, sikicem seni bakışı atmaya başladığımda abim güldü. "Neyse, alim bari. Sadece bu günlük, tamam mı?"
Jisung yine dayanamadı tabii. Salak.

"Cebinde para mı var lan köpek?"

"Var tabii, sizin gibi fakir miyim lan ben?"

"Yüzüme vurman hiç etik değil."
Jisung bir sus amk.

Abim gidip yemek sipariş ederken bende Jisung'la uğraşıyordum.
Abim geldiğinde yemekler de yarım saate geldi.
Yemek yiyip sohbet ettik sonra oyun falan oynadık işte.

Bu gün yemek beleşe gelmişti, ne kadar mutlu olduğumu düşünün.
Tamam yeter, fazla düşünmeyin.

Abim, Jisung'u evine yollamaya çalışıyordu şuan.
"Ya abim, canım abim. Ben burada kalıcam bu gece. Neyi anlamıyorsun?"

"JİSUNG SİKTİR GİT EVİNE! İSTEMİYORUM SENİ YA!"

"BAĞIRMA BANA!"

"TAMAM, AĞLAMA!"

"SUS!"

"Pardon?"

"Of hemen ciddileştin, gidiyorum ben."
Biliyor abimin sikeceğini, o yüzden gidiyor, şerefsiz.

Jisung ayağa kalkıp hırkasını ve çantasını aldı. Kapıya doğru giderken sürekli abime bakıyordu. Kapıya gelince kafasını uzattı, abime el sallayıp kalp yaptı ve öpücük attı. Aşık heralde.
"Görüşürüz, beni kovmadın bu arada, ben kendim gidiyorum."

Abim eliyle "he amk" der gibi haraketler yaptı. Jisung ayakkabısını giyerken ben de hırkamı elime aldım. "Abi, markete gidicem. Bir şey istiyor musun?"
"Yok, jelibon al."

"Yok dedin, bana ne, yeme jelibon."

"MAL MISIN YA, DEFOL!"
Kıkırdadım ve evden çıktım. Jisung'a baktım, mal bahçe kapısının orda dikilmiş etrafa bakıyordu. Yanına gittim hızlı hızlı.
"Hava soğuk mu?"

"Yoo, sıcak."

Jisung kıkırdadı, evet o video.

Jisung'un evi marketin ters tarafında kaldığı için onu öbür tarafa yollayıp, markete doğru gitmeye başladım.
Markete girince kendi kendime mırıldanmaya başladım.
"Jelibon, jelibon."
Kolalı jelibonu gözlerimle aramaya başladım, nerde bu amk?
Bulamayınca kasiyere sormak için geri geri yürümeye başladım ve yürürken aramaya devam attım. Çarptığım bedenle hemen arkamı döndüm. "Ah, özür dilerim."

Burda kestim
Amacim orosbuluk yapmak degil ☺️☺️

Diger bolumde hosuma giden bi diyalog var
Onun icin yani baska bi sebep yok korkmayin

Kisinin kim oldugunu tahmin edersiniz
Klasik sahneler
Ve
Bu ficin iyi gittigini dusunmuyorum

Nesye
Bu fic hakkinda dusuncelerinizi durustce yazin
Hem kirici olun ama hem olmayin
Uzulurum ben adam akilli yorum yapin sikmiyim

Neyse tamam

Sakinim

Optum bb🐧🔥

🍄