Sabah geç saatlerde uyanmıştım. Saate baktığımda 13.12 idi. Siktir okula geç kalmıştım. Ama neden alarm çalmadı ki?
Yatakta doğrulup oturur pozisyona geldim. Telefonu elime aldım. Ve gene siktir. Çünkü bugün cumartesi evet haftasonu.
Neden sinirlendiğimi anlatayım. Hafta sonu emma'nın evine kalmaya gidicem. Ve ben bunu hiç istemiyorum.
Size göre gayet normal olabilir. Ama benim için değil. Birinin evine gidip orda zaman geçirip, lavaboyu kullanıp, mutfağı kullanıp, oyun oynayıp ve uyumak. Bunlar benim için utanç verici bir durum.
Yataktan kalkıp lavaboya doğru gitdim. Elimi yüzümü yıkayıp ılık bir duşa girdim. Duştan çıkıp üzerime bornozumu geçirdim. Bir dakika Emma beni arıyor?
"Efendim Emma "
"Kanka kahvaltı yaptınmı? "
"Yapmadım noldu ki? "
"Heh şimdi biz woon ve Shin ile birlikte restoranda kahvaltı yapcaz senide bekliyoz hadi bay"
"BEKLE Emma... "Telefonu yüzüme kapadıktan sonra oldukları restoranın konumunu atmıştı. İyide ben daha markete bile zar zor gidiyordum.
Üzerime beyaz bir gömlek altına siyah gri tonlarda pantolon giydim. Siyah saçlarımı arkadan sıkı olmicak şekilde toplayıp pembe kahküllerimi hafif yana doğru taradım. Siyah Converse giyip evden çıktım.
Şimdik orada ne yapmam gerektiğini bilmiyorum ama evden acele çıkmıştım bekletmemek için.
Emma'nın attığı konumdaki restorana geldiğimde kapıda Shin elinde sigara ile dikiliyordu. Benimi bekliyordu?
Yanına doğru yaklaşıp Emma ve Woon nerde diye sormak istedim ama yapamadım. Soramam benden nefret edebilirdi. Sebepsiz yere Shin'nin yanına geldiğim an başım dönmeye başladı.
"Hiyo iyi misin?! Cevap ver! "
"İ i iyiyim sorun y yok. "
"Şükür neyse bende seni bekliyordum hadi yukarı çıkalım"
Beni bekliyordu ama neden hem neden benim için endişelendiki yanlış birşey mi yaptım. Neden kızarıyorum?
Yukarı çıktığımız zaman Emma ve Woon balkon kısmında karşılıklı bir şekilde oturuyorlardı. Ama neden.
Yanlarına gitdiğimiz zaman ben Emma'nın oda Woon'nun yanında oturuyordu. Yani biz karşılıklı idik.
***
Kahvaltı olarak haşlanmış yumurta, ekmeğe sürülme bişeyler vardı. Normal ev yemeği işte.Onlar yemeğe başladığı sıra bende başladım başkası yemiyorsa bende yemiyordum. Yiyemiyordum.
"Shin acaba ne zaman bir kız arkadaş bulucaksın yoksa hep böyle sap olarak yaşamak mı istiyon? Woon'nun söylemesiyle tüm gözler Shindeydi. Acaba varmı? Umarım yoktur.
"Umm hayır sap kalmayı düşünmüyorum. Ama sevdiğim biri var" onlar farklı şeyler söyleyip cevaplıyor bense sadece onları dinliyorum. Emma bu durumumu fark etmiş. Restorandan çıkıp Shinlerin evine gelmiştik.
Neden ben? Neden hep utanç kaynağı ben oluyorum? Neden neden neden...
"Evet eve hoş gelmediniz" ayıp ama.
Evi iki katlı ilk katı balkon, salon mutfak ve kilerden oluşmaktaydı. İkinci kat 3 oda lavabo teras ve film odası şeklindeydi apartmanda oturan birine göre baya genişti."Baya büyükmüş dimi aşkım? "
"Evet öyle neyse napıyoruz? "
"Bence film gecesi yapalım nasıl ama"
Konuşsam bişey olmaz bence sakin ol.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÖZGÜVENSİZ
Teen FictionMerhaba benim adım Hiyo lise üçe giden özgüvensiz ve ayrıca anksiyete sahibi bir kızım... Yada ben öyle düşünüyorum. Özgüvensiz #1 Başlangıç:08/11/22