-"Kayla artık uyan İşe geç kaldın!" dedi kulağımda deprem etkisi yaratan abim. Aslında alarm kurmuştum, neden çalmadı diye düşündüm kalkıp üstümdeki rezalet pijamayı çıkartmak için dolabıma yeltendim. Patronumun bana nasıl kızacağın tahmin edercesine elime aldığım ilk t-shirt ve pantolonu giydim.Annem öldüğünden beri Miranın bana olan ilgisi artmıştı ben aşağı inene kadar kahvaltıyı hazırlamış "Kahvaltı hazır "diye bağırıyordu .
Elimi yüzümü yıkayıp çıkmayı düşünüyordum "Abi ben yemiyeceğim yeterince geç kaldım zaten "diyip evden kendimi dışarı attım telefonum açtığımda Arasın mesaj yağmuruna tutuldum dünden beridir telefonlarını açmıyor ,mesajlarına cevap vermiyordum sanki içimde Arasa karşı bir soğukluk vardı. Bunun sebebi ne oydu ,ne de ben sebep annemden sonra birdaha mutlu olamamam yada olmak istemememdi. Şuan hiç Arası düşünecek halde değildim telefonu kapatıp kafeye girdim Yaren telaşlı gözlerle bana bakıyordu. "Patron seni çağırıyor bu sefer çok kızgın "dedi . Korkuyla patronun yanına ,yukarı,çıktım bir dolu fırçadan sonra Yarenin yanına indim o sormadan "Merak etme kovulmadım" diye ekledim Yaren rahatlamış bir ifadeyle yüzüme baksada bana çok kızgındı. "Farkındamısın bilmiyorum ama bu bizim son şansımız Kayla ! Anlıyorum annenden dolayı üzgünsün ama sen böyle yaptıkça tüm yük Mirana kalıyor.Bu iş ikimiz için de çok önemli "
Cevabım sadece susmaktı. Konuyu değiştirmeye çalışıp Aras konusunu açtım. "Aras bu dönemde bile onunla gülmemi ,eğlenmemi ,sohbet etmemi istiyor. Bunu neden yaptığını bilmiyorum ama sürekli mutlu olmamı bekliyor "
"Haklı değil diyemem ama seni mutsuz görmeye alışkın değil "
"Alışsa iyi eder " derken şefin garsonları çağırdığını duyduk galiba aramıza yeni biri katılmıştı adıda Ceylinmiş.Kendini tanıtırken aklımda hâla Aras vardı . İlk defe Arasa karşı bu kadar duygusuzdum...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
⚡YENİDEN🪐☄
Teen FictionYeniden yeşeren tohumlardık adeta birbirimizin berbat hayatlarının toprağında....🥀🍃