Motor yarışlarının gözde ismi olan Demir Atasoy, yıllardır kendisine platonik olan genç kız ile talihsiz bir şekilde ansızın tanışır ve tatlı serüvenimiz başlar.
İnsan yaşadığı yerden koparmış. Kırıldığı kalpten gömülürmüş. Yandığı ateşte kül olup...
Hikaye çerez tadındadır, bölümlerin kısa olması normal, ilerleyen bölümlerde binlik sayılar üç bin gibi sayılara yükseltilmiştir, şimdiden iyi okumalar.
Gelecekten not: bölümler düzenlendiği için yorumlar satır başlarında görünmeyebilir!
Oy ver yorumlarınızı unutmayın.
Şarkı; Gazapizm - Sağı Solu Kes
Keyifli okumalar.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hayatımda ilk kez yaşayacağım bu anın şimdiden nefesimi kestiğini hissedebiliyordum. Başvuru işlemlerini tamamladıktan sonra adım listeye yazıldığında vakit kaybetmeden hazırlanmak için hazırlık odalarından birine girmiştim. Yarışa cesaret edebilen çok az kişi olduğundan kabul edilmem konusunda sakınca olmamıştı, ancak o kadar kalabalık izleyici vardı ki yarıdan çoğunun yarışı çekeceğini, sosyal medyada paylaşacağını biliyordum.
Babamın sosyal medyada yüzümü görmesi demek benim hayatımın bitişi, bir daha dışarıya çıkamayacak olmam demekti. Yüzümün görünmemesi adına taktığım siyah buff yalnızca kehribar gözlerimi açıkta bırakıyordu.
Duyduğum son anonslarla beraber kaskı başımdan geçirip klipsisini vurdum. Vizörünü kapatma gereği duymadan hazırlık odasından çıktığımda Melis'in emaneti olan motora binip diğer yarışçıların peşinden piste ilerledim. Tıpkı diğer herkes gibi yerimi aldığımda avuçlarım gaz kolunda duruyordu. Kalbim heyecandan yerinden çıkacak kadar şiddetle çırpınıyor, korkum heyecanımı bastırıyordu.
O an, o görüldü, Demir Atasoy; siyah koca motosikletinin üzerinde yüzünde yarışı kazanacağından hiç şüphesi olmayan keskin bir ifadeyle piste doğru ilerliyordu. Saçları dağılmış, burnunun ucu soğuktan kızarmıştı. Pistteki yerini aldığında saçlarını düzeltti, siyah kaskını taktığında uzun boyuyla hiç zorlanmadan motorunu düzeltti.
Çizgiye geldiğinde kadro tamamlanmıştı. Ben de dahil olmak üzere toplam on kişiydik ve aralarında en küçük duran ben ve altımdaki bebekti. Ellerimi motorun gaz kollarına sıkıca dayadım ve Starter kızın komut vermesini bekledim. Yine crop altına ultra kısa bir etek giymişti, ağzından hiçbir zaman eksik olmayan sakızını çiğneyerek piste attı kendini.
"Bir, iki, üç!"
Bayrağı çeker çekmez ben de dahil olmak üzere tüm motorcular korkusuzca gaza bastı. Yarışı kazanmalıydım, Demir varken bu imkansızdı, evet, ama en azından ikinci falan olmalıydım. İkinci gelenlerin de az da olsa ücret aldığını duymuştum.
Demir, en önde olmak üzere ilerliyorduk. Yaklaşık on dakikanın ardından kavisli bir kavşaktan döndük, üç yarışçı oldukça geride kalmıştı. O yol dört dakika sürerken yeniden sağa döndüğümüzde iki yarışmacı daha geride kaldı. O sırada İlayda son hızıyla önümde ilerliyordu. Ben onu geçebilirdim, hareketleri gözüme kolay gibi gelmişti. Gazı sonuna kadar kökleyip sağ şeride doğru güçlü bir manevra uyguladım, İlayda arkamda kalırken göz ucuyla ona baktım, kaskınınvizöründen öfkeli gözleri görünüyordu.
