2 Numaralı Masa !

Tanışma Merasimi

Multimedia : Miran var

Allah'ım sana geliyorum tut beni. Tamam güzel gülüyorsun be canım da bir şey söylemen gerek artık.

"Afedersiniz korkuttum galiba kusura bakmayın."
Gülmesini bastırmaya çalışırken daha mükemmel gözüküyor.

" Keskin zekanıza hayranlık duyuyorum. Nasıl anladınız beni korkuttugunuzu? Bir sorum daha olacak. Arkamdan sinsi sinsi yaklaşıp aklımı çıkarmanızda ki amaç neydi acaba öğrenebilir miyim?" Biraz kızgın biraz da meraklı bir şekilde çıkmıştı sesim.

Kendinden gayet emin ama tepkime bir o kadar da saşkın bir şekilde;
"Amacım sizi korkutmak felan değildi. Sadece sizi bu geç saatte otobüs beklerken gördüm insanlık namına eve bırakmayı teklif edecektim"

Ağzımdan koca bir "hah" çıktı. "Hem gelin beni korkudan Allah katına çıkarın hemde arabınıza binmemi teklif edin öyle mi? Çok teşekkür ederim ama toplu taşıma araçları bana göre daha güvenli."

Adam hayretle bana baktı. Ne var yani hiç bilmediğim tanımadığım birinin arabasına binemezdim değil mi ama? Organ mafyası olmadığı ne malumdu? Belki beni kaçırıp zorla bana sahip olacak? Hemen düşüncelerimden sıyrılıp karşımdaki adama baktım. Gözlerini kocaman açarak;

"Azra iyice saçmaladın bin şu arabaya millet bize bakıyor.Akşamın bilmem kaçı olmuş bu saatte otobüsü zor bulursun sen düş önüme. " Gözlerimi kocaman açma sırası bendeydi adımı da nerden biliyordu?

"Beni kaçırıp tecavüz etmeyeceğin ne malum pis sapık seni." Beni kolumdan tuttuğu gibi arabaya süreklemeye başladı. "Bıraksana beni be!" Diye bağırdım ama hiç umrunda bile değildi. Kızılay'ın ortasında kolumdan sürüklenerek bir

Audi A6'ya bindiriliyordum hemde ... Oha Audi A6'mı dedim ben?
"Ağzını kapat güzelim sinek kaçacak " pis pis sırıtıp arabanın kapısını açıp resmen fırlattı beni zorba herif ne olacak?

Uzun süren sessizliğin sonunda dayanamayıp "sen benim adımı nerden biliyorsun?" diye merakla sordum.
1-2 saniyeligine gözlerini yoldan ayırıp bana baktı
"Yakanda ki rozetten"

Hemen elimi tişörtüme götürdüm. Hay aksi ben bunu çıkarmayı gene mi unuttum? Hemen çıkartıp çantama attım. Sonra kafamı cama yaslayıp dışarıyı izlemeye başladım. Konuştukça daha fazla rezil oluyordum en iyisi susmaktı.

"Burdan sola döneceksin" arabayı kaldırıma park edip bana döndü. "Şeyy teşekkür ederim hiç gerek yoktu amaa"
"Ama ne ?"
"Adın ne ? " diye bir soru yönelttim ne diyeyim yani zorla beni arabaya bindirdin diyemezdim. Hem adını da daha bilmiyordum ki zaten.
"Miran Özkurt"

"Azra Başer" diyerek elimi uzattım. Bir an sanki samimi sıcak kanlı adam gitti ve karşımda sadece bedeni kaldı diye düşündüm. Gözlerini kırpıştırıp hemen elimi sıktı, teni sıcacıktı ve içim anlam veremediğim bir hisle dolup kulaklarımdan taştı. Hemen elimi geri çektim ve "Neyse tanıştığıma memnun oldum tekrar teşekkür ederim ayrıca takım icin kusura bakma" dedim ve kapının koluna elimi attım ama Miran kolumdan tutup "Bir daha görüşme ihtimalimiz yüzde kaç peki?"

Benimle birdaha görüşmek mi istiyordu yoksa ben mi yanlış duydum? Hemen düşünmeden "yüzde sıfır" diyip arabadan indim ama Miran'da benle beraber indi ve koşarak kolumu tuttu.
"Azra altı üstü daha iyi birbirimizi tanımak istiyorum çok şey istemiyorum senden.

Yarın akşam 20.00'de kapının önünde ol eğer gelmezsen zorla evinden alırım seni saçından sürükleyerek götürürüm" dedi. Sonra egoistligini de ekleyerek "Nasıl olsa evini de biliyorum artık." Deyip göz kırptı. Allah'ım hem zeki hem salak olmayı nasıl başarıyorum ben?

Hayır evimi ögrenmesin diye sokagın basında inip evin önüne konuşarak gelmemin amacı ne? Cevap vermeme fırsat bile vermeden arabasına binip uzaklaştı. Ne yapacaktım ben şimdi? Bu zorba herif kesin dediğini yapardı. Eve girip güzelce bir duş alıp yatağımın içine girdim bugün çok yorulmustum ve üstüne üstlük birde başıma Miran Bey çıktı. Ben bunları düşünürken aslında onunla gitmek istediğimi fark ettim. Gözlerimi yavaşça kapatırken yine aynı soru;
Annem ne halde acaba?