2 Numaralı Masa !

Olaylar

Her seferinde alarmın sesiyle uyanmaktan bıktım. Bir günde normal kendi isteğimle uyanırsam kurban kesiceğim yemin ederim ki.

Ağır ağır hiç kendimi yormadan banyoya girip elimi yüzümü soğuk suyla yıkayıp az çok kendime gelmeyi başardım.

Sonra ayak üstü bir şeyler atıştırıp evden çıktım. Otobüs durağına tam yaklaştım derken binecegim otobüsün gittiğini görünce yürümeyi kesip koşmaya başladım. "Hey 1 dakika " lanet olsun bir otobüsü kaçırmam eksikti o da oldu tam oldum. Şimdi ben cafeye nasıl gidicem yanımda fazla parada yok ki taksiye binsem.

Demet ablamı arayıp olayı izah ettim ve biraz geç kalacağımı söyleyip telefonu kapattım. Tekrardan otobüs beklemeye başlayım dedim ama birden arkamdan gözlerim kapatılınca küçük çaplı bir şok yaşadım. Ellerimi ellerinin üstüne koyup çekmeye çalıştım ama nafile bir gıdım oynamadı.

Yavaşca kulagima eğilip sıcak nefesini hissedince ister istemez kasıldım. Ben böyle şeylere alışık olan bir kız değilim ki. "Bakalim beni tanıyabilecek misin? " 1 dakika 1 dakika MİRAN. Sesimi oflayip dışarı vererek
"Miran" dedim. Ellerini yavaşça çekip "Bildin" gülümseyerek bana bakınca ben Miran'ın aksine yüzümü iyice asıp;

"1 günde insan gibi gelip yanıma konuşsan olmaz mı ? Ya kulaklığımı cekiyosun birden yada az önceki gibi gözlerimi kapatıyorsun. Açıklar mısın beni korkutmaktan zevk mi alıyorsun?"

" Hop hop bebeğim tamam sakin ol sadece şaka yapmak istedim."
" Yapma bana şaka Miran" sesim biraz istemeden de olsa sinirli çıkmıştı.
"Tamam tamam" yüzünü asıp bana köpek bakışları atarak kendini affettirmeye çalıştığını anlamamam uzun sürmedi.

"Miran bana öyle bakmayı kes"
"Nasıl bakıyomuşum? " diyerek pis pis güldü.
"Köpek bakışları atmayı kes" bu kadar da açık sözlüyüm.

" Yuh be Azra kırdıkca kırıyosun beni herneyse kuşlar gelip bana dedi ki Azra abla otobüsü kaçırdı ve işe geç kaldığını söylediler bende insanlık namına seni işe bırakmaya gelmiştim ama ne yazık ki dövmekten beter ettin beni Sağol." Kollarını çiçek olur gibi yapıp bana bakmaya başladı.

"Kuşlar ? Imm dua et sorgulamıycam bu sana haber uçuran kuşları başka zaman ayrıntılı bir şekilde sorgularım. Hadi nerde Araban ?"

"Hemen ileride hadi gel bırakayım seni" dedi Miran ve önde yürümeye başladı. Çok yüzsüzüm valla ya hem çocuğa sert çıkıştım hem de yüzsüz gibi cafeye bırakmasını kabul ettim. Aman banane hakketti adam akıllı gelseydi yanıma.

Arabanın kapısını nezekaten açıp binmemi sağlayan Miran'a teşekkür edip yavaşça bindim. Miran da hemen şoför koltuğa geçip arabayı çalıştırdı.

"Miran? "
"Hımm" öküz valla öküz
"Sen kimsin?" Yoldan bir kaç saniye gözünü ayırıp bana anlamayan gözlerle baktı.
"Ne demek ben kimim? "
"Miran neden benimle vakit geçirmek için can atıyosun yada neden bana yardım ediyorsun?" Merakla Miran'ın vereceği cevabı beklemeye başladım.

"Ufalık İnsanlık namına sana yardım ettim ve vakit geçirmeye gelirsek bilmem ben öyle istiyorum." 32 dış sırıtarak arabayı park edince cafeye geldiğimi anlamış oldum.

"Her seferin de inanlık namına mı yardım edersin? Hem belki ben seninle vakit falan gecirmek istemiyorum?" Yüzünü bana dönerek

"Baksana bana bi benim şu cazibeme hangi kız dayanır ?" Haklıydı yeşil gözleriyle zaten kendini çeken bir tarafı var ama kanmak yok Azra.

"Gıcık, egoist nolcak" söylene söylene arabadan inip cafeye doğru yürümeye başladım.

"Azraaaaa"
"Ne var" sesim haddimden fazla yüksek çıkmıştı yoldan geçenler bana bakınca mahçup olup Miran'a bakmaya başladım.

"Akşam 8 de seni evden alırım. Ha birde rica ederim" pis pis gülüp arabasına binip gaza bastığı gibi gözden kayboldu.

Neymiş akşam 8 de evden alırmış mış çok beklersin sen, bende Azraysam senin burnundan fitil fitil getirmesini bilirim gıcık, egoist nolcak. Ayağımı yere vura vura cafeye girdim.