Önemsiz Hayatlar

Başlangıç

-Diğer sabahlardan hiç bir farkı olmayan lanet bir sabaha daha günaydın.

Dedi Yağmur içinden. Yine her sabah yaptığı gibi kahvaltısını yapacak, okula gidecek ardından 8 saat boyunca sıkılarak ders görecekti. Kahvaltısını yaptı ve okula doğru yol aldı. Eskiden bu yolda yürürken şarkılar söyler ve dans ederdi okula kahkahalar atarak girer etrafa neşe saçardı. ta ki o korkunç güne gelene kadar

O korkunç gün yine her sabah yaptıklarını yapan Yağmur okula geldiğinde her zamanki gibi en yakın arkadaşı olan Helin'in yanına oturmuştu. Okul boyunca tüm zamanını onunla geçirmekten büyük bir zevk alıyordu. aynı şekilde okuldan sonra da beraber eve gidiyorlardı

ama o gün Helin Yağmurla beraber gitmemişti Helin'in davranışları da diğer günlerden farklıydı yüzünden hiç düşmeyen bir endişe ve davranışlarında tutarsızlık vardı öyle bir hal içindeydi ki onu hiç tanımayan birisi bile bu davranışları çok garip bulurdu

Okuldan sonra Helin'in hızlı adımlarla okuldan çıkışını fark eden Yağmur onunla beraber gitmek için Helin'in arkasından koştu fakat Helin eve gitmiyordu Yağmur da bunun farkındaydı çünkü Helin tekinsiz sokaklardan geçiyor ve ara ara etrafını kontrol ediyordu kim eve giderken tedirgin olurdu ki?

Yağmur gizlice onu takip etmeye çalıştı dakikalarca süren bu gizli takip Helin'in garip eski gizemli bir eve girmesiyle sonlandı fakat Yağmur'un merakı katbekat artıyordu. Havanın kararmasıyla beraber o gizemli, dar, varoş sokaklardan geçmek daha da zorlaşıyordu eve nasıl gideceğini bilmiyordu 1 saate yakın o bölgede kaldı. Artık hava iyice kararmıştı. eve gitmesi imkansız görünüyordu. o dar sokaklarda bir ışık kaynağı dahi yoktu. Önünü bile göremeyen Yağmur, derin bir nefes aldı ve temkinli şekilde ufak adımlarla geri dönmeye çalıştı fakat bir kaç adımdan sonra bir sopa darbesiyle yerde kaldı

Yağmur kendine geldiğinde evindeydi korkunç bir kabus gördüğünü düşündü ve bir önceki günü hatırlamaya çalıştı Helin'in garip davranışlarını ve gece bilmediği sokaklarda yalnız kaldığını hatırlıyordu ancak eğer hatırladıkları gerçekse eve nasıl gelmişti?

Yağmur'un annesi gece mesaiye kalan, dolayısıyla eve geç gelen birisiydi. Babası da tipik eski bir baba rolündeydi. Genelde gecelerini kahvede arkadaşlarıyla geçirir, eve sadece uyumak için gelirdi. bu durumda gece nerde olduğunu abisinin bilebileceğini düşündü ama abisi yaklaşık 1 haftadır arkadaşlarıyla tatildeydi yani abisine de soramazdı.

Artık sorabileceği tek kişi kalıyordu, Helin

-Evet! Helin'e sorabilirim. diye düşündü Yağmur. Bu düşünceleri kısa bir süreliğine bıraktı ve doğruca okula gitti fakat Helin'i orada göremedi

bu rutin 1 hafta boyunca devam etti. Her gün okula gidip Helin'i arayan Yağmur hiç bir zaman bulamadı 1. Haftanın sonunda

-Diğer sabahlardan hiç bir farkı olmayan lanet bir sabaha daha günaydın.

dedi Yağmur içinden. Yine her sabah  yaptığı gibi kahvaltısını yapacak, okula gidecek ardından 8 saat boyunca sıkılarak ders görecekti fakat bu günü diğerlerinden ayıran bir şey vardı bugün abisi 1 haftalık tatilinden dönecekti. Evet bu harikaydı!

Yağmur abisini çok seviyordu son zamanlarda hiç görüşemeseler de küçüklüğünden kalan anılar ona çok hoş geliyordu ne zaman abisiyle olan anıları düşünse yüzüne bir tebessüm geliyordu.

Yağmur okula doğru yol aldı okula vardığında sonunda istediği olmuştu. Helin nihayetinde okula gelmişti. Artık büyük bir sorgu zamanıydı.

1. Bölüm sonu