Önemsiz Hayatlar

Plan

Yağmur eve geldi. Aklında ufak bir plan vardı Kuzey ve Helin'i takip edecekti ve ne yaptıklarını öğrenecekti neye ihtiyacı olduğunu listeledi. Yanına  bir kamera almayı düşündü şanslıydı ki abisinin gençliğinden kalma eski bir kamerası vardı kameranın çalışıp çalışmadığını kontrol ettikten sonra yanına bir fener aldı ve her türlü ihtimale karşı kendini savunmak için bir bıçak almak oldukça mantıklı gelmişti

hazırlıklarını yaptı. Evde yokluğunu fark edebilecek tek kişi olan abisine bir arkadaşında kalacağını söyledi ve okula doğru yola çıktı

Saatlerce okulun bitmesini bekledi heyecanlı bekleyişin ardından sonunda istediği olmuştu okul bitmişti. Avını gözüne kestiren bir aslan gibi gözlerini o gizemli çifte çevirdi dışarıda yağan sağanak yağmur Yağmur'u yeterince germişti ama merak duygusu korku duygusundan öte olduğu için kararından vazgeçmedi
Onları takip etmeye başladı yine o dar ve gizemli sokaklardan geçtiler ve çok geçmeden eve girdiler. Yağmur ne yapacağını düşündü kamerasını aldı ve evin içini görebileceği bir noktaya geçmeye karar verdi, onları izlemeye başladı
Evin ışıkları açıldı  fakat perdeler kapalı olduğu  için sadece gölgeler belli oluyordu Yağmur bundan dolayı gölgeleri takip ediyordu fakat dikkat çekici bir şey göremedi. Dakikaların ardından perde açıldı yüzünde maske olan bir adam etrafı kontrol etti  bu sırada Yağmur saklanıyordu
Işıklar kapandı ve evin içinden 4 kişi çıktı bu sırada Yağmur her şeyi kaydediyordu. Çok gerilmişti kalbinin atışlarını duyabiliyordu ve bu hiç hayra alamet değildi  

Çıkan 4 kişi 4 ayrı yola gitti. bu da Yağmuru çok daha fazla tedirgin etmişti her an arkasından birisi saldıracak gibi hissediyordu ayrıca aklına takılan sorular da vardı eğer 4 kişiden 2'si Kuzey ve Helin ise geriye kalan 2 kişi kimdi? 

Yağmur cesaretini topladı aklında o eve girmek vardı yavaşça evin olduğu sokağa indi bir kaç dakika etrafını kontrol ettikten sonra sessizce eve girdi ışığı açmak çok tehlikeliydi sonuçta aşağıda olanlardan birisi durumu fark edebilirdi böylece odayı aydınlatan ara ara çakan şimşekler ve Yağmur'un el feneri olmuştu

Yağmur feneri açtı ve odanın içerisine baktı sıradan bir yaşam alanı gibi duruyordu etrafı kontrol etti ve sıra dışı hiçbir şey göremedi sadece bir defter dikkatini çekmişti fakat burada defteri okuyarak vakit geçiremezdi çünkü burada ne kadar uzun süre kalırsa yakalanma ihtimali de o kadar yüksekti odayı biraz daha kurcaladığında yerde tahta bir geçit olduğunu fark etti kalp atışları hızlanmıştı ama o kaybedecek bir şeyinin olmadığını düşünerek odaya daldı

Yağmur bu odaya girdiğinde hayatının en büyük travmasını yaşayacaktı çünkü feneri açtığı anda yerde görebileceği tek şey yere itina ile dizilmiş bir sıra cesetti boğazını parçalarcasına çığlık atmamak için zor duruyordu koşar adımlarla aşağı indi ve biraz soluklandı 

aşağı indiğinde çok uzaklarda sadece vücut hatları belirli olan birisini gördü daha önce hiç olmadığı kadar hızlı koşmaya başladı dar sokakları elinde sadece küçük bir fenerle önünü dahi göremeden koşuyordu evi çok uzak değildi Yağmur'un ve izini kaybettirdiğini düşünüyordu evine girdi fakat ışığı açmadı sessizce gözlerinden bir kaç yaş süzüldü 

o sırada aklına defter geldi defterde ne olduğuna bakmaya çalıştı ve yine fenerini çıkararak fenerin ışığında defteri okumaya çalıştı defterin içinde  geçen haftadan bugüne kadar olan tarihler ve tarihlerin yanına isimler yazıyordu fakat en ürperticisi bugünün tarihinin yanında Yağmur Yıkılmaz yazıyordu

tahmin edildiği üzere bu isim Yağmur'a aitti  fakat diğer isimlerin aksine Yağmur'un adının üstü çizilmişti

Yağmur bu olayları daha fazla sindiremedi uykusuzluk ve korkuyla beraber bilincini kaybetti ve yere yıkıldı kendine geldiğinde tekrar yatağındaydı ve sabah olmuştu ardından abisinin sesini duydu

-Günaydınlar efendim, prensesimiz de uyanmış bakıyorum da

dedi gülümseyerek fakat yağmur aynı tebessümle tepki vermedi ve abisine 

-Abi ben dün gece neredeydim 

dedi bu sözler öylesine ciddi ve soluk bir sesle söylenmişti ki abisi de korkmuştu ve ciddi şekilde

-Hatırlamıyor musun okuldan döndün bana arkadaşımda kalacağım demiştin fakat her zamanki gibi tam zamanında geldin neden gitmediğini sorduğumda da cevap vermemiştin ben de üstüne gitmedim neden sordun ki?

Yağmur kafasını yere doğru eğdi ardından haykırarak "HAYIR KANITIM VAR" demek istedi ve abisinin kamerasını aradı fakat bulamadı sonrasında abisi Yağmur'un  okula geç kaldığını düşünerek onu okula bıraktı