Önemsiz Hayatlar

Ani Veda

Yağmur eve döndüğünde abisini bir bavulla gördü ve
-Abi..
Dedi titreyen sesiyle abisi geleli sadece bir kaç gün olmuştu ve daha geçirmeleri gereken tonlarca vakit vardı. En azından yaşadığı bu gizemli olayların ardından kendisini yanında güvende hissedeceği birisine ihtiyacı vardı gitmesine izin vermemeliydi cümlesine titreyen sesleriyle devam etti
-Abi.. Nereye gidiyorsun?
Abisi Doğukan yutkundu ve gür bir sesle
-Şehir dışında harika bir iş buldum. Bu fırsatı kaçıramazdım. Biliyorum uzun süre ayrı kalacağız ama emin ol elimden geldiğince uğrayacağım. Yalnız kalmayacaksın prenses
Dedi. Yağmur bu sözlerin ardından
-Beni de yanına al nolur burada çok yalnız hissediyorum sana ihityacım var. Ailemizi biliyorsun hiçbir zaman bana ayıracak vakitleri olmuyor. Beni buradan kurtar abi. Lütfen..
Dedi ama abisi daha yumuşak bir sesle Yağmur'un gözlerinin içine bakarak
-Geri geleceğim. Geldiğimde söz seni de yanıma alacağım. Hatta sana özel bir oda bile tasarlarız ha ne dersin? En azından bi kaç güne 1 telefonla konuşuruz. Sıkma canını. Böyle yaparak canımı yakıyorsun.
Dedi
Yağmur gözünden akan bir kaç yaşı silerek durumu kabullendi ve abisine çok sıkı sarıldı vedaları dakikalarca sürdü ardından dışarıdan bir ses geldi
-Doğukan daha fazla bekleyemem sorun çıksın istemiyorsan aşağı in!
Bu sesi duyar duymaz Doğukan hızlıca bir kaç veda cümlesi kurarak aşağı indi fakat Yağmur'un aklı dışarıdan gelen seste kalmıştı

"Sorun çıkmasını istemiyorsan" bu kelimeler çok tehditkâr sözlerdi ve asıl söz konusu bu sözleri kim söylemişti
Yağmur bir kaç dakika düşündü ama her şeyi fazla kafasına taktığını düşünerek bu işten vazgeçti onun için şuan ki en büyük dert o günkü gördüğü cesetler ve bu cesetlerle Kuzey ile Helin'in alakası olup olmadığıydı
Yağmur bundan sonraki süreçte ne yapması gerektiğini planladı öncelikle olayı çözmesi için gereken en büyük şey Kuzey'in günlüğüydü eğer günlüğü alırsa Kuzey ile aynı bilgi seviyesinde olacaktı bu da olayları çözmeye çoğunlukla yeterdi fakat günlüğü nasıl alacaktı?
Yağmur o geceyi ağlayarak geçirdi sonucunda da uykusuz bir sabaha uyandı her zamanki gibi okula doğru yol aldı fakat içinde bir burukluk vardı artık savunmasız ve eksik hissediyordu kendisini. Psikolojik bir boşluk içerisindeydi saldırıya uğramaya çok yakın hissediyordu sanki onu öldürmek isteyen kişiler vardı
Okula geldiğinde kendisi kadar uykusuz olan bir Kuzey ile karşılaştı bu durumu fark eden Kuzey alaycı şekilde
-Sanırım sen de gecelerini ağlayarak geçirdin başka şekilde bu kadar uykusuz kalamazsın
Dedi .Yağmur bu sözlerin ardından
- Doğru tahmin yoksa sen de mi beklenmedik bir veda ile karşı karşıya kaldın
Dedi aynı alaycılıkla ,fakat Kuzey bir anda ciddileşerek
-Evet
Dedi. Açıkcası Yağmur böyle bir cevap beklemiyordu ama tahmin ediyordu ki Kuzey içinde dışarıda gözüktüğünden fazlasıydı
Uzun sessizliğin ardından Kuzey Yağmura döndü ve
-Defterin içindekiler hakkında bir fikrin var mı?
Dedi. Yağmur bildiklerini bir kez daha sakladı ve
-Hayır sadece biraz gizemli buldum ve bende kalmasına karar verdim
Dedi ardından Kuzey hiç beklenmedik bir soru sormuştu
-Elini tutabilir miyim?
Fakat cevap almadan Yağmur'un elini tuttu ve soruyu tekrarladı
-Defterin içindekiler hakkında bir fikrin var mı?
Yağmur anlam verememişti ve içten içe rahatsız olmuştu ve tekrar
-Hayır hiçbir fikrim yok dedi
Kuzey Yağmur'un ellerini bıraktı ve
-Yalan söylediğini biliyorum. Gözler ruhun aynasıdır derler. Hatta bazen dedektifler de bu yöntemi kullanır. Gözünü normalden hızlı kırpmaya başladın insanlar genelde yalan söylerken gözlerini olması gerekenden hızlı kırpar farkettiysen ellerini tutarken parmaklarım bileğindeydi yalan söyleyen bir insanın kalbi de hızlı atar çünkü gerçeği bildiğini öğrenirsem sana zarar vermemden korkuyorsun bu da sana büyük bir stres yaratıyor değil mi? Son olarakta sağ dizinin sürekli olarak hareket etmesi de bulunduğun ortamdan rahatsız olduğun ve ortamdan ayrılmak istediğin anlamına gelir benim söylemediğin ve eklemek istediğin bir şey var mı?
Bu sözler Yağmur'u çok korkutmuştu çünkü artık Kuzey Yağmur'un neler yaptığını biliyordu Yağmur'un içinden pes etmek geliyordu, yapmamalıyım diyordu. Buna değmez, değmemeli. Fakat gördüğü cesetler tekrar aklına gelmişti. Ama Yağmur'un diğer tarafı ona
"Pes etmeyi deneme denesen de beceremezsin
Bu kadar yaklaşmışken her şeyden vazgeçemezsin"
Diyordu
5. Bölüm sonu
İnsta:llllleeewwwaaa