Merhaba. Bir konuda açıklama yapıcam. En sonda
Üzgünüm kralım" bunu dediğimde sırıtmaya başlamıştı "aghh 'kralımm' bunu senden duymayı özlemişim"
Nedenini bilmediğim bir halde gözlerim doluyordu ama ağlamayacaktım ben hoseoktum o kadar zorbalık görüp hala ayakta durabiliyorsam şimdide yapabilirdim
Gözlerine bakmaya başladım benimle hiç göz temasını kesmiyordı bende bunu devam ettirdim
"Sana bakınca neden kalbim hızlı atıyor hoseok" kendine konuşuyor gibiydi buna inanmak istemiyordum "hoseok seni üzen şey ne" biraz bekledi ve konuştu "neden gülmüyorsun hoseok neden gözlerin parlamıyor"gerçekten dün olanlardan sonra o kadar az gülmüştüm ki bunu bende yeni fark ediyordum aslında neden mutsuzdum?
" üzgünüm efendim" düz bir ifadeyle yüzüme bakmaya başladı "üzülme hoseok"neden bu kadar yumuşak davranıyırdu ki
Kral aklına bir şey gelmiş gibi bir hal bürünüp konuşmaya başladı" bu arada neden beni uyandırmadığın hakkında olanların hepsini anlatırmısın bilmek istiyorum" bunu cidden onun bilmesi gerekmiyor muydu "sizi uyandırmaya geldim fakat tam kapıyı açacakken bir hizmetkar geldi ve sizin dün prenses ile şey ettiğiniz için yorgun olacağınızı söyledi"
Bunu anlatırken bile gözüm doluyordu acınasıydım.
Kralın yüzü aniden sinirli bir ifade aldı "ben onunla yatmadım" nası yani inanmalımıydım daha doğrusu zaten beni ilgilendirmiyordu inanıp inanmamamın bir önemi yoktu ama nedense gerçeği duyunca mutlu olmuştum.
"Hoseok onunla gerçekten yatmadım bak sadece geldi ve boynumu öptü zaten sonra onu durdurdum" ama öpmesine izin vermişti ve bunu neden bana açıklıyordu bir anlık sinirle konuştum "istemiyorsan neden öpmesine izin verdin istediği herkese istediğini yaptıran kral bir kadını durduramadımı" şokla elimle ağzımı kapadı dediklerime ben bile inanmıyordum galiba şimdi kesin ölecektim
O beni kovmak yerine bana açıklamayı seçmiş ve bağırır gibi konuşmuştu "haklısın fakat senden başka biriyle olup olamadığıma bakmak istedim kısa bir zamanda sana o kadar çok bağlandım ki hep seni düşünür oldum ve bunu başka biriyleyken yapıyor muyum diye test etmek istedim fakat lanet olsun o kadını kovduktan sonrada o sinirle beni tek mutlu eden şey sabah beni senin karşılayacak olmandı fakat sen gelmedin" sonlara doğru sesi titremişti
Kendi yatağına oturup elleriyle yüzünü okşuyordu keşke dine çok kızmıştı "hoseok ben sensiz yapamıyorum şimdi senin bana böyle hayal kırıklığı ile bakman beni öldürüyor keşke ölseydim de görmeseydim diyorum keşke onu kabul etmeseydim seni üzmeseydim fakat lanet olsun bunların hiç birini geri alamam lütfen sadece bir şans versen"
Şuan yaptığım doğru muydu bilmiyorum ama onun yanına oturarak onuzlarında tuttum bana çevirdiğimde gözleri dolmuştu hiç kimseye acıması olamayan kral önümde ağlıyordu bu beni yaptığım şeyin hiç yanlış olmadığına ikna etti
Yanağına yaklaşarak tüğ kadar hafif bir öpücük kondurdum "affettim" kral şaşkınlıkla bana bakıyordu gözlerinden yaş düşmesede gözleri kızarıktı ve şuan çok güzel gözüküyordu kral bir anda gülmeye başladı ama gülerken ağlıyordu başını omzuma gömdü büyük ihtimalle ağladıpını görmememi istiyordu fakat hissediyordum omzumda...
Ellerini belime götürerek sıkı sıkı sarıldı Daha fazla kendimi tutmayarak Onunla birlikte bende ağlamaya başladım bir süre omzumdan çekilmedi
Çekildiğinde omzumu tuttu ve beni kendinden uzakşaltırdı fakat elini omzumdan hiç ayırmamıştı bir süre yüzümü inceledi ve beni kendine yaklaştırarak alnıma uzun bir öpücük kondurdu
Kendimi güvende hissediyordum sanki öpmeyi hiç bırakmasa hep böyle kalabilrdim fakat ayrıldı ve yüzümü incelemeye devam etti "teşekkür ederim, her şey için" gülümsedim
O gün ilk defa zamanı durdurmak itedim bu anın bitmesini istemiyordum yaptığı her ne kadar yanlış olsada çok pişman olmuştu onu affettiğim için hiç pişman değildim.
Görevliler tarafından yemek için çağırılana kadar onunla konuşmuştuk keşke bunu hep yapsak diye geçirdim içimden ama o bir kraldı ve çok işi oluyordu bu mümkün değildi
"Hoseok nere daldın hadi inelim aşşağıya" kafamı onaylarcasına sallayarak armızda fark olacak şekilde arkasından yürümeye başladım yanından yürüyemezdim bunu sadece eşler yapardı
Kral Bir anda durmuştu haliyle benimde durmam gerekmişti "hoseok yanımda yürü" bir anda duyunca şaşırmıştım "ama kralım bunu sadece gelecekteki eşiniz yapabilir" kral sırıtarak cevap verdi "e gelsene o zaman" anlamaz bir şekilde baktım "kralım ama şuan eşiniz değilim ki" kafasını salladı"ruh eşi sayılmıyomu?"ima etmek istediği şeyi yeni anlıyordum kalbim çıkacaktı
Bir cevap veremedim kral yanımda doğru yürüdü ve kulağıma yaklaştı "eğer seni kucağıma almamı istemiyorsan yanıma gel" çekilerek yavaş yavaş yürümeye devam etti dediği şeyi yeni idrak ediyordum ve bu olursa rezil olurdum hemen yanına koştum çok büyük adımlar atıyordu ve o an aklıma bir şey geldi kralın hemen arkasına geçerek onun adım attığı yerlerin hemen üstüne basmaya çalışıyordum fakat çoğu zaman zıplamam gerekiyordu
Tam yine adım atacakken bir şeye çarptım kafamı kaldırdığımda bana sırıtarak bakan bir kral gördüm "şey efendim ben sadece" açıklayamayacağımı anlayınca susmuştum kral gülmemek için dudaklarını birbirine bastırdı ve "devam et" diyerek daha kısa adımlarla yürümeye devam etti artık kolayca ulaşabiliyordum zafer kazanmış gibi gülüyordum fakat salona yaklaştığımızı anlayınca bu haraketi bırakarak normal yürümeye başladım
Artık rezil olmaya alılmıştım çok koymuyordu yemek masasına oturduğumuzda herkes kralı bekledi ve kral diyeceğini dedikten sonra yemeye başkadık hyungun yanında oturuyordum fakat endişeliye benziyordu
Kısık bir sesle kulağına yaklaştım "hyung bir sorunmu var" bana korkuyla bakmaya başladı "hoseok baban" babama bir şey mi olmuştu "hoseok baban evde değilmiş söylentilere göre bir kadınla kaçmış" (normalde öldürecektim fakat travma mı bilmiyorum o kendini biliyor işte olan biri varmış ve bende böyle olmasını daha uygun gördüm teşekkürler)
Babam beni terk mi etmişti "hyung şaka dimi babam beni terk etmez yapmaz dimi" gözlerim doluyordu beni bu yaşıma kadar bakan babam beni terk etmişti ama neden babamda mı sevmiyordu beni sofradan kalktım "kralım gidebilir miyim" sesim titriyordı "hoseok bir sorun mu var" kınuşacak gücüm kalmamıştu sadece kafamı sallamıştım "gidebilirsin" ordan koşarak ayrıldım
Odama vardığımda kapıyı hemen kapatım yanına canım pozisyonunda çöktüm hıçkırarak ağlıyordum bu çok ağırdı dayanacak gücüm kalmamıştı ölmek istiyordum
Yatağa yatarak çabucak uyumayı ve bir daha uyanmamayı diledim eskisi gibi. tam uykuya dalacakken kapı açıldı kim olduğunu kokusundan tanıdığım için dönmemiştim yoongi...
yavaş yavaş geldi ve yatağa girdi sessizce ağlıyordum belimde bir el hissettim beni kendine çekti ve sıkıca sarıldı
O an aklıma bir şey geldi ben bu yatağa ölmeyi dileyerek girmiştim tam dalacağım anda o geldi ve uykum kaçtı peki bu beni ölümden onun kurtardığı anlamına mı yoksa onun kollarında öleceğim anlamına geliyordu ahh bu düşünceden kurtulmalıydım çok saçmaydı zaten...
Bir gece asnısız gelmek istemiyorum artık
Diğer bölüm
Benimle uyur musun?
OKUYUN
-Bakın yeni bölüm istemek sizin hakkınız hatta isteyin fakat zaten yazıcajsam yazarım bunda ısrar etmeyin bu daha çok yazma isteğimi kaçırıyor
-cidden bir kitap yazıcajsam isteyerek bölüm yazayım olur mu lütfen
İnşallah beğeniyorsunuzdur bu kadar dı lütfen yorum ve oy atmayıı unutmayın sizi seviyorum
uzaylı hubi üzgün 🚬👽
