ENİŞTE BEY (BxB)

15- Açıklanan Gerçekler

"Selam abla. Müsait miydin?" diye sordu Enes kapıyı aralayarak. Elif, telefonu yatağa bırakıp, başıyla onaylayıp, cevap verdi kardeşine.

"Müsaitim tatlım. Bir sorun mu var?" diye sordu. Enes, odaya girdi ve kapıyı kapattı. Eli, istemsizce ensesine gitmişti yine. Gergin olduğunda yapıyordu bunu. Şu anda da biraz gergindi.

"Sorun yok da..." dedi ve odadaki sandalyeye ters bir şekilde oturdu. "Şey soracaktım... Gediz'le mesajlaştık az önce. Yani derse yarın geç geleceğim dedi. Biraz işi varmış. Bir sorun yok değil mi?" diye sordu. Elif, içten içe mutlu oldu Enes'in meraklanmasına. Daha da meraklandırmaktan zarar gelmezdi. Böylece, Gediz'in kendisine sorabilirdi. Ama önce, bazı şeyleri açığa kavuşturması gerekiyordu.

Enes'in kafasındaki şüpheleri ve Gediz'le sevgili imajını silmesi gerekiyordu Elif'in. Böylece, Enes'de korkmadan yaklaşabilirdi Gediz'e.

"Aslında ben de seninle konuşmak istiyordum." dedi Elif ve derin bir nefes aldı. "Benim eski sevgilimi hatırlıyorsun değil mi?" diye sordu. Enes, birkaç dakika düşündü ve hatırladı. Bir iki kez ablasıyla görmüştü. Başıyla onayladı ablasını.

"Evet de, nereden çıktı bu?" diye sordu. Elif, Enes'e bir şey demeden anlatmaya devam etti.

"Biz onunla iki ay önce ayrıldık. Yani ben ayrıldım. O istemedi. Beni sürekli rahatsız etti. Sürekli arayıp, yoluma çıkıyordu. Bir gün Gediz'le sohbet ediyorduk." dediğinde, Enes son cümlede gerildi. Ablasının Gediz'le nasıl sevgili olduğunu öğrenmek istemiyordu ama şu an açık vermek de istemediği için mecburen dinleyecekti.

"Gediz bana bir şey teklif etti. Suat'ın beni rahatsız ettiğini görüyordu. Benim de huzursuz olduğumu farketti ve istersem sevgili rolü yapabileceğimizi, bunun Suat'ı benden uzak tutacağını söyledi." deyince, Enes şokla baktı ablasına.

"Ne? Gediz senin gerçek sevgilin değil mi yani?" diye sordu. Elif, başını olumsuz bir şekilde salladı.

"Tabiki de değil. Dışarıdan bize baksana sevgili gibi mi duruyoruz sence?" dedi. Düşününce, aslında gerçekten de sevgili gibi değillerdi. İki sevgiliye göre fazla mesafelilerdi. Tabii Enes bunu şu an farkediyordu.

"Haklısın galiba." dedi Enes ve ablasına baktı tekrar. "Peki bana neden anlatıyorsun bunu?" diye sordu. Elif, gülümseyerek baktı kardeşine.

"Görüyorum çünkü. Düşünüyorsun. Kafan karışık. Ablanın sevgilisine karşı bir şeyler hissettiğini düşünüyorsun. Öyle değil mi?" dedi. Yüzünde hâlâ bir gülümseme vardı. Enes, ablasının dedikleriyle, utandığını hissetti. Belli etmediğini düşünüyordu ama ablası anlamıştı.

"Abla ne diyorsun ya?!" dedi sitem eder gibi ve iki eliyle yüzünü kapattı. Elif, sesli bir şekilde güldü ve yataktan kalkıp, kardeşinin yanına gitti.

"Enes, bari bana yapma be kardeşim. Ablanım ben senin. Sen de ne olursa olsun benim kardeşimsin. Birini sevmen çok doğal bir şey. Bunda utanılacak bir şey yok ablacım." dedi anlayışla. Kardeşinin saçlarını okşuyordu bunları söylerken de. Enes, gardini indirdi ablasının sözleri üzerine. Gözleri dolarken, çenesini sandalyenin üst kısmına dayadı.

"Bu kişi erkek olsa bile mi?" dedi, gözünden bir damla yaş düşerken. Elif, gülümsedi ve cevap verdi Enes'e.

"Erkek olsa bile. Çünkü kalp cinsiyet seçmiyor." dedi ve kardeşinin saçları arasına öpücük bıraktı.

Evet, sırlar açığa çıktı. Final is coming diyebilir miyiz?

Yorumlarınızı bekliyorum ✨️