jeongguk kapı deliğine anahtar taktığı için jimin eve giremiyordu. birkaç kez kapıyı çalsa ve seslense de içeriden kendisine bir yanıt gelmemişti. oysa jeongguk'un evde olduğundan emindi. onu tanıyordu. üzgün olduğunda evinde takılan tiplerdendi. bu yüzden verandaya çöktü ve sırtını kapıya yasladı. cebinden telefonunu çıkarırken dudakları arasından sıkıntılı bir nefes bıraktı.
jimin: kapıyı açmayacak mısın
jeongguk: sözlerimde ciddiydim
jimin: jeongguk yapma
bunun bir sonu yok anlamıyor musun
jeongguk: sonu olsun istiyorum
sana iyi gelmiyorum
jimin: bırak da buna ben karar vereyim
bak
taehyung'a karşı zerre bir şey hissetmiyorum bunu nasıl düşünebilirsin aklım almıyor
o an kafam güzeldi ve o kişi taehyung değil de bir başkası da olsa karşılık verirdim
jeongguk: ama o kişi taehyung'tu
bu seni durdurmaya yeterdi çünkü sen böyle pislik biri değilsin
jimin: taehyung'a aşık olmadığını söyledin
bunu neden bu kadar büyük bir problem hâline getirdin anlamıyorum
görüldüjeongguk
kapıyı açar mısın?
hava gerçekten soğuk
jeongguk: evine git jimin
bu senin için büyük bir problem olmasa da benim için öyle
şu an sana karşı durmak istiyorken ve bunu neredeyse becerebiliyorken lütfen ısrar etme
yalnız kalmaya ihtiyacım var
hem belki bu süreçte sen de sana iyi gelmediğimi anlarsın
jimin: öyle bir şey yok
tamam her neyse
şimdi gidiyorum
ama gelmemi istediğinde geleceğim çünkü seni bekliyor olacağım anlıyor musun?
ve ne kadar konuşmak istemiyor olsan da beni kendinden habersiz bırakma tamam mı?
görüldübana lafımı tekrar ettirme jeongguk
jeongguk: tamam
jimin: güzel
gidiyorum
görüldü
![](https://img.wattpad.com/cover/325916405-288-k392552.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
3rOKen | taemingguk
Fanfictionkarmaşık ilişkileri vardı, yine de kalpleri (kırıklarıyla birlikte) birbirlerini sevdiler.