saklı dünyamız {SKZ, TXT}

{başarı / yardım meselesi} (○final○)

Her zaman  neşeli bir yandan hayata bakmasını bilen genç vampir belki de mutsuzluğa karşı kendisini kör etmişti.
Tabi kendisine zıt olarak her zaman hayata bakış açısı negatif birini seçmiş  ama onun içinin aslında pek de öyle olmadığını görmüştü. Şimdi ise onu yanına almış ve özel bir yere götürüyordu. Arabayı sürerken sordu.

"Sence kardeşim en çok kime benzeyecek"

"Bilmem ama senden daha yakışıklı olma ihtimali var"

"Hey o Nedenmiş?"

"Yarı tanrı veya tanrıça olacak çünkü, ve birde wampir"

"İşte benim kardeşim kime çekecekse artık"

Rachel göz devirmekle yetindi. Sonunda varacakları  yere gelmişlerdi. Rachel bu sefer anlamazca etrafına bakıyordu. Geldikleri yer bir mezarlıktı. Arabadan  indiklerinde hyunjin tutması için elini uzattı. Hyunjin onu çok sevdiği kuzeninin mezarına getirmişti.

"Woojin bak biz geldik seni müstakbel  eşimle tanıştırmak istiyorum."

"Memnun oldum woojin"

"İnsanlar başkalarının hayatlarına karışmakta hakları olduğunu  düşünüyor. Duydukları hakkında görmüş gibi yorum yapabilirler. Onun ne yaşadığını bile bilmezken herkes bilmişçe konuştu sanki ne yaptığını, yapacağını gerçekten biliyormuş ve görmüşler gibi konuşmuşlardı. Sanki hepsi biliyordu ama o bilmiyordu kendisinin neler yaptığını, hakkında bir sürü söylenti çıkardılar. Hiç kimse yüzüne bile bakmıyordu. Ölmesi gerektiğini söyleyip durmuşlardı.  İstediklerini almışlardı da..."

"Kötü hissetmiş olmalı"

"Oldukça, onu hala özlüyorum"

İkili birkaç saat orada bekledikten sonra  eve geçmişlerdi. Birlikte bir film izlemeye karar verdiler. Rachel elinde iki kupa ile gelip kahveleri masaya koydu. Genç wampir filme odaklıyken, büyücü kız giderek sıkılıyordu. Bir anda aklına gelen şeyi yapmak istedi. Koltukta duran sevgilisinin kucağına oturdu. Hyunjin başta şaşırsa da bacaklarını onun daha rahat oturabilmesi için araladı. Rachel kollarını onun boynuna yüzlerini daha da yaklaştırdı.

"Oyun mu oynuyoruz küçük"

"Evet sıkıldım"

"Sıkıldın ve beni baştan mı çıkarıyorsun"

"Neden olmasın"

"Hmm"

Hyunjin yandan bir gülümsemeyle onu izledi. Nefesini onun yüzüne üfledi. Elleri onun belinde geziniyordu.

"Benim kızım Ateş gibi"

"Dikkat et yakarım"

"Ateşle oynamayı her zaman sevmişimdir "

Bunu dedikten sonra zaten birbirlerine karışan nefesler birleşmişti. Hyunjin tadına doyamadığı o dudaklara olabildiğince asıldı. Pozisyonlarını değiştirip onun Koltukta sırt üstü yatmasını sağladı. Onlar gerçekten yanıyorlardı.

***

Emma:

Beni içeri al

Jisung:

Sana olmaz dedim

Emma:

Nedenini açıkla bana

Jisung:

Hayır