¤mark on the ear¤

¤2¤

~¤~

რამდენადაც სურდა ამ ყველაფრის თავიდან აცილება ჯონგუკს, იმდენად ეპატრონებოდა საპირისპოროდ მოქცევის სურვილი. ჩვეულებრივ შემთხვევაში ადვილად გააკონტროლებდა თავს, მაგრამ საქმეც ის გახლდათ, რომ ჩვეულებრივ შემთხვევაში ეს ყოველივეც არ მოხდებოდა.
არასდროს ყოფილა ალფასთან ცხელების დროს ჯონგუკი, მით უფრო დომინანტური გენის მქონე ალფასთან. მისი რამდენიმე პარტნიორიდან ყველა რეცესიული იყო და ეს ურთიერთობები, მხოლოდ ინსტიქტების დაკმაყოფილებას ემსახურებოდა. თითქოს არაფერი იყო განსხვავება ამჟამინდელ მდგომარეობასთან და მის ყოფილ ურთიერთობებს შორის. ახლაც ხომ ინსტიქტები თამაშობდა მთავარ როლს, თუმცა ძველ კავშირებთან განსხვავებით
თავადაც დენას ებრძოდა და თეჰიონიც ცხელების მესამე სტადიაზე იყო აშკარად. ადამიანური გამომეტყველება სრულად ჰქონდა დაკარგული ალფას და დანამდვილებით შეეძლო ეთქვა ომეგას, რომ კიმი ვერ აზროვნებდა რაციონალურად.

იგრძნო როგორ დაუსველდა საცვალი. ყველაფერი დენის და ამ დაწყევლილი ალფას ფერომონების გამო ხდებოდა.
სხეულის ქვედა ნაწილი ვიბრირებდა, გრძნობდა როგორ ფართოვდებოდა და იკუმშებოდა ანუსი სურვილისგან.
შევსებას ითხოვდა, მას ითხოვდა, ვინც მის ზევით იყო მოქცეული და იგივე სურვილით გახლდათ ავსებული.

ხალათის შეხსნით მთელი გულ-მკერდი გაუშიშვლდა ბიჭს. სხეულის დაფარვას ვერ ახერხებდა, რადგან მისი ორივე ხელი თეჰიონს ჰქონდა ხელში მომწყვდეული და ბიჭის თავს ზემოთ ეჭირა.

-ჩემი..._კვლავ იმეორებდა ალფა და ხარბად ყნოსავდა ჯონგუკის მთელს სხეულს.

მთელი ცხრა თვე იყო ხედავდა თეჰიონს ბიჭი. ცხრა თვიდან 90% მასთან ერთად ჰქონდა გატარებული თითქმის. ალბათ უკვე უნდა დაღლილიყო მისი ყურებით და მისი გარეგნობაც ჩვეულებრივად აღქმადი გამხდარიყო, მაგრამ ჯონგუკს ეს არ მოსვლია.
პირიქით, ყოველ დღე ჩუმად აღმერთებდა კიმ თეჰიონს. ეს პლატონური იყო, ყველანაირი ზედმეტი ფიქრის გარეშე თავისი უფროსის მიმართ.
და ამის მიუხედავად, არ ეგონა თუ იმაზე მეტად სიმპათიური შეეძლო გამხდარიყო ალფა.
ახლა სწორედ ასეთ თეჰიონს ხედავდა.
გაშმაგებული თვალების მიუხედავად, ის არაადამიანურ სილამაზეს ატარებდა.