3.Bölüm

752 25 4
                                    

Tanıştıkları ilk günden beri Melisa'nın ilk defa samimi davrandığını görüyordu her hangi bir yalanda yoktu bu sefer. Ve ilk defa ona gerçekten üzülmüştü 

Ekim : Baban var en azından 

Melisa : Yaa ne demezsin. Varla yok arası bir şeydi beni bakıcalara bırakıp giderdi babam olduğunu unutup ama konu benim ilaçlarım olduğu zaman hatırlar babam olduğunu 

Ekim : Mükemmel olmasa baban yanında işte. Haklı çıktın bide 

Melisa : Hangi konuda 

Ekim : ''Baban gibi seni terk edicek'' demiştin ya 

Melisa : Ne 

Ekim : Leyla ona borçumu ödemem gerektiğini söyledi bende Kanat'tan itiraf aldım 

Melisa : Yani sen- 

Ekim : Biliyorum evet bütün olanları ama korkma kaydı kimseye vermiycem sen zaten ceza çekiyorsun gördüğüm kadarıyla 

Melisa : Ne seni vazgeçirdi seni bu işten 

Ekim : Kanat ve Leyla 

Melisa : Ne yaptı sana o 

Ekim : Babam beni lunaparkta terk etti elimde pamul şekerle kimse kalmayana kadar orada tek başıma bekledim. Annem koşarak gelip eve götürdü beni yaz sıcağı olmasına rağmen hasta olmuştum o günden sonra bunuda bir tek Kanat'a anlattım. Ama o beni buradan vurdu atlı karıncaya bağladı beni 

Melisa : Ne 

Ekim : Babamın bana verdiği pamul şeker gibi bir tane uzattı bana ''Belki'de onuda sırtından bıcakladığın için terk etmiştir seni'' dedi ''Sevilmeye layık değilsin'' dedi. Belkide haklıdır bilmiyorum ama Kanat benim zaten ölmüş çocukluğumu bir kere daha öldürdü 

Melisa Ekim'i biranda kendine çekip sarılmıştı bu baya şaşırtıcıydı ikisi içinde. Ama ikisininde yarası bir nevi aynıydı birinin anne birinin baba yarası vardı. Gerçi Kanat'ında yarası onunkiyle aynı idi ama 

- Müzik Odası - 

Kanat hala aynı yerde ağlayıp elindeki bilekliğie bakıyordu göz yaşları hiç durmadan akıyordu. Ekim'i kaybetmişti bunu kendi yapmıştı Leyla'nın içeri girmesi ile öfkeyle ona bakar 

Kanat : Senin yüzünden 

Leyla : Ne 

Kanat : GERÇEK SES KAYDINI DİNLEDİM BEN. Ekim'e kumpas kurdun Allah kahretsin ben sana inandım 

Leyla : Ekim kan- 

Kanat : Kandırmaz yapmaz o ben bunu unuttum ama senin yüzünden. Allah bilir o kaydıda Aziz değiştirmiştir 

Leyla : Ben seni çok seviyorum Kanat 

Kanat : BEN EKİM'E AŞIĞIM ve o benden nefret ediyor. Bir daha bana yaklaşmaya kalkma yoksa pişman ederim seni 

Deyip sınıftan çeker gider camdan Ekim'in banka öylece oturduğunu görür yanına gitmeyi deli gibi istiyordu ama artık çok geçti. Ekim'in saçlarını toplaması ise ensesindeki çizikleri çok net görmüştü yaptığı yanlış bir kez daha tokat gibi yüzüne çarpmıştı 

- Mahalle - 

Ekim Hazal Bekir Ayşe ve Orjinal ellerinde kola çekirdekle eğleniyorlardı daha doğrusu Ekim'i eğlendirmeye çalışıyorlardı 

Bekir : Ekim bundan sonra hiç kimse için üzülmek yok hele o Kanat ve Leyla için asla tamam mı 

Hazal : Aynen öyle. Olan hiçbir şey için kendini suçlama kader diye bir şey gerçekten var Ekim bütün bu olanların sebebi sen değilsin kader 

Ayşe : Ama sen güçlü olmaya bakıcaksın 

Ekim : Güçlü olmak çok yorucu ama özellikle şu son 6 aydır. Her şeye herkese rağmen hep dik durdum asla eğilmedim ama şimdi ayağa kalkmaya bile halim yok. Annem olmasa hiçbir şey yapmam yapamam 

Orjinal : Kanat'a hala aşıksın ama dimi 

Ekim : Ben onun içindeki yaralı çocuğu görmüştüm onun elinden tutmak istedim. Kaybettiğim güven duygusu o bana gülünce yeniden canlanmıştı diri diri gömülen çocukluğum tekrar hayata döndü. Aşk denen duyguyu ilk defa tattırdı bana ama 

Hazal : İşin içine ama girince her şey bozuluyor dimi 

Ekim : Hemde nasıl 

Buruk bir şekilde gülümseyip arkadaşlarını arlarına alıp sıkıca sarılmışlardı biran önce toparlanması gerekiyordu  

- Günay'ların Evi - 

Kanat okuldan geldiği andan beri odasından dıları çıkmamıştı Aziz Kanat'ın bitikliğini gördüğünde mutlu olmuştu ama babasının gittiğini duyduğu andan itibaren çok şaşırmıştı. Suna daha fazla daynamayıp oğlunun yanına gider 

Kanat : Yanlız kalmak istiyorum anne 

Suna : Oğlum anlat hadi ne oldu 

Kanat : Aşık oldum 

Suna : Ne. Kime peki ben tanıyormuyum 

Kanat : Hani eve bir kız gelmişti ya 

Suna : Ha şu güzel kız ne güzel. De sen nedne böylesin 

Kanat : Oda beni sevdi biliyormusun anne ama ben çok büyük bir hata yaptım. Onun bana olan sevgisini bir gece yerle bir ettim 

Sözlerini bitirdiği gibi tekrar ağlamaya başlamıştı bile. Suna oğlunun çektiği acıyı anlamıştı ama her ne yaptıysa düzelmesi zor bir hata yaptığını anlamıştı

Suna : Aşk zordur hiç istemediğimiz hataları bize yaptırır ama önemli ona vazgeçmemekti oğlum. Sen eğer bu kıza gerçekten aşıksan hatalarını telafi etmeye çalış belki çok zor olucak telafisi ama dene. Şuan yaptığın hatadan pişmansın ama bir gün affedilmeyi denemediğin için pişman olma 


Duy BeniHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin