Duy Beni

26.Bölüm

Normal odaya alındıktan sonra Kanat herkesi eve yollamıştı Neşe'yi ikna etmesi biraz zor olmuştu ama Allahtan yardım almıştı 

Ekim : Annemi nasıl ikna ettin diye sorucam ama siz yine Duru ile planlar kurmuşsunuzudr 

Kanat : Daha öncede söylediğim gibi ortağıma laf yok 

Ekim : Ben ne yapıcam sizinle ya 

Kanat : Bizi çok sevebilirsin 

Ekim : Kardeşimi tabikide seviyorum hemde çok 

Kanat : Ya beni 

Ekim : Bazen 

Kanat : Bazen öyle mi 

Ekim : Yani seviyorum galiba 

Kanat : Galiba 

Ekim : Seviyorum oldu mu 

Kanat : Şimdi oldu 

Boynundan uzunca öpüp televizyondan güzel bir filim aramaya başlamışlar en sonunda bir tanesini bulup izlemeye başlamışlardı 

- Ertesi Sabah - 

Bütün arkadaşları sabah erkenden gelmiş hastanenin özel odasını güzelce süslemişlerdi Kanat'ta Ekim'i oraya getirince Bekir ve Orjinal konfetileri patlatmış Duru'da koşarak ablasına sıkıca sarılıp kucağına oturmuştu 

Ekim : Hepiniz buradasınız 

Bekir : Birileri sağ olsun dikti hepimizi 

Duru : Kanat abi sadece yardım istedi Bekir abi 

Kanat : Aynen 

Orjinal : İttifaka bakarmısınız ya 

Ekim : Sorma ya 

Duru : Bizi kimse anlamıyor Kanat abi 

Kanat : Kesinlikle bir tanem özellikle de ablan 

Ekim : Hadi be oradan 

Gülerek kardeşine daha sıkı sarılmaya çalışır hala daha tam olarak hissizlik gitmediği için sinirleri bozuluyordu ama belli etmemeye çalışıyordu. HErkes güzelce vakit geçirdikten sonra dağılmış Ekim biraz dinlenmesi için Kanat'ı eve yollamış Neşe'de Duru'yu okula götürmek için çıkmış yanında sadece Hazal vardı o sırada yanlarına Leyla gelmişti 

Leyla : Ekim iyisin dimi 

Ekim : Yani bunu üzülüceksin kesin ama iyiyim Leyla 

Leyla : Ekim lütfen ben yaptığım herşey için çok üzgünüm 

Ekim : Ben sana kızmıyorum asıl biliyormusun kendime kızıyorum 

Leyla : Ekim- 

Ekim : Şu 7 ayda ki Leyla'mı gerçek Leyla'ydı yoksa benim beraber büyüdüğüm insan mı. Çok düşündüm bunu Kanat'ın Ozan'ın ve Melisa'nın yaptğı hiçbirşey senin ki kadar acıtmadı 

Leyla : Ben hatamı anladım Ekim çok korktum seni kaybedicem diye 

Hazal : İşte anahtar kelime bu zaten Leyla 

Leyla : Ne demek istiyorsun 

Hazal : Ekim'le konuşmak için bin tane fırsatın vardı Leyla ama hiçbirinde konuşmadın. Bu kaza olmasaydı da bu kadar pişman olurmuydun 

Leyla : O benim çocukluk arkadaşım kardeşim 

Hazal : Kusura bakma ama kardeşim dediğin insana bu şekilde davranılmaz sen Ekim'e arkadaş felan değilmişsin sen bildiğin gizli düşman mışsın en başından beri 

Leyla : Ekim sen birşey söylemiycek misin  

Ekim : Zamana bırakalım Leyla eskisi gibi olmamız imkansız ama zamana bırakalım 

Leyla hiçbir şey söylemeden odadan çıkıp gitmişti bir kere daha hataları yüzüne tokat gibi çarpmıştı arkadaşını sonsuza dek kaybetmişti resmen. Bir kaç sonra Neşe ve Hazal Ekim'i yürütüyordu. O sırada Kanat gelmiş Duru'yuda okuldan almıştı 

Duru : Kanat abi bak ablam sandalyeden kalkmış 

Kanat : Evet bir tanem 

Neşe : YArın eve çıkıyoruz sonrada fizik tedavi başlıyor 

Duru : Anne Hazal abla hadi gidelim 

Hazal : Nereye i

Duru : Parka 

Neşe : Kızım hava buz gibi hasta olursun 

Duru : Bir şey olmaz hadi 

Deyip ikisinide çekiştire çekiştire götürürken Kanat gülüyor Ekim'de gülmemek için savaş veriyordu resmen  

Ekim : Küçücük kardeşimi kendine benzettin ya 

Kanat : Bir kere Duru hanım benden daha tehlikeli benim akıl etmediğim herşeyi akıl ediyor. Gelirken bana ne dedi sence 

Ekim : Ne dedi 

Kanat : ''Ablamla evlensenize Kanat abi'' dedi 

Ekim : Yok artık 

Kanat : Ne yok artık ya 

Ekim : Daha onun için erken 

Kanat bu duruma baya sinir olmuş bir süre Ekim'i koridorda yürüttükten sonra odasına götürmüş aynı anne Suna Neşe Hazal ve Duru'da odaya girmişti hepsi keyifle sohbet ederken 

Kanat : Ya sen neden evlenmiyorsun benimle 

Suna-Neşe-Hazal : NE 

Ekim : Kanat 

Duru : Abla neden evlenmiyorsun 

Kanat : Evlenmiyor prenses senin bu ablan evlen miyor benimle 

Ekim : Ya ben seninle evlenmiycem mi dedim  

Kanat : Ya ne dedin 

Ekim : Daha erken dedim ''erken''. Bi zamanı gelsin 

Kanat : O zaman evlenirsin yani 

Ekim : Başka şansım var mı sanki 

Onların bu haline hepsi çok gülmüştü ama Suna bir o kadar mutlu olmuştu oğlunun hayatının olumlu yönde değişmiş olması onu fazlasıyla mutlu ediyordu 

- Ertesi Sabah - 

Kanat'ın arabası mahalleye girdiği anda oyun havası çalmaya başlamış Bekir ve Orjinal ortada oynarken bütün mahalleli de onlara alkış tutuyordu evlerinin önünde de  yazı vardı 

''Hoşgeldin Ekim '' 

Bekir : İstenildiği gibi olmuşmu eniştecim 

Kanat : Daha bile güzel olmuş merak etme 

Ekim : Sizi seviyorum 

Kanat : Tekrar sana teşekkür ederim sevgilim beni bırakmadığın için 

Ekim : Benden kurtulamazsın artık Kanat bey 

Kanat : Kurtulmak isteyen kim ki 

Tam öpüceği sırada Ekim gülerek kafasını çevirip 

Ekim : Hiç utanmıyorsun dimi elden ayaktan düşmüş bir kıza asılmaya 

Kanat : Utanmıyorum hem benim sevgilim artık çok iyi 

Deyip yanağından uzunca öper Ekim'de bir taraftan kollarını boynuna dolayıp sıkı sarılmıştı