Duy Beni

6.Bölüm

- Akşam , Melisa'ın Evi -

Okul çıkışında Melisa nın evine gelmişler yiyecek birşeyler hazırlıyorlardı şimdi

Melisa : Sağ olun kızlar geldiğiniz için. Bide şey

Ekim : Ney

Melisa : Ozan'da uğrayabilir haberiniz olsun

Hazal : Benim için sıkıntı olmaz

Ekim : Benim içinde

Melisa : Kanat'la son durumunuz ne

Ekim : Kötü çok kötü

Hazal : Başka bir konu olsa barışmanız için senin başının etini yerdim ama sürünmeyi hak ediyor

Melisa : Bencede

Ekim : Peki bunu senin söylemen

Biranda hepsi gülmeye başlamıştı herkesin sinirleri çok bozuktu. Ama Melisa gerçekten anlamıştı Kanat'ın onu sevmediğini aralarında aslında hiç aşk olmadığını

- Hastane -

Neşe gece nöbetinde idi şimdi molasında çay içerken önünde duran kişi onun bütün sinirlerini alt üst eder

Neşe : Tuna

Tuna : Merhaba Neşe

Neşe : Ne işin var senin burada

Tuna : Konuşmamız gerek. Kızım nasıl

Neşe : Kızım derken

Tuna : Ekim

Neşe : Ekim senin değil benim kızım. Sen onu Lunapark'ta tek başına bıraktığın günden beri babası değilsin

Tuna : Onunla konuşsam

Neşe : Ben sana ne diyorum sen ne diyorsun ya. Yok Ekim'le konuşmak felan hem sen neden geldin

Gerçekten çok çaresiz kalmıştı Neşe den başka yardım istiyceği hiç kimse yoktu

- Melisa'ın Evi -

Kızlar keyifli bir şekilde sohbet ederken kapı çalmıştı. Hepsi Ozan'ın geliceğini biliyordu ama onunla beraber Kanat'ında gelmesi baya sürpriz olmuştu

Melisa : Ya sen bilerek mi yapıyorsun

Ozan : Melisa

Melisa : Ne Melisa kız zaten ne halde sende sürekli karşısına çıkarak delirtmek istiyorsun her halde

Kanat : Sen iyisin dimi

Melis : İyiyim

Mecburen hep birlikte içeri girmişlerdi Ekim Kanat'ı gördüğü anda gülümsemesi solmuştu bardağını alıp mutfağa gider

Hazal : Hiç öyle bakma fazlasıyla hak ettin Kanat

Kanat : Biliyorum Hazal daha da yüzüme vurma

Ozan : Bak bir şekilde yaptıklarını onar sevgili olmasanızda affettir kendini

Kanat sessiz ve yavaş adımlarla mutfağa gidip Ekim'i izlemeye başlamıştı çok değil sadece 1 hafta önce herşey çok başkaydı şimdi bu hale gelmişlerdi

- Hastane -

Neşe duydukları ile daha fazla sinirlerine hakim olamamış Tuna'yı itekleye itekleye hastane çıkışına getirmişti

Neşe : Bir insan hiç mi değişmez ya Allah kahretsin seni

Tuna : Neşe mecbur olmasam bunu istemezdim senden

Neşe : İstemez miydin. Bal gibide isterdin bak ben kızımı hala toparlamaya çalışıyorum ama sen gelmiş o yarayı daha da kaşımaya çalışıyorsun

Tuna : Neşe bak-

Neşe : Sen bir kere adam olsan küçücük kızını tek başına bırakmazdın. Defol git şimdi

Gitmesine rağmen hala çok öfkeliydi yine her zamanki kendini düşünen Tuna

- Melisa'ın Evi -

Hep beraber filmlerini izlemişler şimdi uyumaya hazırlanıyorlardı. Ekim salonda uyumak istediğini söylemişti

Melisa : Ekim emin misin

Ekim : Eminim hiç sıkıntı olmaz gerçekten

Hepsi odalarına çekilirler bir saat sonra hepsinin uyduğuna emin olduktan sonra Kanat aşağı Ekim'in yanına gelir. Yavaşça yanına çöküp hafifçe saçlarını okşamaya başlar

Kanat: Hayatım en büyük hatasını yaptım sana. Bana bakışlarının yalan olduğunu düşünmek beni mahvetti canım çok yandı. Benim canımın acıdığı kadar seninki de acısın istedim ama en olmuycak şekilde yaptım bunu

Bütün olanları düşününce tekrar göz yaşı dökmeye başlamıştı bile

Kanat: Durum çok başkaymış oysaki ben boş yere senin canını yakmışım. Ama sana çok aşığım sevgilim bana huzur veren gülüşünü soldurduğumu düşününce kendimden daha fazla nefret ediyorum. Ama senden vazgeçmiycem

Deyip dudağının kenarından öpüp üstünü örtüp kaldığı odaya geri. O gittiği andan itibaren Ekim gözlerini açıp sessizce ağlamaya başlar

- Ertesi Sabah -

Hep beraber kahvaltı masasındaydılar bir kaç ay önce birbirlerini boğazlıycaklarken şimdi beraber oturmuş kahvaltı ediyorlardı

Melisa : Hepinize çok teşekkür ederim

Ozan : biz biraz çat kapı geldik ama

Ekim: Senden haber vardı Ozan ama sen yanında bir tane eşantiyon getirdin

Kanat: Ayaklarım beni buraya getirdi Kahraman kız

Ekim : Bana bir daha Kahraman kız deme çünkü o artık yok

Masadan kalkıp üstünü değiştirmek için yukarı çıkar. Affetmek istemiyordu ama aşkıda büyüyordu