8.Bölüm

536 26 8
                                    

Dersten sonra Ekim ve Ateş bütün okulu gezmişler şimdide bahçeye çıkmışlardı. Az ileride de Aziz ve Kanat vardı 

Aziz : Seni tahtından edicek bir aday var sanki ha 

Kanat : O işler o kadar kolay değil abicim 

Aziz : Sadece tahtından  değil Ekim'in kalbindende indirmeye aday sanki baksana 

Kanat : Aziz canımı yakma niyetin bitsin artık çünkü yeterince canım yanıyor zaten 

Aziz : Canını yakmak için söylemiyorum bu sefer. Kabul ediyorum ne sen Ekim'siz nede Ekim sensiz zor çok zor istersen bende konuşurum onunla anlatırım benim yüzümden olduğunu 

Kanat : Hadi ilki sen ve Leyla yüzünden ya sonrasında olanlar 

Aziz buna cevap verememişti işte sonrasında olanlar tamamen Kanat'ın hatasıydı. Ekim ve Ateş'te onlara bir daha yaklaşmıştı 

Ekim : Gerisini kendin gezersin artık 

Ateş : Diğer öğrencilerle tanıştırmıycak mısın. Mesela geldiğimden beri bana sevecen şekilde bakan şu arkadaşla 

Ekim : Turumuza dahil değil o sınıfta görüşürüz

Ekim gittikten sonra Ateş kendinden emin adımlarla Aziz ve Kanat'ın yanına gider elini uzatıp 

Ateş : Tanışalım mı 

Kanat : Kanat 

Aziz : Bende Aziz. Hoşgeldin  

Ateş : Ben hoşgeldim de sanırım birilerinin hoşuna gitmemiş galiba bu durum 

Kanat : Nerden  çıkardın 

Ateş : Ne biliyim Ekim'le yan yana geldiğimizden beri bakışlarını ayırmadın da 

Kanat : Ekim sana sadece okulu gezdirdi o kadar 

Ateş : Ben yeniyim tabi buradaki dinamitlerden henüz haberim yok. O yüzden beni aydınlatırsan sevinirim popüler çocuk 

Aradaki gerginliği gören Ozan'da yanlarına gelir çünkü Kanat heran saldırıcak gibi bakıyordu 

Ateş : Şimdi Ekim senin sevgilin de ben yanlış kişi ile mi flört etmeye çalışıyorum 

Aziz ve Ozan bunu duydukları anda tedirginlikle Kanat'a bakmışlardı ki oda çoktan öfkeden kıp kırmızı olmuştu 

Kanat : Sevgilim değil ama sevdiğim kız 

Ateş : O zaman önümde bir engel yok demektir 

Kanat : Bak daha daha geleli 2 saat bile olmadı benim sabrımı sınama ve sakın sevdiğim kıza yaklaşma 

Ateş : Buna Ekim karar vericek bence 

Deyip içeri gittiğinde Kanat öfke ile bir kaç defa banka vurmuştu Aziz ve Ozan ne kadar tutmaya çalışsada faydasızdı 

- Mahalle - 

Suna Neşe ile karşılaştıkları gün ona ev adresini ve telafon nurmasını almıştı mahalleye geldiğinde uzunca etrafa bakar. Nedensiz bir şekilde içi huzur dolmuştu burada. Herkes çok mutlu görünüyordu gülümseyerek eve girdiğinde kapıyı çalmıştı 

Neşe : Suna hanım 

Suna : Kusura bakamyın böyle çat kapı geldim 

Neşe : Olur mu hiç öyle şey buyrun lütfen 

Beraber içeri girdiklerinde Neşe hemen kahve yapmıştı 

Suna : Çok sağ olun 

Neşe : Afiyet olsun 

Suna : Şey bakın ben oğlum ne yaptı Ekim'e nasıl bir zarar bilmiyorum ama sizden  oğlum adına çok özür dilerim 

Neşe : Suna hanım özür dilemenize gerek yok sizde bir annesiz ikimizde çocuklarımız iyiliğini istiyoruz. Bırakalım onlar aralarındaki sorunları halletsinler biz karışmayalım 

Suna : Haklısınız. Ama sizin canınız sıkkın gibi 

Neşe : Eski kocam seneler sonra çıktı karşıma çok borcu varmış hapise girme ihtimali varmış. Karısıda terk etmiş oda çocuğuna benim bakmamı istiyor 

Suna : Ne. Ama bu resmen- 

Neşe : Bencellik şerefsizlik neler neler. Bir tarafım diğer çocuğa da üzülüyor aslında öyle bir adamın elinde heba ettirme o çocuğu diyor ama diper tarafımda kızımı düşünüyor 

Suna  : Zor bi durum bizde Rıza ile boşanıyoruz 

Çok yakın dost olmuşlardı kaderleri azda olsa benziyordu hayatları bu yüzden birbirlerini anlıyorlardı 

- Gerçek Koleji - 

Ekim sınıfa gidiceği sırada kolundan tutulup spor odasına çekilmişti. Karşısında gördüğü Kanat ile öfke ile ona bakar  

Ekim : Ne ypıyorsun ya sen 

Kanat : O herifle konuşma sakın 

Ekim : Pardon sana ne oluyor 

Kanat : Ekim uzak dur ondan dedim sana 

Ekim : O günden bir gün öncesini hatırlıyormusun Leyla ve Melisa'yla yakınlaşmalarını. Sen unutmuş olabilirsin ama ben unutmadım senin bana ne yaptığınıda unutmadım 

Kanat : Ekim ben çok pişmanım 

Ekim : Pişman olmak her şeyi düzetmiş olsaydı şuan bu halde olmazdık

Kanat : Ben sana çok aşığım tamam mı öfkeme yenilip çok büyük bir hata yaptım yaralarımızın aynı olduğu bilmeme rağmen sana o kötülüğü yaptığım için kendimi affetmiycem. Ama bir gün tekrar bana aşkla bakıcasın biliyorum bu sefer oyun olmadan kazanıcam seni 

Ellerini Ekim'in yüzüne koyup alnından uzunca öpmüştü. Eğer burada biraz daha durursa gardını indiricekti o yüzden kaçar gibi çıkmıştı 

Duy BeniHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin