Duy Beni

25.Bölüm

Sonunda hastaneye gittiğinde hemen odaya girdiğinde özlediği gülümsemeyi görünce daha da rahatlamıştı. Duru'da ablasının yanına yatıp ona sarılmıştı 

Duru : Ablam uyandı Kanat abi 

Ekim : Çok beklettim mi 

Kanat : Hemde nasıl 

Ekim : Ben neden ellerimi ayaklarımı his etmiyorum peki 

Doktor Metin : Kazandan dolayı olan omurga kaymasından dolayı geçirdiğin beyin kanamasının biraz etkisi var tabi 

Kanat : Dediğiniz gibi ameliyat dimi. Düzelicek o zaman 

Doktor Metin : Ameliyattan sonra fizik tedavilerle sağlığına kavuşucaksın  

Doktorla biraz daha konuştuktan sonra Duru Neşe'nin kolundan çekiştirerek dışarı çıkarırken Kanat abisine göz kırpmaya çalışır. Kanat ise ona gülüp göz kırpmıştı 

Ekim : Siz var ya 

Kanat : Ortağıma laf yok 

Ekim : Sen iyisin dimi 

Kanat : Ben çok iyiyim sen uyandın ya daha da iyiyim artık 

Ekim : Kanat o kaza- 

Kanat : Düşünme bunları şimdi tamam mı ama daha sonra anlatıcam 

Ekim : Tamam 

Sevgilisin anlından uzunca öptükten sonra arkaşalarını arar günler sonra ilk defa huzurluydu yaşadığı korku ve stres sona ermişti. Hazal'larda haberi aldıktan sonra hemen hastaneye gelmişlerdi 

Hazal : Aklımız çıktı Ekim ya 

Orjinal : Valla 

Kanat : Ömrümden bir 10 sene gitti benim 

Ekim : Kıyamam sana ya 

Bekir : Valla eniştemin çiğeri soldu kızım sana olan hasretinden 

Ekim : Ortağın yanında değilmiydi ya 

Kanat : Vardı tabi canım ama ben ablasını tercih ederim 

Ozan : Aşka bak be 

Melisa : Sahi nerede o cimcime 

Ekim : Annemle eve gittiler 

Uzun bir aradan sonra keyifli bir sohbet etmişlerdi Leyla ise Ekim'in uyandığını duyduktan sonra hastaneye gelmişti ama içeri girememişti. Melisa'da Ekim'e çok şey yapmıştı ama aralarında bir dostluk yoktu o zamanlar ama onların vardı 

- Akşam - 

Herkes geç vakite kadar hastanede durmuş sonrada eve dönmüşlerdi ama Ekim ne kadar ısrar ederse etsin Kanat gitmemiş Ekim'in yanında kalmıştı 

Ekim : Hayatımda senin kadar inatçı birini görmedim 

Kanat : Bunu sen mi söylüyorsun 

Ekim : Evet beğenemedin mi 

Kanat : HAdi bakalım gidiyoruz 

Ekim : Nereye 

Kanat : Soru sorma 

Sevgilisini dikkatli bir şekilde sandalyeye yerleştirdikten sonra beraber hastanenin çatı katına çıkarlar. Yıldızlar o kadar güzel görünüyordu ki 

Kanat : Tam 18 gün boyunca sesini duyamadım gözlerine bakamadım çok ama çok zordu. Ama daha zor olanı o kaybetme korkusuydu. Her gece gök yüzüne bakıp dua ettim benden gitme diye. Sonunda kabul oldu sen bana geri döndün

Ekim : Uyurken rüya gördüm çok güzel açağlık bir alan her yerde çicekler vardı herkesin sesini duydum. Nerede olduğunuzu bir türlü bulamadım bir türlü sonra biranda seni gördüm. Ve şimdi buradayım 

Kanat : İyiki buradasın 

2-3 Gün sonra nihayet ameliyat günü gelmiş herkes çok gergindi Ekim ameliyat için odadan çıkarıldığında herkes yanına gelir 

Ekim : Bir kaç saat sonra görüşürüz 

Kanat : Çok bekletme beni 

Amilyathaneye girene kadar elini bırakmamıştı hepsi gereğinden fazla gergindi en çokta Kanat ve Neşe. Sonunda o bir saat geçmiş Ekim'i odaya almışlardı 

Neşe : Tuna tekrar cezaevine girdi 

Kanat : Bu sefer çıkamaz umarım 

Neşe : Sanmam baya ciddi suçlara bırakmış. Ondan nefret etmiyorum artık 

Kanat : Neden 

Neşe : İyi bir eş değildi iyi bir baba hiç değildi. Ama o bana iki güzel kızı verdi Duru'yu doğurmadım belki ama kalbimde çok büyük bir yer edindi 

Kanat : Keşke benim annemde sizin gibi babamdan boşanamaya cesar edebilseydi belki bizimde çok farklı bir hayatımız olucaktı 

Neşe : Bunu yapmak sandığın kadar kolay bir şey değil tek başına olsan neyse ama canından bile daha fazla sevdiğin çocukların varsa arada iyice imkansız olur. Benim senden tek bir isteğim var 

Kanat : Nedir 

Neşe : Ekim'i üzme onun sana karşı yada senin ona karşı sevgin bitse bile çocuk için devam etmeyin. Çünkü olan size değil o çocuklara oluyor 

Ekim'in uyanmaya başladığını fark ettiklerinde hemen doktor'u çağırmışlar gerek kontrolleri yaptıklarında sonuç olumluydu her hangi bir felç durumu yoktu bunu anladıklarında neredeyse bütün Gerçek Koleji sevinç nidaları atmaya başlamışlardı