IKAW, AKO AT ANG MUNDO

CHAPTER 1

Tw: Panic Attack

"Risa, ikaw lang pag-asa namin para ma-convince si Leni."

"Kiko you know what happened to us, right? Hindi kami okay noong naghiwalay."

Hinihingal na ako sa inis ko sa pangungulit at pagpupumilit ni Kiko sa gusto niya/nila.

"3 taon na Kiko. Kakausapin pa ba ako no'ng tao after what I've done to her?"

"Oh? Ikaw na nagsabi, 3 taon na. Move on naman na siguro si Leni. Saka, hindi mo naman siya kakausapin para sa past niyo, you just need to convince her to run as a senator. Ayon lang. Ikaw lang ang pag-asa namin Risa," pagmamakaawa nito.

"Ang dami niyo sa liberal, pero bakit ako? Nariyaan si Tupe na mas malapit kay Leni. Bakit hindi siya na lang? Bakit kailangan ako pa?" pinipigilan kong umiyak sa harap ni Kiko dahil bigat na bigat sa akin 'yong hinihingi nila.

"Tupe even tried to convince Leni pero hindi pumayag. I also convince her pero hindi rin. You know, Risa ikaw ang isa sa mga nakapag-convince sa kaniyang tumakbo noon bilang pangul-"

"'yon nga e! Kiko, pinilit ko siya kahit alam kong ayaw niya. We sacrificed our relationship for that election. Ayoko na balikan 'yong dahilan ba't kami naghiwalay."

"Risa, parang awa mo na. Naawa na rin kami sa 'yo as a lone opposition, if Leni leads this upcoming election, sureball akong panalo na rin sina Chel, Teddy at iba pa."

"Kaya ko pa, Kiko. Saka, do you ever think that if she win as a senator, malaking bigat na araw-araw kong siyang nakikita at thinking we can't go back what we used to be?" My tears fall down, hindi na kinaya ang bigat na nararamdaman ko.

"I'm sorry, Risa."

"Alam mo naman diba kung gaano kahirap palayain si Leni. That I need to chose Jared over her. That I need to let her go and hurt her kasi ayokong maging sagabal sa trabaho niya lalo na't eleksyon. I did that for us, Kiko. Tapos babalik ako sa buhay niya to ask her again sa rason why we broke up 3 years ago? F*ck that!"

"I'm sorry, Risa. I'm really sorry. I'll just tell the liberals. Nadala ako ng emosyon ko and hopeless ko sa sitwasyon ng bansa natin ngayon."

Kiko left after that. She left me sitting on the couch while my hands are shaking inside my office in the senate.

Huminga ako nang malalim and put myself together again dahil malapit na mag-resume ng session at ayokong makita nilang disaster ako dahil marami pang laban sa session ang kailangan kong gawin.

In the past 3 years, naging tahimik ang buhay ko lalo na't nawala si Leni sa akin. May mga araw na gusto ko na lang siyang tawagan at humingi ng tawad pero lagi akong nababalutan ng takot sa pwede niyang sabihin lalo na't hindi naging maganda 'yong hiwalayan namin. She questioned why I did that to her, choosing Jared over her. Paulit-ulit niya 'yon tinanong hanggang sa umalis na lang siya noong huli araw niya sa OVP.

Alam kong umiiyak siya at hindi niya matanggap lahat ng sinabi ko. Hindi niya maitindihan at gulong-gulo siya. Pero I did that for her, for us, kasi kung ipagpapatuloy pa namin 'to parehas lang kaming masasaktan.

***
"Finally! You're here."

"What time ka nandito?" I asked when I saw Jared waiting for me at the parking lot.

"Well, 1 hour lang naman ako naghintay. I thought 30 minutes na lang then the session will end. Ba't tumagal?" he complained.

"May mga pinahabol kasi ako na tanong kaya napatagal."

"As usual, anyway, I talked with the liberals earlier and they asked me to as-"

"Pati ba naman ikaw Jared? Nasabi ko na kay Kiko lahat. Ayoko."

"Babe, what's the problem? You and Atty. Leni are friends right? Bakit naman nag-iba ihip mo sa kaniya after the election 3 years ago? May nangyari ba?"

Oh yes Jared mayroon. But you didn't know kasi wala kang alam sa naging relasyon namin. Huwag mo na dagdagan 'yong iniisip ko.

"Basta ayoko. Mahirap bang itindihin ang salitang "Ayoko" o "Hindi"? Paulit-ulit na ako," I rolled my eyes as sign na naiirita na ako at gusto ko na lang umuwi.

"Okay fine. Don't get be mad at me, babe. Minsan na nga lang tayo magkita."

"Ayon nga e, minsan na nga lang tayo magkita, pinapainit mo pa ulo ko. Pwede bang ihatid mo na lang ako sa bahay at gusto ko na lang magpahinga?"

"Okay."

Naging tahimik kaming parehas ni Jared sa loob ng kotse. Hindi ko siya kinikibo dahil sa bigat at init na rin ng ulo ko. I understand Kiko, he wants to help our country by winning Leni this time as a senator who will help me to formed a new strong opposition. It is possible, but why me? Ba't ako pa kailangan kumumbinsi sa kaniya?

Nang dumating kami sa bahay, nagpaalam na rin si Jared.

As usual, hindi naman niya ako susuyuin sa pagiging mainit ang ulo. Kasi alam niyang mapapawi rin 'to the next day.

I sighed, ganito na lang lagi routine naming dalawa kapag nagkakaroon ng initan. Nag-iiwasan tapos magbabalikan na para bang walang nangyari.

I don't have a choice. I do love him, sometimes, for being there for me. But, my heart never stop loving Leni.

Naglinis na ako at nagsuot ng damit pantulog. Nahiga ako pero hindi ko pa atang kayang ipikit ang mga mata ko. I stared at the ceiling.

I sighed and after a minutes, naramdaman ko ng may luhang lumalabas mula sa mga mata ko.

I hold my shirt because I started to feel my panic attack. Hinahabol ko 'yong paghinga ko habang umiiyak ako at mahigpit kong hinahawakan ang unan na nasa kabila ko.

Patuloy akong hindi makahinga. Naupo ako sa kama at mas lalong lumalakas ang tunog nanh paghinga ko at pag-iyak.

Minsan, ayoko na lang makaramdam na gabi na dahil sa tuwing dumarating ito, mas lalo akong nahihirapan at natatakot para sa susunod na araw sa akin at sa nararamdaman ko.

"Ma? Ma are yo- ATEEEE ISSSA! SI MAMA! "