Bir anımızda..
Aether neredeyse 6 saat süren araba yolculuğu sonunda arabayı otelin park alanına sürerken rahatlamıştı.
"Sonunda geldik.."
Arabayı park ettikten sonra bagajdan bavullarımızı aldık, Heizou girdiği iddia yüzünden Scaramouche'unkini de taşıyordu.
Yürürken Heizou arkadan Scaramouche'a yaklaşıp götüne bavulla vurdu ve hızlıca koşarak kaçmaya başladı.
İkisi koşmaya başlayınca biz de arkalarından koştuk.
...
Biraz sonra otelin giriş kapısına varmıştık. Otele girince iki adam bavullarımızı elimizden aldı.
Kaydımızı yaptırdıktan sonra bileğimize kağıttan bilezik gibi bir şey taktılar, bu otelden olduğumuzun bilinmesi için.
Resepsiyondaki kadın bavullarımızın odalarımıza getirileceğini söylediğinden oda kartlarımızı alıp direkt asansöre bindik ve 2. kata çıktık.
Aether diğer ikisine dönüp konuştu:
"Sizin oda numarası kaç?"
Heizou elinde tuttuğu kartı yüzüne yaklaştırıp sayıyı okudu.
"234, sizin?"
"216"
Odalarımız karşılıklı iki koridorlardaydı.
"Kendi odalarımıza gidip mayolarımızı giyinelim sonra da asansörün önünde buluşuruz. Oradan da yemeğe ineriz."
Aether sözü bitince elimden tuttu ve beni soldaki koridora doğru sürüklemeye başladı.
"Burası"
216 yazılı kapının önünde durdu ve kartla kapıyı açtı.
İçeri girer girmez Aether kendini iki kişilik yatağın üstüne atmıştı.
"Bavullar gelmeden biraz dinlene-"
Sözünü bitiremeden kapı çaldı.
"Ben alırım"
Kapıya doğru gidip açtığımda üstünde çalışan forması olmayan bir adam bavullarımızı getirmişti.
"Merhaba"
Adam bana doğru gülümseyerek konuşmuştu.
"..Merhaba?"
"Bavullarınızı getirmiştim"
Bavulumu bana doğru uzattı.
"Sora"
"Ne?"
"Adım"
Elimdeki bavulla bir süre adama bakakaldım, oluşan sessizliği bozmak için kendi adımı söyledim.
"Xiao"
"Yemekten sonra size oteli gezdirebilirim isterseniz?"
Ben cevap veremeden Aether arkadan gelip kolunu belime doladı ve konuştu:
"Bavullarımızı verdiysen gidebilirsin"
Adamın yüzündeki gülümseme Aether'ı görünce yok oldu ve ona kötü bir bakış attı. Sonra diğer bavulu da verip asansöre doğru gitti.
Adam gidince Aether kapıyı örttü ve bavulları içeriye sürükledi.
Mayolarımızı giydikten sonra odadan çıktık ve asansörün önünde Heizou ve Scaramouche'u beklemeye başladık.
Birkaç saniye sonra Scaramouche ve Heizou odadan çıktı. Bize doğru yürürken Heizou kahkaha atıyordu, Scaramouche ise sinirli bir şekilde yürürken Heizou'ya tutunuyordu.
Yanımıza geldiklerinde Heizou hâlâ gülerken bize olayı anlattı.
"Benim şişeden su içerken döktüğüm suya basıp kaydı ama bir düşüşü var görmeniz lazımdı"
Scaramouche bir hışımla Heizou'nun koluna vurdu.
"Çok komik"
"Öyle"
Asansör bizim katta durunca ikisi de birbirine sataşmayı bırakıp asansöre bindiler ve beraber lobiye indik.
