Beyaz Şarap (+18)

5. Bölüm |veryansın|

"Ne tedavisi?" "neyden bahsediyorsun sen?" sorularımı art Arda sıralarken yüzünde şeytani bir gülümseme belirdi.

"Cihanın yanında dokuz ay kaldığına göre ve bir çok pis işlerde sende yanındaydın, sonuç olarak ordan öğrendiğin bilgilerin hepsi bana lazım"

"İyi de Ben hiç bir şey hatırlamıyorum."
"Tedaviyi her şeyi hatırlamam için uygulayacağız zaten."

"Hafızayı bi anda geri getiren bi tedavi mi buldunuz amına koyayayım, ne bunun ne kadar saçma olduğunun farkındasın değil mi ?"

"Yani aslında tam olarak o bulmadık ama seni Uyuşturucu bağımlığından kurtarıp zamanla bir şeylerler hatırlamanı bekleyeceğiz."

Bu lanet bağımlılıktan kurtulmak benim için hayaldi, ama bunun gerçek olduğu düşüncesi bile beni kısa bi an mutlu etmişti. "Ya ben yıllar sonra her şeyi hatırlarsam"

"Bu ihtimal de var tabi ama yüzde üç bi ihtimal, bunun gerçekleşeceğini hiç sanmıyorum, her şeyi hatırlayana kadar benimle olacaksın zaten."

Bu çok saçmaydı fazlasıyla. "Hiç bir şey anlatmacağım buna mecbur değilim!" çığlık atar gibi konuşmamı tepkisiz bir şekilde izledi.

"Bu ikimiz için de çıkaralı olacak işin sonunda sen eski hayatına kavuşacaksın bende" durdu ve cümlesini tamamlamak yerine başka bir konuya atladı ve devam etti "bence çok makul bir teklif."

Eski hayatımı kazanmak... Bu benim için harika bi teklifti ama bu adamla iş birliği yapmak, istediğim son şey bile değildi. Kesin bi dille "hayır." dedim.

"Şimdi sana seni burda zorla mahkum edip canını yaka yaka her şeyi öğrenebilecekken sana sunduğum teklifi red mi ediyorsun?"

Kafamı sallayıp onu  onaylarken yerinden kalkıp "seni akılı sanmıştım." diyip otomatik kapının olduğu yere  doğru yürümeye başladı.

Kapının önünde hali hazırda bekleyen  korumaya "önce duş almasına izin verin hemen sonra tedaviye başlansın." diyip görüş alanımdan çıktı.

Bu adam kesinlikle delirmiş olmalıydı.
Bu açıkça beliydi, kim tanımadığı insanların ona uygulayacağı ne olduğu belirsiz olan tedavi teklifi kabul edebilirdi ki.

Bu saçmalıktan başka bir şey değildi.
Tedavi adı altında organlarımı da çalabilirdiler. Sonuçta genç, güzel çıtır bi kızdım. Tamam gençtim kabul, ama güzel kısmı konusunda pek de  şey değildim.

Parelin, Bahsettiği tedaviyi asla kabul etmeyip, burdan bi şekilde kurtulacaktım. Peki bunu bu durumda nasıl yapıcaktım hiç bir fikrim yoktu. Ani hareketlerimde vücudumuna elektrik akımı veriliyordu, daha bu masadan kalkamıyorken burdan çıkma düşünesi imkansız geliyordu.

Ona hiç bir şekilde. itat etmeyicektim, ben deney faresi değildim, beni kullanmasına izin vermezdim, daha tedavi neyle alakalıydı, buna dair bile tek bir bilgim dahi yoktu. önüne gelen benden kendi menfaat uğurlarına beni kulanmalarından çok sıkılmıştım attık.

O gittiğinden beri tahminimce aradan üç saat geçmiş olmalıydı, üç saatten beri düşünmekten kafayı tırlatmama az kalmıştı.

Beynimde kara bulut gibi olan düşüncelerimi dağıtmaya çalıştım. Gözlerimi dinlendirmek adına kapatım, hiç bir şeyi düşünmemeye çalıştım. Düşünmemek uğruna kafamda canlandırdığım, şeyleri birileri öğrense benim, tamamen tescilli bir deli olduğumu düşünebilirdi.

Gözlerimi açtım, ilk karşılaştığım şey gri tavan oldu. Derin nefes alıp, olduğum yerden hafifçe kıpraştım. Ardından oturuşumu düzeltim, inceleyebileceğim çok da bir şey olmayan bu odada daha detaylı inceleme fırsatı elde etmiştim.