Medya çok güzel😍
''Jungkook?''
Soru sorar gibi sormuştum.Gerçekliğinden emin olmak için.Yine rüya olmasını istemiyordum.
''Efendim?''
Masumca cevap vermişti ama gerçekliğinden emin değildim.Bu yüzden yanımdaki Tae'ye sormuştum.
''Bu bir rüya mı?O gerçekten burda mı?''
Hemen kafasıyla onaylamıştı beni yüzündeki gülümsemeyle.Biliyordu ona ilk görüşte tutulduğumu unutamadığımı.Aniden olmuştu her şey.Kendimi ona çekilirken bulmuştum bir anda.Çok hızlı olmuştu biliyorum ama kendime hakim olamadım.Ne kadar dirensemde başaramadım.En son pes edip aşık olduğumu kabullenmiştim.
Restorantta da onun gelmesini beklemiştim ama gelmemişti.Birkaç kez arkadan gördüğüm kişileri o sanmıştım ama değildi.Sonra rüyalarımın kahramanı oldu.Şimdi tekrar rüya olmasından korkuyordum.
''Burdayım Jimin,rüya değil.''
Yüzündeki hafif gülümsemeyle sorduğum soruları cevaplamıştı.Gülümsemesiyle yüzümde gülümseme oluştu.
''Hyung gel birlikte kantine gidelim Jimin'imin midesine şimdilik bir şey girsin evde güzelce besleriz sonra.''
Yoongi hyungum önce bana sonra Tae'ye daha sonra sessizce bekleyen Jungkook'a bakıp onaylamıştı Tae'yi.Tae bana göz kırptığında öpücük atmıştım.Öpücüğümü havada yakalayıp kalbini tutmuştu bu haline kıkırdamıştım.
Onlar gittiğinde Jungkook ile yalnız kalmıştık.Tae bizi yalnız bırakmak için öyle demişti ama dediğini yapacaktı.Eve gittiğimizde kendi elleri ile besleyecekti Yoongi hyungta ona destek olacaktı kurtulamayacaktım.
''İyimisin?''
Jungkook'un sesi ile kendime gelmiştim.
''İyiyim teşekkür ederim.''
''İyi olmana sevindim ama çok korkuttun beni.Senin öyle yerde hareketsizce yerde yattığını görünce ne yapacağımı bilemedim.Alfam beni uyarmasaydı bir süre daha öyle kaldırdım büyük ihtimalle.''
''Tekrardan teşekkür ederim bir can borcum daha oldu.''
''Önemli değil daha öncede dediğim gibi insanlık vazifemi yaptım.''
''Can borcum birken iki oldu nasıl ödemeliyim?''
''İyileşmen,kendine dikkat etmen yeterli.''
''Tamam ama bir şey iste elimden gelebilecek bir şey ise yapayım borçlu kalmak istemiyorum.''
''Peki,tamam bir düşüneyim.''
Jungkook kısa bir süre düşünmüştü bu süreçte çok tatlı gelmişti gözüme.
''Benimle bir akşam yemeğine çıkabilirsin ama önce sevgilinden izin alman gerekiyor.''
Sevgilim mi?
Ama benim ssevgilim yoktuki.Kimden bahsediyordu şuan?
''Sevgilim mi?''
Şaşkınca sormuştum.
''Evet sevgilin şu esmer tenli olan alfa Tae'miydi adı neydi ondan bahsediyorum.''
''Biz sevgili değilizki.''
Şimdi şaşırma sırası Jungkook'taymış gibi görünüyor.
''Gerçekten mi?''
Şaşkınca birde hafif mutluluk belirten bir sesle sormuştu.
''Evet değiliz,bunuda nerden çıkardınki?''
Çok yakın ve samimi duruyordunuz bende böyle olunca sevgili olduğunuzu sanmıştım.''
Şimdi anlamıştım.Tae ile çok yakındık küçüklükten beri.Hep böyleydik biz.Çok yakın ve samimi.Kardeştende öteydik.
''Dediğim gibi sevgili değiliz ama birbirimizi çok sever ve çok bağlıyız.''
''O zaman iyileştiğinde benimle birlikte akşam yemeğine gelirmisin?''
''Neden olmasın.''
Bu cevabıma çok sevindiği belli oluyordu.Sesine de yansımıştı.
''Tamamdır, o zaman telefon numaranı alabilirmiyim?İyileştiğin zaman haberim olur böylelikle gideceğimiz yeri ve zamanı konuşuruz.''
''Peki alabilirsin.''
Birbirimizin telefon numaralarını almış kaydetmiştik.Birbirimize gülümserken Tae ve Yoongi hyung gelmişti.
''Min kantinde senin için yiyecek güzel bir şey bulamadık içimize sinmedi hiçbir şey.''
''Önemli değil Tae'm şuan aç hissetmiyorum.''
Dudaklarını büzmüştü.Dayanamıyordum bu haline fazla sevimli oluyordu böyle.
''Hadi ama Tae'm büzme dudaklarını hem evde daha güzel yemekler yiyebilirim.''
İlk başta dudaklarımı büzerek konuşmuş sonrasında kocaman gülümsemiştim.Gülümsediğimi gören Tae hemen gülümsemişti.
''Serumun bitmiş Jimin ben hemşire çağırıp geliyorum sonra eve gideriz.''
Yoongi hyung odadan çıktığında Tae Jungkook ile konuşmuştu.
''Teşekkür ederim bebeğimle ilgilendiğin için.Onu hastaneye getirdiğin için.Bu iki oluyor yardım edişinin.Bunun üzerine seni bir akşam evimizde misafir etmek isterim.Tabii sende istersen ama gelirsen bizi mutlu etmiş olursun.Hem arkadaşlarınıda getirebilirsin eğleniriz ne dersin?''
''Rica ederim insanlık vazifemi yaptım sadece.Gelmek isterim ama önce arkadaşlarımla da bir konuşmam gerekiyor.Müsait bir vakitte Jimin'e yazarım sizde müsait olursanız geliriz.''
''Tamamdır o zaman,bekliyorum.''
İlk konuşmasındaki gibi sesi soğuk gelmiyordu Jungkook'un ama az biraz soğukluk vardı sanki yinede.
Yoongi hgung bir hemşireyle geri geldiğinde hemşire kolumdaki serumu çıkarmıştı.Sonra birlikte hastaneden çıkmıştık.Tae bir koluma Yoongi hyungum bir koluma girmiş Jungkook'a veda etmiştik.Yüzümdeki belli belirsiz bir gülümseme ile evin yolunu tutmuştuk.Bu gülümsemenin Jungkook'tan kaynaklı olduğunu biliyordum.Bir daha göremeyeceğim sandığım zamanda tekrar görmüştüm.
Şimdi yeniden görüşeceğimiz o günü sabırsızlıkla bekliyorum.
Hepsi ilk görüşte aşık olacak gibi duruyor şuan
Bu ficimden sonra başka bir fic yazsam mı acaba bilemedim
Yazmak isterim ama istememde:/
Neyse okuduğunuz için teşekkür ederim😊😙💜💜💜
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Suddenly Liebe/Jikook
FanfictionOmegam ilk kez görmesine rağmen onu istiyordu tutulmuş gibiydi. ingilizcede suddenly aniden demek almancada liebe aşk demek minific