ANEMON [Düzenlenecek]

4- BAŞKA BİR SEFER

Lütfen oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın, çokça kalp. <3

Şarkılar: Seni Dert Etmeler, The One That Got Away, Wildest Dreams.

" Belki bir ihtimal var seninle,

Söz; başka bir hayatta, başka bir sefere."

2014

Sevgili günlük,
Bugün yüksek bir yerden aşağı bıraktım kendimi.
Yüzümü gökyüzüne çevirdim,
kollarımı iki yana açtım.
Belki gökyüzü pes ettiğimi anlar da beni özgür kılar diye.

Dudaklarımın üzerindeki avucunu çekince bile doğru düzgün nefes alamamıştım. Hissettiğim adrenalinin üstüne bir de korkuyla karışık merak ve şüphe duygusu eklenmişti. Gecenin bu saatinde tam da burada ne işi vardı? Ne yapıyordu burada? Sen ne yapıyorsun burada? Kendini yargılamaktan başka bir işe yaramayan anksiyetemle daha sonra yüzleşecektim.

"Sen ne-"

"Sessiz ol." Bakışlarını tekrar yola çevirdiğinde ben de istemsizce oraya baktım. Sesler kesilmişti. "Kaçırdık" diye hayıflanan birinin sesini duymuştum ve bu sondu. Ayak seslerinin ardından caddede sırf bizim nefes seslerimiz kalmıştı. Önümden çekilip sokağa baktı ve az önceye kıyasla daha rahat bir ifadeyle yanıma geldi. Yani cidden gitmişlerdi.

Kafamda peruk olduğunu unutup ellerimi saçlarıma geçirmeye çalıştım ama aynı hissiyatı alamayınca ellerimi hızla geri çektim. Genel olarak saçlarımı seviyordum. Bir süre peruk kullanmamı gerektirecek bir şey yapmasam iyi olacaktı.

"Sen ne yaptığını sanıyorsun?" Gözlerini kısarak bana baktı.

"Az önce seni akşam yemeği olmaktan kurtardım ve tepkin bu mu gerçekten?"

"Sana kurtarılmak istediğimi söylemedim." diyerek terslendim. "Ayrıca akşam yemeği?"

Dudaklarına belli belirsiz bir tebessüm kondurdu."Ciddiyim. Burnunu her şeye sokan kızları kesip etlerinden akşam yemeği yapıyorlarmış. Kırmızı başlıklı kızdaki kurt gibi yani."

Kaşlarım istemsizce çatıldı. Kırmızı başlıklı kızı bir yerlerde duymuştum ama tam olarak ne olduğu hakkında bir fikrim yoktu. Ayrıca kurt? Kızın evcil kurdu mu varmış?

"Enteresan." diye mırıldandığımda o da kaşlarını çattı. Birkaç dakika sonra ara sokaktan çıktı."Gel hadi."

Az önce geldiğim yönün zıttına doğru hareket etmeye başladığında olduğum yerde durmuş ona bakıyordum. Gerçi o gitmişti. Yani az önce durduğu yere bakıyordum.Birkaç dakika sonra gittiği yerden tekrar döndü ve ona baktığım şekilde bana baktı. Çok sinirli ve yorgun olmasam bu sahneye gülerdim muhtemelen.

Yavaş adımlarla yanıma geldi."Niye dikiliyorsun burada?"

"Seninle geleceğimi kim söyledi?"

"Ben."

"Sen kimsin?"

"Bu geceki kurtarıcın."

Yine bir deja vu hissiyle tüylerim ürperdiğinde eliyle bileğimi tuttu ve beni peşinden sürüklemeye başladı. Asla sıkmıyordu fakat yine de beni yönlendirebiliyordu. Bu nasıl olabilirdi ki? "Bak ayağımda on santimetre topuklu var."

"Eee?" diye umursamazca sorduğunda sinirden köpürüyordum.

"Kafanda kırarım." Dudaklarının kısa bir süreliğine kıvrıldığını gördüğümde bunu komik bulduğunu anlamıştım.