Yeniden Doğuş -RÖNESANS-

SON BAŞLANGIÇTIR.BAŞLANGIÇTA SONDUR.

   ''Ne cüretle buraya geliyorsunuz ? mahkeme kararına uymanız gerek , emin olun bende hiç haz almıyorum olayın uzamasından ama biraz daha bu ısrarcı tavırlar olursa yeni bir şikayette bulunacağımı söylemem gerek. iyi akşamlar. ''. Arkamı dönmemle ani frenle duran art arda vito tipi arabalardı. telefonumu çıkarttım birine ulaşsam iyi olacak. Önüm arkam her yerim sarıldığında ''ne oluyor.! diye bağırırken yerimde turluyordum. Kafama verdiği ilk darbe ile asfalta yapıştım. Avuç içlerim asfalttan batan küçük taşlardan kanıyordu , boynumu gevşettim sağa  sola doğru ve kalktım. Aralarından beynime büyük bir deprem etkisi yaşatan kişi rusça konuşmuyordu. bu hiç iyiye işaret değildi. '' Benden ne istiyorsunuz paraysa para iş yeri ise iş yeri her şeyden vazgeçerim , yeter ki bırakın şu an beni. '' Arabanın sürgüsü tekrar açıldı diğerlerine karşıt ne takım elbiseli ne mekanik birini andıran bir adam indi ama yaklaşmadı indiği gibi durdu. Kafama vurup beynimin şoka girmesini sağlayan kişi arka çaprazımda durmuş ellerimi arkamda birleştirmişti. Mekanik olmayan kişi arkamda ki picle bakışıyordu. 

Bakıştıktan sonra bir kaşıyla yeri gösterip '' asfalta yüz üstü yatır.'' dedi. Adam rusça konuşmuştu ve arkamdakinin rusça anladığını ama o an konuşmadığını anladım. Çok ani bir refleksle diz arkalarıma vurarak beni asfalta yapıştırdı. Tekrar konuşmaya başladığında hala bu saçmalığı çözemiyordum. '' Sol kürek kemiği ve ... ''. 

İnanılmaz  bir ağrı , çığlıklarım kulağımı ve boğazımı yırtıyordu. Ya silah ile ateş etti ya da bedenimi delip geçecek olan her hangi bir şey. Bir anda üstüme oturdu ve sırtıma elini bastırmaya başladı. ''Yardım yardım edin lütfen!. İmdat! ''. Sesim yankılanınca çevrenin ne kadar anormal boş olduğunu fark etmiştim. Bana doğru eğilip telefonumu gösterdiğinde artık kan kaybından olsa gerek tepkisiz bir şekilde duruyordum ve sesleri yankılanıyordu.

Parmaklarım , vücudum , başım beynimin içinde yön vermeye çalışıyor ama koca bir hiçlik.

Hiç kimse yoktu. Ölüm bile terk etmişti orayı. Beynimin o an istediği minik değil büyük bir mucizeydi.

Rusya , Moscow 18 Nisan
"Kuruluşa hoşgeldin." Gelen sesten çok iyi rusça konuştuğu dikkatimi çekmişti. "İşte istediğin mucizen artık benim." Yeniden doğumaya hazır mısın ouroboros." Çok sıcaklamaya başlamıştı bedenim , gözlerimi bi anda açtım. "Şşşş sakin ol yolun uzun , yeniden doğuşunun ilk günü kutlu olsun."