ကျွန်တော်မင်းလေးကိုယ်တွေပြီးကြောင့်ငစွာရပ်ကြည့်နေမိခဲ့တယ် ခနအကြာသတိပြန်ဝင်လာတော့ သူမရှိတော့ဘူး ကျွန်တော်သူအနောက်ကိုအပြေးလေးလိုက်မိတော့တယ်
! မောင် !
အပြင်မှာကျောက်ရုပ်ပမာရပ်နေပြီး ခနအကြာမှာပြေးသွားတဲ့မောင်ကြောင့် ကျွန်တော်စိတ်ပူစွာအနောက်ကနေလိုက်ခဲ့မိတော့တယ်
" မောင် ဘယ်မှာလဲ အ "
ကျွန်တော်မောင်ဇောနဲခလုတ်တိုက်ပြီးဒူးထောက်ရပ်လေးပြုတ်ကျသွားတယ် ဒါပေမဲ့လဲဂရုစိုက်မအား
" နာလိုက်တာ "
..
..
..
..
..
..
..
..
..
..
..
..
" မင်းလေးထွက်လာခဲ့ပါကွာ မင်းလေးခြေထောက်မှာသွေးတွေအများကြီးနဲ ကိုကိုတောင်ပန်ပါတယ် အခုထွက်လာခဲ့ပါနော် "
" ဟင်အင်း ကျွန်တော်ကိုကိုနဲမတွေပါရစေနဲ အန်ကယ် ဟုတ်တယ်အန်ကယ်ကိုဖုန်းဆက်ရမယ် "
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Rm စာဖတ်နေရင်းဖုန်း၀င်လာတာကြောင့်ကြည့်လိုက်တော့မင်းလေးဖြစ်နေခဲ့တယ်
" ပြောလေ "
📲 အန်ကယ်
" ဘာအန်ကယါအခုထွက်လာခဲ့မယ် အဲ့တောင့်နားမှာပဲနေပါ "
မောင်ကိုယ်ရှာတာဘယ်လိုမှမတွေ့တာကြောင့်ကျွန်တော်စိတ်ပူလွန်စွာကားရှိရာပြန်လာခဲ့ပြီးကားထဲ့ကဖုန်ကိုယူကာမောင်ဆီကိုဆက်ကြည့်တော့မောင်ဖုန်းက ကားထဲ့မှာကျန်နေခဲ့တယ် ကျွန်တော်လဲထိုဖုန်ကိုယူပြီးမောင်နောက်ကိုဆက်လိုက်ဖို့ထက်တွေးလိုက်တော့
" ထွတ်လာခဲ့ပါတော့ကွာ "
ကျွန်တော်သူကိုသနားတယ် ဘာအတွက်ကြောင့်ပဲကျွနိတော်ကိုထားခဲ့ပါစေ တစ်ချိန်ကအရမ်းချစ်ခဲ့ရဘူးတဲ့လူသားလေး ကျွန်တော်ပစ်မထားရက်ခဲ့
ကျွန်တော်ဘယ်လောက်ခေါ်ခေါ်မင်းလေးကထွက်မလာခဲ့ဘူး
အားမရှိစွာကျွန်တော်အဲ့တိုက်ရှေမှာပဲဒူထောက့်မိနေခဲ့တော့တယ်
" မောင် "
ကျွန်တော်မောင်ကိုတွေ့တော့ ဒူးထောက်ရပ်လေး ကျွန်တော်မောင်အနားကိုအပြေးလေးသွားပြီးဆွဲထူနေခဲ့မိတယ်
YOU ARE READING
အဖြူရောင်တိမ်ဆိုင်ကြိုး
Fanfictionကျတော်ဘဝထဲ့ကိုမခေါ်ရက်ဘူ ကိုကိုဘာမှမက်မော်စရာ မရှိတဲ့မိဘမဲ့တစ်ယောက်ကိုဘဝနဲရင်းပြီးမချစ်ပါနဲ Jim ကျတော်လေမောင်ကိုဟိုးအရင်ထဲ့ကချစ်ခဲ့ရသူပါ မောင်အချစ်ကိုရခဲ့လိုအရမ်းကိုပျော်ရွင်ခဲ့တယ် ဒါပေးမဲ့ မောင်အချစ်တွေကိုပိုင်ဆိုင်ထားတာကျတော်တစ်ယောက်ထဲ့...
